Hulpvraag

Soms komt er een specifieke hulpvraag binnen, waarbij ik even tijd nodig ben om een plan op te stellen. En of het probleem door mij verholpen of verbeterd kan worden.

Zo kwam er een hele leuke hulpvraag binnen. Moeder en dochter die een nog groen paard samen hebben gekocht. Ze hebben ervaring met lease paarden en hebben ook eerder een eigen paard gehad. Samen overal naar toe en heerlijke moeder en dochter bosritten. Ook gaan ze samen overal met de trailer naar toe. Totdat er wat gebeurt, waarbij moeder dusdanig schik ervaart. Erg jammer voor hen en wat is het een gemis. Dit ervaren ze samen, maar weten niet goed hoe het op te lossen.

Ik geef een kennis van hen les en ze nodigt hen uit aansluitend een les te volgen bij haar in de rijbaan. Trots ben ik, als ze samen aankomen en er een prachtige bonte barock pinto staat. Wat is die knap! en groot, maar lijkt prima op zijn gemak.

Na de ontmoeting schat ik in waar we aan gaan werken. Mijn plannen iets ter plekke aangepast en besluiten we de rijbaan op te delen in een loswerk gedeelte. Hierbij kan het paard zelf bewegen en kan ik signalen van beide vertalen. Het blijkt al gauw dat het paard enorm is aangetrokken, specifiek naar moeder die uiteraard interessant lijkt door haar angstige energie. Paard lapt onze ruimte aan zijn laars, waarbij ik hem toch vriendelijk verzoek op enige afstand te blijven. Wanneer ik dit moeder vraag te doen, blijkt al gauw dat haar hand iets anders vraagt dan haar terugdeinzende lijf. Interessant! Ook paardlief is niet van haar onder de indruk en komt gerust een stap dichterbij. Waarbij ze al gauw achter me gaat staan.

Ik geef haar een tool, waarmee ze extra energie dat haar lijf mist, kan toevoegen. Al gauw is het paard hiervan onder de indruk en hebben we te werken aan het leren levelen van een vraag. Eerst vragen we klein, en langzaam bouwen we de druk op. Voor mij vanzelfsprekend.. maar ook dit is zeker een leerpunt. Gezamenlijk gaan we de volte op, waarbij ik het paard op de kaptoom begeleid. Moeder krijgt de taak de schouder om ons heen te laten bewegen. Ze voelt dat de tool effect heeft en haar spanning neemt af. Het paard doet écht wat ik zeg?! Ze klinkt zelf euforisch, en geeft een vreugde slaak, waarvan het paard onder de indruk is. Oeps! iets teveel onverwachte energie voor een jong paard..

We sluiten de sessie af met het benaderen van het paard om hem te aaien. Aarzelend vraagt ze of ik daar blijf staan. Ja? Ze mag erop vertrouwen dat de tool tussen hen in haar de ruimte geeft die ze nodig is, en het respect als het er niet is. Zo geschied, aarzelend stapt ze in de richting, waarbij het paard een stap terug zet. Ze zakt in haar energie en houd de tool wat ontspannener vast, het paard kijkt oplettend en geïnteresseerd wat ze komt doen. Een flinke aai en kus zijn het gevolg. Wat heb ik toch fantastisch werk, en wat is grondwerk afwisselend!

Grondwerk: start vandaag nog!

Ik zit vanavond voor de televisie en zie advertentie naar advertentie langs komen, waarin producenten hun best doen ons te overtuigen. In deze blog probeer ik jullie te overtuigen, hoe waardevol grondwerk voor jou en je paard kan zijn. Als ik spreek met ruiters over grondwerk, dan hoor ik vaak onwetendheid en de opmerking dat het saai werk is. Je hebt immers een paard gekocht, om er op te rijden. Ik krijg dan ook veelal nieuwe klanten vanuit de hoek, waarin er tegen problemen wordt aangelopen. Dit is ook geen enkel punt, maar graag zou ik jullie toch willen overtuigen of eens uitnodigen te voelen aan de waarde van het grondwerken. Dit kan bij mij op de locatie met één van mijn opgeleide Rechtgericht paarden. Je voelt de lichtheid, maar vooral ook de diversiteit aan oefeningen die je kan vragen. Natuurlijk is de aanleerfase ‘saai’, want je paard moet het ook leren begrijpen en het gevoel zal langzaam in je aderen gaan stromen. Pas dan zien we het nut en vooral het plezier dat we kunnen behalen uit deze mooie vorm van onbelast trainen.

I love it! en de mensen die ik ermee heb ‘besmet’ raken ook steeds enthousiaster over wat hun paard laat zien. En dit al na enkele lessen! Bepaalde oefeningen gaan door het grondwerken ineens beter of hun instructeur vraagt hoe het ineens kan dat paardlief de oefening ineens wel zonder mopperen uitvoert. Het grondwerk is nu zelfs een vast ritueel vóór het rijden geworden, waardoor de stijfheid en het op gang komen, is verdwenen! We voelen meteen waar het aan schort en hoe het paard zijn ‘pet’ staat. Groot voordeel is dat de doorbloeding mooi op gang komt, van ons paard maar ook zeker van ons zelf! Vooral in deze koudere tijden is het heerlijk om een warming up te gebruiken en gelijk vloeiend met de beweging van ons paard mee te kunnen bewegen. Dit voorkomt onnodige spanning en miscommunicatie, waardoor jullie gelijk kunnen shinen.

Kom gerust eens voelen of laat je inspireren door één van mijn lesklanten en vraag raak! Laat je niet weerhouden door onwetendheid of dat je wordt aangekeken door ruiters in het zadel. De passen die je nu voor je gevoel even terug zet, door af te stijgen, zul je met een aantal trainingen sterker doen opstijgen.

Het leuke van deze eerste kennismakingslessen vindt ik de verwondering van mijn nieuwe klanten. Goh, kan hij dit niet eens?! Of dan vraag ik een oefening en gaan ze het paard helpen door hem in de juiste richting te laten compenseren. Als ik daarop wijs, dan begint alles in elkaar te vallen. Het paard wordt dwars, laat een andere beweging zien of stapt op zijn eigen hoeven. Bepaalde spieren zijn te kort, of te lang of overtraind, waardoor de nieuwe oefening simpelweg niet kán worden uitgevoerd. En voor wie nu denkt: ja, dat zal me dan toch wel iets moeilijks zijn?! haha dat is het hem nou net! het zijn de simpelste oefeningen, die niet lukken zonder teugels of druk van de ruiterhand!

Met enkele lessen her balanceren we het paard en leren we het op zijn eigen benen te bewegen. De paarden worden trotser en laten hun natuurlijke scheefheden zien. Kwartjes vallen en rijtechnische problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. En wanneer je doel is behaald, dan stop je of je bent net als velen met mij ‘verknocht’ aan deze manier van trainen. Het is immers ook heel goed voor onze eigen conditie 🙃

Alvaro zijn eerste training

Toen ik Alvaro zonder halster uit de tuin had gevist en naar de longeercirkel heb kunnen lokken, ben ik meteen met zijn eerste horsemanship sessie begonnen. Ik moest wel even 3x in en uit ademen om niet in mijn boosheid en adrenaline te blijven steken. Dit paard heeft zelf een foefje eigen gemaakt, waardoor hij zijn ‘zin’ kan krijgen. Wat natuurlijk ontzettend slim en haast tinker-waardig is ;). Daarbij is hij niet snel onder te indruk ergens van en vindt het niet nodig een stap extra te zetten.

Mijn eerste sessies met een nieuw paard staan in het teken van in vrijheid proberen te communiceren. Zo kan het paard aan mijn nieuwe manier van communiceren wennen en kan ik zien met wat voor een type ik te maken heb. Hij was vooral met zijn eigen ding bezig, en had totaal geen oog voor mij. Het enige wat ik zag was een rondscharrelend paard dat zijn kont steeds naar mij toe draaide.

Ik leer hem in vrijheid hoe hij zich heeft te gedragen tegenover zijn nieuwe leider. Onderdanig en met zijn aandacht richting mij. Bij druk van mij af bewegen en het kunnen schakelen in tempo. Hij had het super snel in de gaten en al snel volgde hij mij overal, zonder daarbij zijn billen richting mij te wenden. Met behulp van stem en lichaamshouding kan ik hem in de gewenste richting en in een door mij bepaalde gang om mij heen laten bewegen.

Het geeft hem zichtbaar ontspanning te weten wat hij kan en mag in mijn aanwezigheid. Ik vraag een respectvolle afstand te bewaren en hij heeft mijn signalen op te pikken. Waar dit eerst nog grote signalen waren, kan ik hem nu met heel weinig instrueren. Het is prachtig om te zien hoe elk paard deze manier van werken eigenlijk kent vanuit het kuddegedrag. Het is alleen niet voor elk paard logisch dat sommige tweebenige mensen, deze taal ook spreken. Alvaro heeft geleerd dat hij tegen druk in kan gaan, en dit heeft hem succes opgeleverd. Waarbij wij steeds meer kracht en hulpmiddelen zouden nodig zijn, om met hem te kunnen werken. Nu dat hij in onze kudde opnieuw wordt opgevoed en ik met deze zelfde regels werk, is het voor hem sneller duidelijk en bereik ik meer, met minder.

Wanneer ik hem nu in de paddock tegen kom, wijkt hij voor mij, in plaats van in mijn ruimte binnen te treden. Hij weet nu wat hij aan mij heeft, en waar hij ten opzichte van mij, in de rangorde staat. In de volgende sessies zal ik hier mijn vruchten van plukken en is het tegen de druk van de lijn in gaan, getackeld.

Trots!

Ik krijg steeds meer paarden als leerling in training, dan eigenaren. 😁 En dat maakt mij erg trots. Dat hun geliefde paard, hun alles, hun maatje aan mij wordt toevertrouwd. En dan doel ik niet op de revalidatie paarden die ik in stalling heb, maar dat ik zelfstandig gebruik mag maken van accommodatie en de paarden mag trainen. Vervolgens doe ik uitgebreid (zoals ik ben) verslag van de training. Zo is de eigenaar op de hoogte en weten we aan welke punten we samen kunnen verder werken.

Zo kom ik wekelijks op een vast afgesproken tijdstip het paard trainen als personal trainer. De eigenaar kan dan op zijn/haar eigen expertise verder trainen, waardoor ze niet zelf uit het zadel hoeven of zich extra stof hoeven eigen te maken. Zo is er voor elke combinatie een mogelijkheid om het paard in een betere balans en houding te laten bewegen, zonder dat er hoeft te worden afgeweken van hun eigen doel. Niet iedereen vindt het leuk om even hard als het paard mee te bewegen of kan dit lichamelijk niet. Ook voor deze ruiter kan ik er zijn.

Denk jij er ook geen lol in te hebben om te gaan grondwerken? ,maar loop je in het zadel wel tegen rijtechnische problemen aan? Met grondwerk kan ik je paard uitbalanceren en sterker maken om vervolgens met mij of met je eigen instructeur rij technisch verder te kunnen werken. Puzzelstukken zullen worden opgelost, en de communicatie met je paard zal zichtbaar met de week verbeteren. Waarbij ik op mijn beurt weer super trots ben als ik een enthousiast bericht ontvang. De verbazing van de eigenaar is onbetaalbaar en maakt mijn werk zo waardevol.

Neem contact met mij op voor een passende trainingsmogelijkheid. info@rechtgericht.nl / 06 12 83 15 88

Zoveel mensen, zoveel meningen

In paardenland zijn ontzettend veel richtingen en disciplines. De een is nog meer overtuigd van zichzelf dan de ander. En is dit juist waarom het vaak zo moeilijk is om je pad bij te stellen in het belang van het paard. Je bent al gauw anders op het moment dat je denkt in het belang van het paard en hun gezondheid voorop stelt. Voor velen is een paard niet zomaar een aanschaf. Vaak gaat er geruime tijd overheen, voordat we de stap zetten om een eigen paard aan te schaffen. Kan ik de kosten dragen? Ook de onverwachte uitgaven? Blijft het paard wel gezond? Waar ga ik hem stallen en tegenwoordig ook de vraag hoe ga ik hem stallen? Vroeger was het normaal dat een paard in een box stond en dan spreken we nog niet eens over de afmetingen van deze stallen. Tegenwoordig zie je dat er steeds meer verschillende stromingen ontstaan binnen de paardensport. Ook durft men hier vaker voor uit te komen. Een aantal jaren geleden werd ik vreemd aangekeken als ik zei dat mijn paarden het gehele jaar, 24/7 buiten staan. Tegenwoordig wordt er gevraagd hoe ik dit verwezenlijk en of dit wel samengaat met alles wat ik met mijn paarden wil bereiken. Krijgen ze geen te dikke vacht om nog te kunnen rijden? Ook is er veel angst voor zand, modder en blessures. Ik vertel met trots mijn manier van paarden houden met mijn eigen paddock paradise systeem. Zeker nu de herfst eraan komt, vergt dit enige aanpassingen van mijzelf. Niet voor de paarden, die zijn er immers voor gemaakt.

Moraal van mijn verhaal, durf te denken wat je paard nodig heeft. Al is het in strijd met de doelen die je zelf hebt gesteld. Uiteindelijk straalt een combinatie pas doordat ze beiden plezier hebben. Durf ook een paar passen terug te zetten om vervolgens zelfverzekerder terug te komen. Stap uit het zadel en leer de blokkades vanaf de grond te herkennen. Draagt elk been gelijk? Kan mijn paard even goed vooruit als achteruit? Buigt hij gemakkelijker naar een bepaalde kant? Of begint het paard te stuwen als je hem vraagt om zijn gewicht in een wending op het binnen achterbeen te plaatsen? Veel van deze compensaties zien we terug in het rijden van ons paard, het kan niet meer zonder de steun van onze handen en/of benen. Het paard ‘lijkt’ in balans maar is dan gewoon zwaar op de hand of hij krult liever wat te ver op.

Ik kijk liever wat verder. Waarom beweegt het paard op deze manier. Heeft het paard blokkades in zijn lijf of reageert het extra gevoelig op bepaalde spieren? Door middel van zachte pulsaties van bepaalde spiergroepen kunnen we achterhalen of er spierspanningen zijn. Deze spanningen zorgen ervoor dat het paard zijn lijf anders gaat gebruiken. Dit is goed te herkennen in een meer ontwikkelde schouder, een scheef opgevuld zadel, een grotere dijbeen spier of de zeer bekende ‘onderhals’. Door het paard opnieuw uit te balanceren, spierblokkades op te lossen middels osteopatische handelingen en yoga oefeningen, richten we het paard weer recht en leren we ze de juiste spieren te gebruiken door grondwerk. Pas daarna stijgen we weer in het zadel, die dan hoogstwaarschijnlijk niet meer past. 😉

Herken je zelf een van deze problemen? Maar wil je liever geen stap terug zetten? We kunnen grondwerk ook inzetten als hulpmiddel om het paard ook onder het zadel beter te kunnen balanceren. Voor iedereen is er een manier te vinden om het grondwerken een waardevolle aanvulling te laten zijn in het trainingsschema.

Het is zelfs mogelijk de grondwerksessies uit handen te geven aan Rechtgericht. Een personal trainer voor je paard. We bouwen samen aan een passend trainingsschema van je paard.

Cas voorbereiden op zijn kliniekbezoek

Na telefonisch contact te hebben gehad met de paardenkliniek over mijn onderbuikgevoel bij Casanova, kreeg ik het advies om met hem op de kliniek langs te komen. Doordat Cas vorig jaar erg naar van de trailer afgekomen is, heeft hij jammer genoeg een slechte ervaring over gehouden aan het trailer rijden. Ik neem daarom twee weken de tijd om hem te begeleiden naar de dag van de  afspraak op de kliniek.

Ik leer Cas de commando’s aan van het leiderschap en te leren volgen op mijn commando. Hij moet leren dat hij bij druk naar voren treedt, in plaats van tegen de druk in te gaan. Wanneer paarden een eerder losbreek (voor hen een succes) moment hebben ervaren door tegen de druk in te gaan, zullen ze dit weer doen. Het paard zal omhoogkomen of hard achteruit gaan om zijn eigen idee uit te voeren. Dit doen paarden, omdat ze het zichzelf eigen hebben gemaakt. Ook heb ik meegemaakt dat het paard zichzelf ‘uit’ zet en het 500kg wegende paard met geen mogelijkheid meer in beweging kwam.

Door de commando’s op de grond (in een voor hem veilige omgeving) aan te leren, kan ik er later op terug vallen. De ‘regels’ die ik hem aanleer zijn duidelijk en altijd hetzelfde. Hierdoor komt er rust en ontspanning. Ik kan het paard vooruit, opzij en achteruit laten bewegen zonder dat er spanning nodig is. Mijn lichaamshouding is voldoende om het paard te laten weten wat hij moet doen.

Ik deel het trailerladen op in kleine stukjes. De eerste keer is het voldoende zodra hij in de trailer staat, uitademt en een klein teken van ontspanning geeft. Op het moment van de ontspanning (hoofd laag en kauwen) laat ik hem achterwaarts gaan en beëindig ik de sessie. Voor hem een succesmoment. De keer erna laat ik hem twee maal de trailer betreden en al snel weet hij de bedoeling en kijkt zelfs rustig uit het deurtje van de trailer. Zijn oogopslag blijft nog gespannen, maar hij weet inmiddels hoe het werkt.

Bij de volgende training vraag ik hulp om de stang achter Cas te sluiten. Op dit moment komt er even spanning op en drukt hij tegen de stang. Een lichte paniek, maar de druk op het halster geeft hem het sein om naar voren te treden. Ik beloon hem op het moment dat hij ontspant en de stang gaat er weer achter weg. Daarna gaat er 1 trailer deur dicht, de sessie daarna 2 deuren en een week later rijden we onze eerste kilometer en komen weer terug ’thuis’. Een succesmoment voor hem, de trailer betekent niet verhuizen.

Over dat een paard zo ‘denkt’ kan worden gediscussieerd, maar ze weten vaak maar al te goed waar de bakkabouter de vorige keer verstopt zat. 🙂 Het allerbelangrijkste is dat je zelf achter je plan staat en dit uitstraalt naar je paard. Ook ik weet hoe je eigen houding verandert als de hele wereld naar je kijkt, wanneer je paard de trailer niet op wil. Je paard kijkt je vervolgens aan of je een wild vreemde bent en maakt geen contact meer.

De laatste keer voordat we naar de kliniek af reizen maken we een positieve ervaring door naar het bos te gaan. Dit maal reist er een ander paard mee. Cas schraapt wat met zijn voorbeen en staat nog niet zo stevig. Ook hinnikt hij naar paarden langs de weg, maar het valt mij reuze mee. Wanneer ik het trailer deurtje open maak, staat hij erg te trillen. We laden hem uit en beginnen aan een heerlijke wandeling in het bos. Cas maakt flinke passen en hij luistert subliem naar de commando’s. Hij trekt niet aan het touw en kijkt opgewekt. Wanneer we aankomen bij het water loopt hij er zonder twijfel in en begint vrolijk met zijn voorbeen te spetteren. Hij doet zelfs een kleine schoolhalt! en gaat zitten op zijn achterbenen. Hij zet zijn Spaanse hals op en slingert zijn lange benen met gemak boven het wateroppervlak uit. Cas wordt ontzettend enthousiast en zijn Spaanse bloed komt boven. Wat is hij toch mooi! Heel even gaat mij door mijn gedachten wat als hij niet meer op de trailer stapt, maar dan lopen we gewoon naar huis. Die gedachten kan ik al gauw aan de kant zetten, hij twijfelt even, maar daarna stapt hij er weer op.

Houdt mijn blog in de gaten om te lezen hoe ons bezoek aan de kliniek is
verlopen en (of we er zijn gekomen) = negatieve gedachte = niet nodig.