Bij het academisch opleiden kreeg ik steeds weer te maken met de verschillende scheefheden van mijn tinker Breeze. Op de pagina “Scheefheden” leg ik in het algemeen de scheefheden van een paard uit. Welke scheefheden kunnen we zien bij het academisch opleiden van ons paard. Het is zelfs zo dat door middel van het rechtrichten en sterker maken van bepaalde spieren, ons paard steeds meer zal laten zien waar we het kunnen helpen en waar het paard compenseert. We leren het paard een gezonde houding aan te nemen,waardoor het paard steeds minder hoeft te compenseren.

Geen één paard wordt recht geboren. Ook mijn tinker Breeze leek schever te zijn dan ik ooit had gedacht. Bij de bosritten die we maakten, werd ik hier nooit mee geconfronteerd. Door de opleiding heb ik écht leren kijken naar mijn paard en hou ik zijn ontwikkelingen nu bij op beeld. Zodat ik steeds weer kan zien waar we naar toe werken en waar Breeze vandaan komt.

Lateraal

Breeze is een rechtsgebogen paard. Zijn spieren aan zijn rechterzijde zijn korter en sterker dan de spieren aan zijn linkerzijde, deze zijn langgerekt en zwakker. Voor Breeze is de buiging naar rechts gemakkelijker dan naar links. Dit zien we ook terug in zijn schouder op de foto hier naast. Zijn rechter schouder is meer gespierd dan zijn linker schouder. Op zijn rechter voorbeen staat lateraal gezien meer gewicht.

Voor

Breeze zijn voorkeursbeen is rechtsvoor. Hij neemt meer gewicht op rechtsvoor en dit kunnen we ook zien tijdens het grazen, hij zet zijn linker voorbeen steeds weer naar voren. Als ik foto’s terug zie, zie ik elke keer weer zijn linkerbeen naar voren staan.

Achter

Ook een paard heeft een stuwend en een dragend achterbeen. Ze hebben in hun achterhand ook een scheefheid door een handig/sterker achterbeen. Het stuwende been is sterker maar ook stijver en zal minder gemakkelijker onder de massa kunnen treden. Het dragende achterbeen vangt de stuwing van het andere been op en kan daardoor gemakkelijker ondertreden. Dit been is buigzamer maar daardoor wel minder sterk.

Op onderstaande fotoreeks is te zien dat Breeze zijn linker achterbeen veel verder onder de massa treedt dan zijn rechter achterbeen. Ook strekt Breeze zijn rechter achterbeen minder dan zijn linker. Dit is in de laatste twee foto’s duidelijk te zien. Het linker achterbeen treedt veel verder naar het buiten voorbeen toe dan dat het rechter achterbeen doet. Hieruit maak ik op dat Breeze meer stuwt met zijn rechter achterbeen, waardoor dit zijn sterke achterbeen is.

Horizontaal

Op de afbeelding is Breeze ingetekend in zijn natuurlijke evenwicht. 3/5 op de voorhand en 2/5 op de achterhand. Om een ruiter correct te kunnen dragen hebben we het paard horizontaal in evenwicht te plaatsen. Hiervoor zou tijdens de verzameling het dragende achterbeen op de plaats van de groene streep komen te staan; onder de massa.

Verticaal

Wanneer het paard diagonale scheefheden vertoont kan dit ervoor zorgen dat het paard ook verticaal scheef ten opzichte van de grond gaat bewegen. Dit kunnen we zien zodra het paard met een grotere snelheid door de bocht gaat. Het paard moet dan plat door de bocht gaan, anders valt het om.

Diagonaal

Bij het diagonaal verschuiven van het gewicht raakt het paard uit balans. Op de foto raakt Breeze uit balans over de binnenschouder en duwt hij mij opzij. Omdat Breeze niet volledig diagonaal in balans is, gebeurt het af en toe dat hij over een schouder valt.

Onbalans onder/bovenlijn

Op de foto wordt Breeze als groene tinker ingereden. Hij heeft zijn balans nog niet gevonden, laat staan met een ruiter op zijn rug. Hij loopt met zijn hoofd in de lucht en plaatst zijn achterbeen buiten de massa. Breeze heeft hier geen losgelaten rug. De ruiter kan hier onmogelijk op doorzitten.

Op bovenstaande rechter foto zien we Breeze in een mooie voorwaarts -neerwaarts gedragen houding. waar wij als ruiter op een losgelaten, golvende, rug kunnen meewegen.

Hoofd

Breeze heeft korte snijtanden (in de volksmond een hangend rooster) waardoor hij weinig ruimte voor een extra voorwerp op zijn tong en in zijn mond heeft. Het bit veroorzaakte problemen bij hem. Hij bedacht het te kunnen vastpakken zodra hier druk op kwam. Na het introduceren (symptoombestrijding) van een rolletjes bit, was het vastpakken afgedaan. De pijn in zijn mond bleef echter wel. Hij was continu aan het kauwen en bleef maar met het bit aan het klieren. Vervolgens bedacht hij om zijn tong erover heen te gooien om maar onder de druk uit te komen. Na het overstappen op een nieuwe tandarts, die tevens bitfitter is, werd het ons duidelijk dat hij dus korte snijtanden en weinig ruimte heeft in zijn mond. We hebben gekozen voor een dunner stang-bit die rustig in de mond ligt. Breeze laat nu een hele mooie, rustige, aanleuning zien!