Respect is..

Wanneer ik de betekenis van het woord respect opzoek op internet, krijg ik het volgende antwoord van wikipedia:

Respect betekent aanzieneerbied of waardering, die men heeft voor (of ontvangt van) iemand of iets vanwege zijn kwaliteiten, prestaties of vaardigheden. Het woord betekent oorspronkelijk omzien naar, en vandaar rekening houden met. (Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Respect)

En die laatste liet mijn kudde mij vandaag haar fijn op beeld vastleggen. De twee laagst in rang geplaatste ruinen staan voor de kuddeleider Breeze, in een krappe hoek. Hij sommeert ze vooruit te gaan en hapt richting hun billen. Op dat moment sta ik in het midden van hun uitgang van de rijbaan, mest te ruimen. Er is zeker een meter ruimte, waar ze gemakkelijk tussendoor zouden passen. In hun hele houding zie je het ongemak van de positie waarin zij zich bevinden, maar zullen het niet in hun hoofd halen mij te passeren. Ze houden rekening met hun menselijk leider, mij.

Ik laat daarom ook nooit onbekenden zomaar mijn kudde betreden. Ze kennen de hiërarchie niet en de paarden zullen met z’n allen gaan kijken naar de signalen van deze nieuwe persoon. Wanneer je geen paarden kunt lezen, voelt het al gauw opdringerig als zo’n grote groep ineens voor je gaat staan. Het kan zelfs gevaarlijk worden, wanneer de laagsten in rang (zonder dat je dit weet) voor je neus staan. Wanneer er dan één van de leidende paarden achter hen aansluit, dienen ze voor dat paard te wijken. Meestal in dat geval, vooruit. En dus in de richting van de betreffende persoon, wat voor benarde situaties kan zorgen.

Zoveel mensen, zoveel meningen

In paardenland zijn ontzettend veel richtingen en disciplines. De een is nog meer overtuigd van zichzelf dan de ander. En is dit juist waarom het vaak zo moeilijk is om je pad bij te stellen in het belang van het paard. Je bent al gauw anders op het moment dat je denkt in het belang van het paard en hun gezondheid voorop stelt. Voor velen is een paard niet zomaar een aanschaf. Vaak gaat er geruime tijd overheen, voordat we de stap zetten om een eigen paard aan te schaffen. Kan ik de kosten dragen? Ook de onverwachte uitgaven? Blijft het paard wel gezond? Waar ga ik hem stallen en tegenwoordig ook de vraag hoe ga ik hem stallen? Vroeger was het normaal dat een paard in een box stond en dan spreken we nog niet eens over de afmetingen van deze stallen. Tegenwoordig zie je dat er steeds meer verschillende stromingen ontstaan binnen de paardensport. Ook durft men hier vaker voor uit te komen. Een aantal jaren geleden werd ik vreemd aangekeken als ik zei dat mijn paarden het gehele jaar, 24/7 buiten staan. Tegenwoordig wordt er gevraagd hoe ik dit verwezenlijk en of dit wel samengaat met alles wat ik met mijn paarden wil bereiken. Krijgen ze geen te dikke vacht om nog te kunnen rijden? Ook is er veel angst voor zand, modder en blessures. Ik vertel met trots mijn manier van paarden houden met mijn eigen paddock paradise systeem. Zeker nu de herfst eraan komt, vergt dit enige aanpassingen van mijzelf. Niet voor de paarden, die zijn er immers voor gemaakt.

Moraal van mijn verhaal, durf te denken wat je paard nodig heeft. Al is het in strijd met de doelen die je zelf hebt gesteld. Uiteindelijk straalt een combinatie pas doordat ze beiden plezier hebben. Durf ook een paar passen terug te zetten om vervolgens zelfverzekerder terug te komen. Stap uit het zadel en leer de blokkades vanaf de grond te herkennen. Draagt elk been gelijk? Kan mijn paard even goed vooruit als achteruit? Buigt hij gemakkelijker naar een bepaalde kant? Of begint het paard te stuwen als je hem vraagt om zijn gewicht in een wending op het binnen achterbeen te plaatsen? Veel van deze compensaties zien we terug in het rijden van ons paard, het kan niet meer zonder de steun van onze handen en/of benen. Het paard ‘lijkt’ in balans maar is dan gewoon zwaar op de hand of hij krult liever wat te ver op.

Ik kijk liever wat verder. Waarom beweegt het paard op deze manier. Heeft het paard blokkades in zijn lijf of reageert het extra gevoelig op bepaalde spieren? Door middel van zachte pulsaties van bepaalde spiergroepen kunnen we achterhalen of er spierspanningen zijn. Deze spanningen zorgen ervoor dat het paard zijn lijf anders gaat gebruiken. Dit is goed te herkennen in een meer ontwikkelde schouder, een scheef opgevuld zadel, een grotere dijbeen spier of de zeer bekende ‘onderhals’. Door het paard opnieuw uit te balanceren, spierblokkades op te lossen middels osteopatische handelingen en yoga oefeningen, richten we het paard weer recht en leren we ze de juiste spieren te gebruiken door grondwerk. Pas daarna stijgen we weer in het zadel, die dan hoogstwaarschijnlijk niet meer past. 😉

Herken je zelf een van deze problemen? Maar wil je liever geen stap terug zetten? We kunnen grondwerk ook inzetten als hulpmiddel om het paard ook onder het zadel beter te kunnen balanceren. Voor iedereen is er een manier te vinden om het grondwerken een waardevolle aanvulling te laten zijn in het trainingsschema.

Het is zelfs mogelijk de grondwerksessies uit handen te geven aan Rechtgericht. Een personal trainer voor je paard. We bouwen samen aan een passend trainingsschema van je paard.