Soms loop je vast in de communicatie met je paard of voel je simpelweg dat er ergens iets niet klopt. Ik ben er voor wie wil starten met het grondwerken of voor wie de basiscommando’s van het rechtrichten wil eigen maken. Voor bestaande combinaties, maar ook voor naar het werken onder het zadel toe. Samen de juiste stapjes nemen om het jonge paard voor te bereiden om beleerd te worden.

Jong, oud, onbeleerd, western, klassiek, voor elk paard is het belangrijk fit en vitaal door het leven te gaan. De juiste voeding, balans en welbevinden van het paard spelen een grote rol. Hoe meer het paard op haar eigen lichaam & balans kan vertrouwen, hoe trotser en zelfverzekerder het paard in het werk zal zijn.

Grijp niet naar sterkere communicatie middelen, maar neem een stap terug en bevestig de basiscommunicatie met je paard. Maak kennis met deze manier van trainen tijdens een kennismakingsles op de locatie van Rechtgericht in Onna. Voel en ervaar wat deze manier van trainen ook jou paard kan brengen.

NIEUW: Myofasciaal behandeling & Dry Needling. Uniek! ik kan nu mijn krachten bundelen. Doormiddel van het lokaliseren van fysieke spierproblemen en deze op te lossen door myofasciale technieken kan ik nu aangedane spieren vrij maken van triggerpoints. Het paard kan vrijer bewegen en zal minder compensatie gedrag vertonen. Samen met het Rechtrichten de pefecte formule voor een tevreden atleet en soulmate.

Loop je vast in de communicatie met je paard? Blijft hij compenseren of uit hij ongenoegen door pijn? Geef je zelf en je paard de tijd weer in balans te komen en te werken aan lichtheid & harmonie.

Ik zie ernaar uit om met jullie aan het werk te gaan!

Liefs, Sharon

Contact
06 – 12 83 15 88

info@rechtgericht.nl

Hulpvraag

Kippenvel momentje. In September 2023 kreeg ik een hulpvraag over een 19 jarige pony die niet goed liep. Na uitgebreid videomateriaal te mogen ontvangen, zie ik waar het anders zou kunnen. Ik mag langs komen voor een consult. We brengen hem in kaart en tijdens de palpatie komen er wat ongemakken aan het licht. Ik behandelen hem met Dry Needling en geef zijn eigenaresse training tips, adviezen en huiswerk. Een stortvloed aan informatie, daar sta ik om bekend 😅.

Vandaag Januari, lees 3 maanden verder! Krijg ik nieuw beeldmateriaal met een vraag. Maar voordat ik kan antwoorden moet ik echt even wat kwijt. Het beeldmateriaal spreekt al voor zich, maar oh my god wat een metamorfose. Check die bilpartij, zie hem “zitten” en de hals, hij draagt! De buiging op de plek waar je hem wil zien. Neusje eruit, gedragen en dat voorbeen! Ja, als het goed is mag dat ook worden benoemd. On-ge-lo-ve-lijk knap zo op afstand en met 1 consult.

Wil je jou Rechtgericht transformatie ook in de spotlight? Laat het me weten.

Lieve berichten

Vanmorgen ontving ik onderstaand bericht van Louise.

We kennen elkaar van de instructeursopleiding van de Human & Horse academy. Waar destijds mijn mening al eens werd gevraagd over Bart zijn platte gevoelige voeten. Bart liep erg gevoelig en af en aan onzuiver. Louise beet zich vast in deze nieuwe informatie over hoefverzorging en voeding. Ze zette zelf een stap terug voor de gezondheid van haar ‘Bart’.

Een half jaar geleden troffen we elkaar heel toevallig weer. Prachtige voeten! Maar ze leken allerminst happy. Er wordt haar genoemd genoegen te nemen met Bart zijn lichaam en leeftijd. Sharon, er klopt gewoon iets niet!

Ik mag Bart zijn lijf af voelen en meteen heb ik (beet) een flinke reactie op de M. Brachiocephalicus (onderhals). Als ik verder voel reageert zijn gehele schoft en schouderbespiering. Louise is geschrokken als Bart mij flink waarschuwt om niet aan zijn bekkenregio te voelen.

Maar het is zo logisch. Neem alleen al de compensatie die nodig is om het gewicht te verdelen over pijnlijke voeten. Hij heeft zich er een houding in aangenomen, waarmee verder wordt getraind. Alleen door terug te gaan naar het begin, zal er vooruitgang worden geboekt.

En zo zet Louise zichzelf wederom opzij om haar geliefde Bart de zorg te geven die ik voorstel. We vinden een Dry Needling therapeut bij haar in de buurt, en ik volg op de voet. Veel vrije beweging en even helemaal terug bij af. En bij af zijn ze als ze me een video stuurt waarin Bart enorm slecht beweegt. Dan heeft ze goed geprikt!

Nu is het taak om Bart te begeleiden in het ontspannen van de spieren die over gecompenseerd zijn en die ik niet aangespannen wil zien. En daarnaast de spieren die ik wel aangespannen wil zien te leren bereiken. En daar begint de magie..

Vanwege de afstand kan ik Louise niet in de bak begeleiden en moet alles via de telefoon. Ik kreeg wekelijks beeldmateriaal, waarna ik feedback gaf in houding en positie. Doormiddel van de vlag vergroten we Louise haar energie. Bart is een grote en sterke Kwpn ruin die niet snel onder de indruk is.

En wat ben ik dan trots dat ik onderstaande beelden vandaag krijg te zien. Het zelfdragende vermogen en houding, maar bovenal zie ik haar weer genieten van haar Bart. Hij doet het echt super, zo blij mee stuurt ze mij. Beter kan toch mijn 2024 niet beginnen.

Nieuw paard introduceren

Ik krijg toch best veel vragen hoe ik een paard introduceer in ons paddock paradise.

Fases in de introductie van een nieuw paard:

# Allereerst komt de nieuwkomer in de paddock met aangrenzende longercirkel te staan. De dag van aankomst hou ik het goed in de gaten of er veel onrust heerst en of er ’s nachts eventueel een paard bij in moet. ( ook voor mijn eigen nachtrust). Zeker als ze het gewend waren s nachts in stal te staan. Op deze manier kan ik al inschatten hoe de kudde reageert en wat de introductie volgorde gaat worden.

# Na een aantal dagen acclimatiseren, gewend te zijn aan het hooi en te hebben gelegen laat ik het paard een deel van de track zelfstandig verkennen.

# Wanneer het paard de routes/uitwijkmogelijkheden in alle rust heeft kunnen verkennen laat ik de leider Breeze erbij. Ik weet hoe hij reageert en is een meester in het op sleeptouw nemen.

# De dagen erna voeg ik er steeds een ander paard dat onderaan in gang staat erbij. De merries het liefst na een aantal dagen en nog mooier tijdens de hengstigheid.

# Als dat goed gaat mag er een nieuwsgierige bij en is er even wat reuring. Maar het paard kent inmiddels alle uitwegen, waarbij er meestal al snel weer rust heerst.

# Als laatste voeg ik het probleem veroorzakende paard erbij. Die reageert op de onrust, meningen van de merries en laat niet snel nieuwkomers op zijn territorium. Tot leider Breeze deze op zijn plek zet. Dit laat ik overdags even op zijn beloop, ze leren elkaar inschatten en ontwijken.

# Voor het donker gaan ze dan nog even een aantal avonden apart s nachts, zodat er gerust kan worden en ook ik weer een beetje nachtrust krijg. Het blijft toch altijd spannend.

Zomers gaat dit nog weer anders. Dan laat ik de nieuwkomer op de track rond de weide als de rest mag grazen.

Meneer de Fries “Floris”

Deze parel staat niet vaak in de spotlight. Hij hoort inmiddels bij het stalmeubilair. De Fries, waarvan ik niet dacht dat het een Fries paard was. Echt waar, een best grappig verhaal.

In het begin van 2018 tref ik een advertentie: Gezocht revalidatie plek voor een paard met peesblessure. Ik dacht, die heb ik nog niet.

En zo geschied, ik nam contact op. Bleek dat het paard na een flinke medische geschiedenis, steeds minder zichzelf was en het licht uit zijn ogen verdwenen was. Zijn eigenaresse besloot het roer om te gooien en zelfs de wedstrijdsport in de ring te gooien. De gezondheid van haar paard stond voorop. Ik weet het nog steeds..die ene foto die ze mij stuurde om haar paard te laten zien. Een bruin paard. Ik stuur haar meteen terug: Een kwpn wordt niet gelukkig bij mij op stal.. 🤓😮 bleek het toch niet een Fries! Nee, ik heb nog altijd geen bril.

We besluiten kennis te maken en de combinatie krijgt een naam Nathalie met haar 12 jarige Fries Floris. Een hele waslijst mankementen: Zijn achterbeen gebroken gehad, peesblessure links, toen rechts, een vergroeide rib en rare vetbulten op zijn flanken maar oogde niet op gewicht. Ook struikelde hij veel. Veel pech deze twee, en ze waren het dokteren meer dan zat.

Ik kreeg de vrije hand, terwijl ze me niet kende. Mij vielen zijn lange tenen op, wat zeker een grote invloed had op de pezen. We hebben ze flink ingekort, en met wel 2 weken gevoeligheid liep hij prima. De pezen kregen rust, en ze konden gaan opbouwen. Een enkele keer een wat verdikte pees, iets rustiger aandoen en even behandelen.

Af en toe een kleine terugval, maar met wat kleine aanpassingen hier en daar verbeterd hij nog altijd. Zijn vacht is diepzwart, is niet meer zomaar buiten adem en ze sleutelen flink aan de balans vanaf de grond. Wat gaan ze goed, en ze genieten weer samen. Zo goed, dat Nathalie besloot mee te doen aan de 5e en laatste editie van Friese paarden strandrit “Horses2fly” op het strand van Juliandorp naar Den Helder. Waar zij 10 jaar geleden ook samen aan deel namen. Ze ze eens shinen!

Het is alweer 3 maanden geleden dat Alvaro naar zijn nieuwe stek is verhuisd. Het blijft altijd lastig afstand te doen, maar dit zat goed. Vanaf het moment dat ze me een hand gaf en toen ze hem mee namen. Ik heb het al eerder gezegd, het is gewoonweg niet aan mij besteedt om afstand te moeten doen. En dat doe ik dan ook niet helemaal, want ik heb hem bezocht!

Nog geen steek veranderd en zichtbaar op zijn gemak tussen zijn nieuwe vriendjes. Hij heeft een heus eigen bos, heerlijke schuilstal en doet aan pilates aan de waterkant. Ook zijn nieuwe mensen heeft hij net als ik omarmd. Net toen ik even een brok in mijn keel kreeg, nam die een hap uit mijn buste. Oh ja! dat is Alvie. Nee, weer met beide voeten op de grond.

Goede keuze, juiste match. Altijd mijn gevoel volgen, dan zit ik meestal goed.

APK Breeze

Half jaarlijks apk. Zadelcheck, tandarts en Dry Needling behandeling.

Net als dat het voor apparaten van belang is, is onderhoud hèt behoud van je paard. Controleren of het zadel nog goed ligt en er geen scherpe randen op het gebit zitten of andere mankementen.

Daarnaast vind ik het fijn in kaart te brengen hoe ze zich ontwikkelen. Zijn er spiergroepen die zich beter ontwikkelen of voel ik hypertonie (spierspanning). Mijn Breeze (24) liet de laatste tijd meer ongemak tijdens het rijden blijken. Nodig tijd hem in kaart te brengen!

Bij het afvoelen liet Breeze zien ongemakkelijker te zijn op zijn rechterzijde. Met name onderhals, lange rugspieren t.h.v. zadel en zijn billen waren gevoeliger dan anders. Ik ben daardoor aan de linkerzijde begonnen om al een reffered release te krijgen naar de andere zijde.

Wat opviel was zijn pectorale borstspier minimaal voelbaar was. Daarentegen hebben zijn schouder pro- en retractie spiergroepen enorm moeten werken en was daar veel spanning.

Aan de andere rechterzijde bleek zich een probleem te bevinden in de kapspieren, waardoor Breeze zijn onderhals heeft ingezet om zijn hoofd te dragen. Enorme harde plekken en zeer gevoelig. Op het filmfragment mooi te zien hoe hij wegzakt als die spieren tot ontspanning komen.

Zo blijkt maar weer hoe belangrijk het is om je paard te monitoren en te laten controleren.

Prachtig hoe een hoef zich kan herstellen in een jaar tijd. Een hele andere stand, functie van de hoef hersteld en geen brokkelwand meer bij droogte. Nu kan langzaam het lijf zich gaan aanpassen, pezen, banden, gewrichten en spieren. Ik blijf dit een adembenemend proces vinden.

Ik ben altijd bezig met het optimaliseren van de leefomgeving van mijn kudde. Waarom? Omdat ze zich hier 23 uur meer in bevinden dan bij mij in de rijbaan. En als je het dan zo bekijkt kan het van enorme trainingswaarde zijn.

De paarden worden handiger, vitaler en bepalen hun eigen gewoontes. De één mag graag de haag snoeien, terwijl anderen spelen of kruiden zoeken. Een sprong over de boomstammen, schouderbinnenwaarts langs de autobanden, halt en stretch bij de waterbak of heuvel neerwaarts om te kunnen drinken.

Zie je mij tussen de kudde, dan sta ik vaak te observeren. Ik leg graag de metamorfoses vast en pas hun eethouding aan om een bepaalde spiergroep aan te spreken.

De één moet meer zijn bekken kantelen, de ander zijn onderhals minder gebruiken en meer kap ontwikkelen en weer een ander wordt handiger op de traptreden.

Zelfs als de baas van stal is, traint het paard door. Mooi dat ’t zo kan toch?!

De stressvlekken verdwijnen langzaam. Mijn meisje Gwen is weer heel thuis. Wat heeft het me in zijn greep gehouden. Zou ze wel weer ontwaken. Ze vroegen nog net niet of ik een kater had. Wat voel ik mij brak. Je hebt er geen invloed op, alles in handen van de artsen. Het is hum werk, maar toch, het is een deel van jou. En zorg ik ergens voor dan doe ik dat met heel mijn toewijding en geen haar minder.

Dat hebben ze daar ook gezien. Hooi voor een weeshuis mee, emmers met pulp en iedereen die er werkt wist dat ze haar eigen rantsoen heeft. 😊

Maar wat hebben ze haar fijn verzorgt en behandeld. Ze kreeg zelfs een windwaaier toen het zo warm op stal was. Geen rood vlekje te vinden op mijn witte paard. Vakwerk, kan niet anders zeggen.

Sanne was mee ter ondersteuning en heeft ons op de gevoelige plaat vastgelegd. Maar goed ook, want die vriendelijke arts Marco had het “bewijsmateriaal” (dat de tanden er ook echt uit waren) in een zakje in het paspoort gedaan! Er lief uiteraard, maar iets teveel details voor mij. Ik zou een waardeloze assistent zijn (had nog wel veearts willen worden ook) Gelukkig tactisch en optijd weggemoffeld door Sanne. Ik had de auto niet gehaald 🥴, en had zelf aan het zuurstof gekunt.

De kudde begroette haar fijn en de komende dagen zal de rangorde weer iets veranderen. Gwen ruikt anders en ook haar losse bijtgebit, is niet meer.

Dank je wel voor ieders medeleven en lieve berichten. En Paardenkliniek Wolvega , Marco en zijn team, dank jullie wel voor de goede zorgen voor Gwen en mij. Tot volgende week, dan mogen de hechtingen eruit. (oh god).

Welterusten

Update. Het gaat goed met Gwen. Ze is goed uit de narcose gekomen en stond snel weer op 4 hoeven. Om 17.00u mocht ik haar bezoeken en stond mevrouw al hooi te eten! Ja, een tinker en nuchter moeten blijven is haast een groter punt dan de hele operatie zelf.

Nu hopelijk alle spanning weg komende nacht, want wat heb ik slecht geslapen. Elk scenario kwam voorbij. Voor iemand die al flauw valt bij het zien van een druppie bloed, was dit niet een hele fijne situatie. Goddank was d’r alleen nog een infuus zichtbaar en zag ze er gewoon uit als mijn Gwen. Precies als dat ik haar had achter gelaten. Ze mag zelfs morgen weer mee naar huis. Gelukkig, want twee paarden minder in een week geeft een grote leegte.

Volgende week nog een keer terug voor het verwijderen van de hechtingen