Een prachtig artikel voor de zondag. Ga er goed voor zitten, het is in het Engels. Prachtig in beeld weergegeven hoe een correct bewegend paard eruit ziet en hoe je als ruiter kan testen of je paard zichzelf en jou correct kan dragen. Een onderdeel waar ik dagelijks mee bezig ben. Voor mijn leerlingen, onderdeel “stretch” het beginpunt en eikpunt van elke training! Zo waardevol.
Soms komt er een specifieke hulpvraag binnen, waarbij ik even tijd nodig ben om een plan op te stellen. En of het probleem door mij verholpen of verbeterd kan worden.
Zo kwam er een hele leuke hulpvraag binnen. Moeder en dochter die een nog groen paard samen hebben gekocht. Ze hebben ervaring met lease paarden en hebben ook eerder een eigen paard gehad. Samen overal naar toe en heerlijke moeder en dochter bosritten. Ook gaan ze samen overal met de trailer naar toe. Totdat er wat gebeurt, waarbij moeder dusdanig schik ervaart. Erg jammer voor hen en wat is het een gemis. Dit ervaren ze samen, maar weten niet goed hoe het op te lossen.
Ik geef een kennis van hen les en ze nodigt hen uit aansluitend een les te volgen bij haar in de rijbaan. Trots ben ik, als ze samen aankomen en er een prachtige bonte barock pinto staat. Wat is die knap! en groot, maar lijkt prima op zijn gemak.
Na de ontmoeting schat ik in waar we aan gaan werken. Mijn plannen iets ter plekke aangepast en besluiten we de rijbaan op te delen in een loswerk gedeelte. Hierbij kan het paard zelf bewegen en kan ik signalen van beide vertalen. Het blijkt al gauw dat het paard enorm is aangetrokken, specifiek naar moeder die uiteraard interessant lijkt door haar angstige energie. Paard lapt onze ruimte aan zijn laars, waarbij ik hem toch vriendelijk verzoek op enige afstand te blijven. Wanneer ik dit moeder vraag te doen, blijkt al gauw dat haar hand iets anders vraagt dan haar terugdeinzende lijf. Interessant! Ook paardlief is niet van haar onder de indruk en komt gerust een stap dichterbij. Waarbij ze al gauw achter me gaat staan.
Ik geef haar een tool, waarmee ze extra energie dat haar lijf mist, kan toevoegen. Al gauw is het paard hiervan onder de indruk en hebben we te werken aan het leren levelen van een vraag. Eerst vragen we klein, en langzaam bouwen we de druk op. Voor mij vanzelfsprekend.. maar ook dit is zeker een leerpunt. Gezamenlijk gaan we de volte op, waarbij ik het paard op de kaptoom begeleid. Moeder krijgt de taak de schouder om ons heen te laten bewegen. Ze voelt dat de tool effect heeft en haar spanning neemt af. Het paard doet écht wat ik zeg?! Ze klinkt zelf euforisch, en geeft een vreugde slaak, waarvan het paard onder de indruk is. Oeps! iets teveel onverwachte energie voor een jong paard..
We sluiten de sessie af met het benaderen van het paard om hem te aaien. Aarzelend vraagt ze of ik daar blijf staan. Ja? Ze mag erop vertrouwen dat de tool tussen hen in haar de ruimte geeft die ze nodig is, en het respect als het er niet is. Zo geschied, aarzelend stapt ze in de richting, waarbij het paard een stap terug zet. Ze zakt in haar energie en houd de tool wat ontspannener vast, het paard kijkt oplettend en geïnteresseerd wat ze komt doen. Een flinke aai en kus zijn het gevolg. Wat heb ik toch fantastisch werk, en wat is grondwerk afwisselend!
Ik zit vanavond voor de televisie en zie advertentie naar advertentie langs komen, waarin producenten hun best doen ons te overtuigen. In deze blog probeer ik jullie te overtuigen, hoe waardevol grondwerk voor jou en je paard kan zijn. Als ik spreek met ruiters over grondwerk, dan hoor ik vaak onwetendheid en de opmerking dat het saai werk is. Je hebt immers een paard gekocht, om er op te rijden. Ik krijg dan ook veelal nieuwe klanten vanuit de hoek, waarin er tegen problemen wordt aangelopen. Dit is ook geen enkel punt, maar graag zou ik jullie toch willen overtuigen of eens uitnodigen te voelen aan de waarde van het grondwerken. Dit kan bij mij op de locatie met één van mijn opgeleide Rechtgericht paarden. Je voelt de lichtheid, maar vooral ook de diversiteit aan oefeningen die je kan vragen. Natuurlijk is de aanleerfase ‘saai’, want je paard moet het ook leren begrijpen en het gevoel zal langzaam in je aderen gaan stromen. Pas dan zien we het nut en vooral het plezier dat we kunnen behalen uit deze mooie vorm van onbelast trainen.
I love it! en de mensen die ik ermee heb ‘besmet’ raken ook steeds enthousiaster over wat hun paard laat zien. En dit al na enkele lessen! Bepaalde oefeningen gaan door het grondwerken ineens beter of hun instructeur vraagt hoe het ineens kan dat paardlief de oefening ineens wel zonder mopperen uitvoert. Het grondwerk is nu zelfs een vast ritueel vóór het rijden geworden, waardoor de stijfheid en het op gang komen, is verdwenen! We voelen meteen waar het aan schort en hoe het paard zijn ‘pet’ staat. Groot voordeel is dat de doorbloeding mooi op gang komt, van ons paard maar ook zeker van ons zelf! Vooral in deze koudere tijden is het heerlijk om een warming up te gebruiken en gelijk vloeiend met de beweging van ons paard mee te kunnen bewegen. Dit voorkomt onnodige spanning en miscommunicatie, waardoor jullie gelijk kunnen shinen.
Kom gerust eens voelen of laat je inspireren door één van mijn lesklanten en vraag raak! Laat je niet weerhouden door onwetendheid of dat je wordt aangekeken door ruiters in het zadel. De passen die je nu voor je gevoel even terug zet, door af te stijgen, zul je met een aantal trainingen sterker doen opstijgen.
Het leuke van deze eerste kennismakingslessen vindt ik de verwondering van mijn nieuwe klanten. Goh, kan hij dit niet eens?! Of dan vraag ik een oefening en gaan ze het paard helpen door hem in de juiste richting te laten compenseren. Als ik daarop wijs, dan begint alles in elkaar te vallen. Het paard wordt dwars, laat een andere beweging zien of stapt op zijn eigen hoeven. Bepaalde spieren zijn te kort, of te lang of overtraind, waardoor de nieuwe oefening simpelweg niet kán worden uitgevoerd. En voor wie nu denkt: ja, dat zal me dan toch wel iets moeilijks zijn?! haha dat is het hem nou net! het zijn de simpelste oefeningen, die niet lukken zonder teugels of druk van de ruiterhand!
Met enkele lessen her balanceren we het paard en leren we het op zijn eigen benen te bewegen. De paarden worden trotser en laten hun natuurlijke scheefheden zien. Kwartjes vallen en rijtechnische problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. En wanneer je doel is behaald, dan stop je of je bent net als velen met mij ‘verknocht’ aan deze manier van trainen. Het is immers ook heel goed voor onze eigen conditie 🙃
Toen ik Alvaro zonder halster uit de tuin had gevist en naar de longeercirkel heb kunnen lokken, ben ik meteen met zijn eerste horsemanship sessie begonnen. Ik moest wel even 3x in en uit ademen om niet in mijn boosheid en adrenaline te blijven steken. Dit paard heeft zelf een foefje eigen gemaakt, waardoor hij zijn ‘zin’ kan krijgen. Wat natuurlijk ontzettend slim en haast tinker-waardig is ;). Daarbij is hij niet snel onder te indruk ergens van en vindt het niet nodig een stap extra te zetten.
Mijn eerste sessies met een nieuw paard staan in het teken van in vrijheid proberen te communiceren. Zo kan het paard aan mijn nieuwe manier van communiceren wennen en kan ik zien met wat voor een type ik te maken heb. Hij was vooral met zijn eigen ding bezig, en had totaal geen oog voor mij. Het enige wat ik zag was een rondscharrelend paard dat zijn kont steeds naar mij toe draaide.
Ik leer hem in vrijheid hoe hij zich heeft te gedragen tegenover zijn nieuwe leider. Onderdanig en met zijn aandacht richting mij. Bij druk van mij af bewegen en het kunnen schakelen in tempo. Hij had het super snel in de gaten en al snel volgde hij mij overal, zonder daarbij zijn billen richting mij te wenden. Met behulp van stem en lichaamshouding kan ik hem in de gewenste richting en in een door mij bepaalde gang om mij heen laten bewegen.
Het geeft hem zichtbaar ontspanning te weten wat hij kan en mag in mijn aanwezigheid. Ik vraag een respectvolle afstand te bewaren en hij heeft mijn signalen op te pikken. Waar dit eerst nog grote signalen waren, kan ik hem nu met heel weinig instrueren. Het is prachtig om te zien hoe elk paard deze manier van werken eigenlijk kent vanuit het kuddegedrag. Het is alleen niet voor elk paard logisch dat sommige tweebenige mensen, deze taal ook spreken. Alvaro heeft geleerd dat hij tegen druk in kan gaan, en dit heeft hem succes opgeleverd. Waarbij wij steeds meer kracht en hulpmiddelen zouden nodig zijn, om met hem te kunnen werken. Nu dat hij in onze kudde opnieuw wordt opgevoed en ik met deze zelfde regels werk, is het voor hem sneller duidelijk en bereik ik meer, met minder.
Wanneer ik hem nu in de paddock tegen kom, wijkt hij voor mij, in plaats van in mijn ruimte binnen te treden. Hij weet nu wat hij aan mij heeft, en waar hij ten opzichte van mij, in de rangorde staat. In de volgende sessies zal ik hier mijn vruchten van plukken en is het tegen de druk van de lijn in gaan, getackeld.
Ik krijg steeds meer paarden als leerling in training, dan eigenaren. 😁 En dat maakt mij erg trots. Dat hun geliefde paard, hun alles, hun maatje aan mij wordt toevertrouwd. En dan doel ik niet op de revalidatie paarden die ik in stalling heb, maar dat ik zelfstandig gebruik mag maken van accommodatie en de paarden mag trainen. Vervolgens doe ik uitgebreid (zoals ik ben) verslag van de training. Zo is de eigenaar op de hoogte en weten we aan welke punten we samen kunnen verder werken.
Zo kom ik wekelijks op een vast afgesproken tijdstip het paard trainen als personal trainer. De eigenaar kan dan op zijn/haar eigen expertise verder trainen, waardoor ze niet zelf uit het zadel hoeven of zich extra stof hoeven eigen te maken. Zo is er voor elke combinatie een mogelijkheid om het paard in een betere balans en houding te laten bewegen, zonder dat er hoeft te worden afgeweken van hun eigen doel. Niet iedereen vindt het leuk om even hard als het paard mee te bewegen of kan dit lichamelijk niet. Ook voor deze ruiter kan ik er zijn.
Denk jij er ook geen lol in te hebben om te gaan grondwerken? ,maar loop je in het zadel wel tegen rijtechnische problemen aan? Met grondwerk kan ik je paard uitbalanceren en sterker maken om vervolgens met mij of met je eigen instructeur rij technisch verder te kunnen werken. Puzzelstukken zullen worden opgelost, en de communicatie met je paard zal zichtbaar met de week verbeteren. Waarbij ik op mijn beurt weer super trots ben als ik een enthousiast bericht ontvang. De verbazing van de eigenaar is onbetaalbaar en maakt mijn werk zo waardevol.
Neem contact met mij op voor een passende trainingsmogelijkheid. info@rechtgericht.nl / 06 12 83 15 88
Ruiters proberen op veel manieren een goed contact te krijgen. De kwaliteit van het teugelcontact is een goede indicator van balans, bij zowel paard als ruiter. Teugelcontact geeft de ruiter veel informatie over de balans, symmetrie en spierspanning van het paard.
Teugelcontact is van invloed op de rijdbaarheid van het paard en het moet het paard in een zo vroeg mogelijk stadium worden aangeleerd, zodat het paard de teugelhulpen leert begrijpen en in balans kan bewegen. De ruiter moet weten hoeveel contact optimaal is en hoe hij daar moet komen. Voor zacht teugelgebruik, moet het paard zacht in de mond, hals en de rest van zijn lichaam zijn. Elke vorm van druk of spanning verandert de manier waarop het paard zijn lichaam gebruikt en alle problemen met contact moeten zo snel mogelijk worden aangepakt en opgelost. In het kort: wacht niet tot het probleem weggaat, help het paard naar een betere balans en een goede houding.
Tijdens het rijden begint de kwaliteit van het teugelcontact met fysieke en mentale balans van paard en ruiter. De zit van de ruiter bepaalt precies hoe hij zijn handen kan gebruiken en de teugelhulpen kan geven. Voor een goede, voorwaartse hand heeft de ruiter een ontspannen en effectieve, klassieke zit nodig. De zit helpt bij het geven van precieze hulpen en het helpt het paard om in een ontspannen en efficiënte manier te bewegen.
Problemen moeten meteen worden opgelost
Als er problemen met het teugelcontact zijn, wordt het contact vaak zwaar, te licht of ongelijk. Het komt vaak voor dat problemen zich opstapelen en langere tijd blijven. Een veel voorkomende gedachte is dat problemen in het contact verdwijnen wanneer het paard sterker wordt, of wanneer het lichaam meer in balans komt. In plaats daarvan, moeten we uitzoeken hoe we het paard kunnen helpen om direct een betere balans te vinden, en een zachter contact, dat de ruiter helpt om preciezer met het paard te communiceren.
Wachten leidt tot compensaties. Het kost tijd om die te corrigeren en men kan makkelijk gewend raken aan een sterker contact dan nodig is. Het idee van balans en een licht, zacht teugelcontact moet bij alle trainingen aanwezig zijn, bij alle paarden op welk niveau. Als het contact zwaar is, heeft het paard spanning in de kaak, nek, hals en ergens anders in het lichaam. Bij een te los, licht contact, kan de ruiter de kleine signalen van spanning en problemen in balans en ontspanning missen, ook al is het technisch gezien mogelijk om te rijden zonder teugelcontact. Echter, dit is een ander onderwerp en er zijn heel veel verschillende ideeën over lichtheid in de dressuur. Als het contact ongelijk is, zijn er vaak een heleboel compensaties aan de hand.
Is het gevoel correct?
Om erachter te komen hoe goed het gevoel van de ruiter overeenkomt met wat er daadwerkelijk gebeurt in het contact, en om de contactvaardigheden van de ruiters te verbeteren, wilden we weten wat voor soort contact ze gebruiken in hun dagelijkse training, wanneer ze hun eigen paarden rijden. Dit is geen onderzoek, dit is wat we hebben opgemerkt in ons dagelijks werk bij het helpen van ruiters bij het rijden. We hopen dat dit inspiratie geeft voor verder onderzoek naar dit onderwerp.
Elf ruiters, dressuur en springen, hebben vrijwillig meegewerkt om gedetailleerde informatie over hun eigen dagelijkse training te krijgen, met draagbare apparatuur, die normaal wordt gebruikt bij humane fysiotherapie en het trainen van menselijke en paardenatleten. We hebben het teugelcontact gemeten, en de spieractiviteit gevolgd met draagbare, oppervlakkige EMG-sensoren op paarden en ruiters, tijdens he rijden. Meer informatie over de EMG-resultaten zal later worden gepubliceerd.
De paarden werden normaal getraind, namen deel aan dressuur- of springwedstrijden op verschillende niveaus, van basis tot Intermediate I en 1,30 meter. Ze werden gereden door hun eigen ruiters, met een trens. De meting werd gedaan in een binnenbak, in een warm up die deel uitmaakt van hun dagelijkse training. De oefening voor de meting was op een grote volte linksom en rechtsom, in stap, draf en galop op beide kanten.
We vroegen de ruiters voor hun training naar hun gevoel over hun eigen contact. We wilden weten hoeveel contact ze ongeveer denken te gebruiken en wat hun ideale contact is, dat ze proberen te bereiken in hun eigen training. Daarna vroegen we de ruiters om te stappen, draven en galopperen op de volte en we vroegen ze weer naar hoe ze over hun eigen contact denken, om te zien of hun gevoel overeenkomt met wat we in de metingen zagen. Voor de ruiters was dit interessant, omdat ze direct feedback over hun eigen rijden konden krijgen. De resultaten waren interessant en er was wat verschil tussen het gevoel van de ruiter en de gemeten waarden. Dit houdt in dat er in de toekomst verdere metingen en nauwer onderzoek naar dit onderwerp nodig zijn.
Directe verbetering is mogelijk
Na de stap, draf en galop op de volte, gaven we een paar makkelijke oefeningen uit de klassieke dressuur, voor hun balans en ontspanning, en we zetten de metingen voort, om te zien hoe deze oefeningen paard en ruiter konden helpen. De verdere analyse van deze metingen en het effect van corrigerende technieken van klassiek rijden, zullen later worden gepubliceerd.
We waren blij om te merken dat de ontspanning en de kwaliteit van het teugelcontact direct verbeterden op een manier die we niet alleen voelen, maar die we ook aan de ruiter kunnen laten zien. Dit is een veelbelovende uitkomst, die verdere metingen met meer paarden en ruiters nodig heeft. Ons werk hieromtrent zal ruiters en de hele paardengemeenschap meer informatie blijven geven over dit belangrijke onderwerp.
Het Finse team van de metingen in de eerste fase bestond uit Niina Kirjorinne (dressuurtrainster en dierenfysiotherapeut, gespecialiseerd in de biomechanica van paard en ruiter), Eija Nordlund (fysiotherapeut, dierenfysiotherapeut) en Minna Kreivi (fysiotherapeut).
Op de site van Eurodressage is een tabel te zien met de resultaten van de metingen.
In paardenland zijn ontzettend veel richtingen en disciplines. De een is nog meer overtuigd van zichzelf dan de ander. En is dit juist waarom het vaak zo moeilijk is om je pad bij te stellen in het belang van het paard. Je bent al gauw anders op het moment dat je denkt in het belang van het paard en hun gezondheid voorop stelt. Voor velen is een paard niet zomaar een aanschaf. Vaak gaat er geruime tijd overheen, voordat we de stap zetten om een eigen paard aan te schaffen. Kan ik de kosten dragen? Ook de onverwachte uitgaven? Blijft het paard wel gezond? Waar ga ik hem stallen en tegenwoordig ook de vraag hoe ga ik hem stallen? Vroeger was het normaal dat een paard in een box stond en dan spreken we nog niet eens over de afmetingen van deze stallen. Tegenwoordig zie je dat er steeds meer verschillende stromingen ontstaan binnen de paardensport. Ook durft men hier vaker voor uit te komen. Een aantal jaren geleden werd ik vreemd aangekeken als ik zei dat mijn paarden het gehele jaar, 24/7 buiten staan. Tegenwoordig wordt er gevraagd hoe ik dit verwezenlijk en of dit wel samengaat met alles wat ik met mijn paarden wil bereiken. Krijgen ze geen te dikke vacht om nog te kunnen rijden? Ook is er veel angst voor zand, modder en blessures. Ik vertel met trots mijn manier van paarden houden met mijn eigen paddock paradise systeem. Zeker nu de herfst eraan komt, vergt dit enige aanpassingen van mijzelf. Niet voor de paarden, die zijn er immers voor gemaakt.
Moraal van mijn verhaal, durf te denken wat je paard nodig heeft. Al is het in strijd met de doelen die je zelf hebt gesteld. Uiteindelijk straalt een combinatie pas doordat ze beiden plezier hebben. Durf ook een paar passen terug te zetten om vervolgens zelfverzekerder terug te komen. Stap uit het zadel en leer de blokkades vanaf de grond te herkennen. Draagt elk been gelijk? Kan mijn paard even goed vooruit als achteruit? Buigt hij gemakkelijker naar een bepaalde kant? Of begint het paard te stuwen als je hem vraagt om zijn gewicht in een wending op het binnen achterbeen te plaatsen? Veel van deze compensaties zien we terug in het rijden van ons paard, het kan niet meer zonder de steun van onze handen en/of benen. Het paard ‘lijkt’ in balans maar is dan gewoon zwaar op de hand of hij krult liever wat te ver op.
Ik kijk liever wat verder. Waarom beweegt het paard op deze manier. Heeft het paard blokkades in zijn lijf of reageert het extra gevoelig op bepaalde spieren? Door middel van zachte pulsaties van bepaalde spiergroepen kunnen we achterhalen of er spierspanningen zijn. Deze spanningen zorgen ervoor dat het paard zijn lijf anders gaat gebruiken. Dit is goed te herkennen in een meer ontwikkelde schouder, een scheef opgevuld zadel, een grotere dijbeen spier of de zeer bekende ‘onderhals’. Door het paard opnieuw uit te balanceren, spierblokkades op te lossen middels osteopatische handelingen en yoga oefeningen, richten we het paard weer recht en leren we ze de juiste spieren te gebruiken door grondwerk. Pas daarna stijgen we weer in het zadel, die dan hoogstwaarschijnlijk niet meer past. 😉
Herken je zelf een van deze problemen? Maar wil je liever geen stap terug zetten? We kunnen grondwerk ook inzetten als hulpmiddel om het paard ook onder het zadel beter te kunnen balanceren. Voor iedereen is er een manier te vinden om het grondwerken een waardevolle aanvulling te laten zijn in het trainingsschema.
Het is zelfs mogelijk de grondwerksessies uit handen te geven aan Rechtgericht. Een personal trainer voor je paard. We bouwen samen aan een passend trainingsschema van je paard.
Hoe mooi is het als je werk eindelijk wordt vertaald in het beeld dat voor je staat. Na vele uurtjes trainen en Breeze proberen te motiveren om toch zijn rechter achterbeen meer te gebruiken, begint het zijn vruchten af te werpen. Om de vooruitgang vast te leggen, heb ik regelmatig foto’s gemaakt. Je gevoel zegt wel dat je goed bezig bent, maar foto’s laten je telkens weer realiseren hoe veel dit werk met Breeze zijn lijf doet.
Breeze zijn wintervacht heeft plaats gemaakt voor een schitterende, witte zomervacht. Hij glimt enorm en dat voor een wit paard. Zijn contouren zijn mooi zichtbaar in dit strakke velletje en er is geen sprake meer van een hangbuik. Sterke buikspieren betekenen een stabiele, sterke rug. Hoewel het nog altijd zichtbaar is dat Breeze zijn lange rugspier het moeilijk gehad heeft, ziet zijn algehele postuur er zoveel verbeterd uit. Hij heeft een krachtige schouderpartij ontwikkeld en ook zijn achterbenen kunnen steeds meer gewicht opnemen. Ook in vrijheid zie ik het gemak waarin Breeze beweegt. Vanuit de graashouding weg galopperen is geen uitzondering meer en met steigeren blijft hij lang in balans. Van zijn gelaat is af te lezen hoe machtig hij zich op dat moment voelt. Het is dat zijn grijze haren op zijn hoofd verraden dat hij al 19 is, anders zou je hem deze leeftijd nog niet geven.
Het mooie van deze manier van trainen is dat je op elke leeftijd en op elk gewenst moment kunt starten. We passen ons aan binnen het kunnen van het paardenlijf en brengen deze steeds meer in een gezondere houding. We zien een makkelijker bewegend en meer zelfverzekerd paard. Vaak zien we ook dat paarden het werken aan de hand ook erg leuk vinden. Nieuwgierig geworden of grondwerk ook wat voor jullie als combinatie is? Neem vrijblijvend contact op voor een proefles.
Na een heerlijk, inspirerende dag met mijn mede instructeurs heb ik er een schat aan kennis bij. Net even een andere invalshoek of een nieuwe oefening om Breeze zijn balans nog verder te verbeteren. Het is ontzettend leuk en leerzaam om met anderen in het zelfde vakgebied te werken. Nieuwe paarden, jonge paarden, paarden met problemen alles komt er op zo’n dag voorbij. We raken nooit uitgeleerd en dit wil ik mijn lezers ook mee geven.
Iedereen bouwt een schat aan informatie op tijdens zijn of haar leven. Of je nou leert door te doen, door te voelen of te kijken. Onopgemerkt neem je bepaalde dingen mee in je eigen rugzak. Samen met deze schat van informatie; geleerd van kennissen, cursussen en opleidingen, bewandelt een ieder zijn eigen pad. Soms is er een andere onverwachte afslag nodig, maar toch brengt ons dit ook weer ergens. Het werken met paarden is heel divers en ze kunnen een enorme aanvulling op ons leven zijn. Ze hebben allemaal 4 benen, een hoofd en een staart. Maar elk paard, is net als elk mens, uniek. Allemaal verschillende karakters, met allemaal hun schat aan levenservaring, met of zonder menselijke invloeden. Hun rugzak bepaalt hoe ze zijn in omgang.
Ik vind het een fantastische ervaring om te ontdekken wat er zich in de rugzak van een paard bevindt. Hoe is zijn energie en hoe reageert het op mijn lichaamshouding? Wil het paard met me communiceren of sluit het zich juist af. Heeft het paard veel steun nodig, werk ik snel te ‘groot’ in mijn houding, moet ik duidelijk en consequent zijn of is er eerst vertrouwen nodig om dit paard te mogen werken. Ik zeg bewust “mogen werken” omdat met een sterke wil en hand de meeste paarden wel doen wat je zegt. Dit wil niet zeggen dat het paard dán met je samen werkt. Voor mij straalt een combinatie pas als de ruiter met het paard samenwerkt, luistert en niet over zijn kunnen gaat. Niet elk paard is geboren met een spectaculair voorbeen, en ze hebben niet allemaal de looks. Maar ze zijn allemaal uniek en volgen hun eigen pad. Er is geen juiste weg, er is geen goed of fout, maar wanneer je luistert heb je plezier in hetgeen dat je doet.
Kijk ook naar elkaar en inspireer elkaar. Waarom reageert het paard bij de een zo, terwijl hij bij een ander totaal niet op zijn gemak. Er is geen betere spiegel dan een paard en sta ook open voor zijn reactie en koppel dit terug naar je zelf. Laat ik onbewust voelen dat ik dit paard of de eigenaar niks vind, ben ik met mijn hoofd nog op mijn werk of ben ik te moe. Ons paard voelt onze gemoedstoestand feilloos aan. Het ene paard staat er voor je als je ze even nodig bent, en het andere paard denkt: “Wie is die wild vreemde.” Ga eerst bij jezelf ten rade waarom je paard zo reageert zoals het reageert, en stap niet op, op dagen dat het niet wil. Zeker niet bij een paard dat juist jouw steun als ruiter nodig heeft. Geef op deze momenten het ook toe dat het even niet wil, misschien dat er zich een gouden tip in de rugzak van een ander bevindt.
Ik leer steeds meer en stop al deze verkregen informatie in mijn eigen rugzak. Vervolgens kijk ik bij welk paard, ik welke informatie nodig ben en geef dit weer door aan mijn eigen leerlingen. Wat voor de een werkt, werkt voor een ander niet en niet elke instructrice past bij elke ruiter. Maar leer van elkaar en verzamelen alle informatie, wie weet wie je er weer mee kunt inspireren.
Voor wie geïnspireerd wil worden op het gebied van grondwerken, loswerken en academische rijkunst kan ook voor losse lessen terecht bij Rechtgericht.
Soms loop je vast in de communicatie met je paard of voel je simpelweg dat er ergens iets niet klopt. Ik ben er voor wie wil starten met het grondwerken of voor wie de basiscommando’s van het rechtrichten wil eigen maken. Voor bestaande combinaties, maar ook voor naar het werken onder het zadel toe. Samen de juiste stapjes nemen om het jonge paard voor te bereiden om beleerd te worden.
Jong, oud, onbeleerd, western, klassiek, voor elk paard is het belangrijk fit en vitaal door het leven te gaan. De juiste voeding, balans en welbevinden van het paard spelen een grote rol. Hoe meer het paard op haar eigen lichaam & balans kan vertrouwen, hoe trotser en zelfverzekerder het paard in het werk zal zijn.
Grijp niet naar sterkere communicatie middelen, maar neem een stap terug en bevestig de basiscommunicatie met je paard. Maak kennis met deze manier van trainen tijdens een kennismakingsles op de locatie van Rechtgericht in Onna. Voel en ervaar wat deze manier van trainen ook jou paard kan brengen.
NIEUW: Myofasciaal behandeling & Dry Needling. Uniek! ik kan nu mijn krachten bundelen. Doormiddel van het lokaliseren van fysieke spierproblemen en deze op te lossen door myofasciale technieken kan ik nu aangedane spieren vrij maken van triggerpoints. Het paard kan vrijer bewegen en zal minder compensatie gedrag vertonen. Samen met het Rechtrichten de pefecte formule voor een tevreden atleet en soulmate.
Loop je vast in de communicatie met je paard? Blijft hij compenseren of uit hij ongenoegen door pijn? Geef je zelf en je paard de tijd weer in balans te komen en te werken aan lichtheid & harmonie.
Ik zie ernaar uit om met jullie aan het werk te gaan!
Liefs, Sharon
Contact
06 – 12 83 15 88
