Het is alweer 3 maanden geleden dat Alvaro naar zijn nieuwe stek is verhuisd. Het blijft altijd lastig afstand te doen, maar dit zat goed. Vanaf het moment dat ze me een hand gaf en toen ze hem mee namen. Ik heb het al eerder gezegd, het is gewoonweg niet aan mij besteedt om afstand te moeten doen. En dat doe ik dan ook niet helemaal, want ik heb hem bezocht!
Nog geen steek veranderd en zichtbaar op zijn gemak tussen zijn nieuwe vriendjes. Hij heeft een heus eigen bos, heerlijke schuilstal en doet aan pilates aan de waterkant. Ook zijn nieuwe mensen heeft hij net als ik omarmd. Net toen ik even een brok in mijn keel kreeg, nam die een hap uit mijn buste. Oh ja! dat is Alvie. Nee, weer met beide voeten op de grond.
Goede keuze, juiste match. Altijd mijn gevoel volgen, dan zit ik meestal goed.