Stalbenen
Gisteren mocht ik de 8 jarige Quarter ruin Charly ontmoeten. Na een uitgebreid kennismaking gesprek werd er al snel duidelijk dat deze combinatie het nodige voor de kiezen heeft gehad. Wat kan het sommige paarden toch tegen zitten in het leven. De nodige zichtbare littekens op zijn lijf en qua karakter was hij 9 maanden geleden compleet afgestompt. Een hoopje ellende wat goddank bij Miranda is terecht gekomen. Al mooi richting zijn streefgewicht en er komt glans op zijn lijf. Hij walsde over mensen heen en trekt zich los aan de lijn.
Charly heeft spat en ’s ochtends last van stalbenen. Door zijn gevoelige hoeven heeft hij ijzers en in de beweging zie ik een paard die de stabiliteit van zijn knie niet vertrouwd.
Maar wat een vriendelijkheid! Elke naald bleef hij beleefd. Ik kreeg veel gekke gezichten van hem en zijn rechter achterbeen werd een paar keren heerlijk gestrekt. En ja hoor het duurde even, maar daar begon hij heerlijk te gapen en briezen!
Na de dry needling behandeling werd er even 10 minuten aan de hand gestapt om de bloedsomloop te stimuleren, zodat afvalstoffen worden afgevoerd. Kijk hem sjouwen! De afdruk van de achterhoef op de voorste, hoedan?! Zijn eigenaresse kon hem nauwelijks bijbenen. Wat een blij ei.
Kers op de taart krijg ik vanmorgen onderstaand bericht. Heerlijk te zien dat het bindweefsel reageert en weer normaal vocht kan transporteren.
Update: Na 3 maanden nog steeds geen stalbenen terug gezien!
