Alles begint bij de communicatie

Ik had het genoegen om de afgelopen weken kennis te mogen maken met enkele nieuwe combinaties. Stuk voor stuk onbekende paarden en eigenaren, met elk haar eigen verhaal. Elk vraagstuk waarvoor mensen bij mij terecht komen is nieuw, maar ik merk wel dat het veelal begint bij een
miscommunicatie met het paard. Of het paard nu net nieuw is aangekocht
of dat het paard al jaren probeert duidelijk te maken dat zijn lichaam het gevraagde werk niet kán uitvoeren. Het paard zal een manier proberen te vinden zijn ongenoegen te uitten in de hoop dat het werk daarop wordt aangepast. Het is bij een nieuwe combinatie altijd even aftasten waar het probleem zich precies bevindt. Heeft het paard lichamelijke ongemakken? Ligt het paard niet op een lijn met de eigenaar? Of is er misschien sprake van een trauma.

Ik plan het eerste consult altijd extra tijd in om de met de nieuwe combinatie kennis te maken. Door met de eigenaar hun verhaal te bespreken kan ik aanvoelen waar we binnen de academische ladder kunnen beginnen. Gebruiken we het grondwerk voor de basiscommunicatie, of is de combinatie al een hecht team en help ik verder in souplesse, lichaamshouding en balans.

Ik word altijd erg enthousiast als ik met een nieuw onbekend paard mag samenwerken. Het is aftasten waar ik binnen de communicatie met het
nieuwe paard sta en wat ik mág inbrengen. Samen met het karakter van
het paard en door het verhaal van de eigenaar kan ik een pad (huiswerk)
voor de combinatie uitzetten die de combinatie kan gaan volgen. Met in eerste instantie simpele oefeningen voor houding en balans om het paard uit te lijnen in onze nieuwe grondwerk positie. Ook voor de eigenaar is het
soms een geheel nieuwe manier van omgaan met hun paard.

Door de combinatie tijd te geven het zich eigen te maken tussen de opeenvolgende lessen in, zie ik geweldige transformaties. Zie hiernaast Holly. Van een moeilijk te begeleiden, grote sterke B-pony, die in het echt eigenlijk gewoon niet snapt hoe je met een mens samenwerkt (en wat hierbij de regels zijn), naar een pony die aan een los touw zelfs een kleine schouderbinnenwaarts laat zien! Elke handbeweging en druk gaf een vechtreactie, waarbij pony Holly ook nog eens strak in haar eigen vel zat. Door lichte, maar duidelijke communicatie is de vraag nu simpel en werkt ze nu binnen het kunnen van haar lichaam, super mee! En dat is mijn streven. Met plezier kunnen samenwerken met het paard, binnen het kunnen van haar lichaam. Het paard helpen sterker te worden, zonder dat het werk spanning veroorzaakt. Hierdoor blijft het leuk en tegelijkertijd herbalanceren we het paardenlichaam en verbeteren we de communicatie.

Het is geweldig om te zien hoe de communicatie tussen paard en eigenaar verbeterd en het plezier in het grondwerken wordt gevonden. Het geeft nieuwe energie en motivatie om met deze voor velen nieuwe manier van trainen, bezig te zijn.

Nieuwsgierig geworden of we ook wat voor jullie kunnen betekenen? Neem vrijblijvend contact met ons op.
info@rechtgericht.nl / 06 12 83 15 88 (ook via whats app)

Mijn paard kan toch rechtuit, waarom dan rechtrichten?

Het ligt aan het gebruiksdoel dat je voor je paard voor ogen hebt. Een paard dat grotendeels alleen vooruit hoeft te bewegen, hetzij voor de kar of voor recreatief gebruik in het bos, voldoet prima ongeacht haar natuurlijke scheefheden. Dat een paard zijn lichaam beter kan gebruiken en zo gezonder blijft in pezen en gewrichten is een keuze, geen vereiste om zijn werk te kunnen doen.

Wanneer we een paard gaan belasten met ons ruitergewicht of we vragen vanaf de grond om meer complexe oefeningen, komen we al snel uit bij haar natuurlijke scheefheden. Het paard zal gaan compenseren, zwaar worden op de hand, gaan versnellen, niet willen nageven en vervolgens ook niet kunnen ontspannen. Waarbij wij, als ruiter, hier ook weer op reageren. Hierdoor komen we in een negatief getouwtrek. Het paard bouwt spanning op, de ruiter vervolgens ook. De volgende keer moet het paard eerst worden moe gelongeerd. Als snel is het plezier van het rijden af en is de ontspanning en gedragenheid ver te zoeken. De opmerking dat een paard fris en gespannen is door te weinig beweging, het nieuwe zomergras, te lang op stal of het weer wordt dan al gauw gemaakt.

Ook mijn grote Tinker laat dit feilloos zien. Het is een winderige dag en er valt steeds wat neerslag. De bladeren in de bos wal bewegen en het is door de dichte begroeiing moeilijk te zien wat er zich erachter afspeelt. Deze factoren heb je als ruiter in acht te nemen, maar moeten je niet laten weerhouden. Ik kan aan het paard zien dat de ruiter zich dit realiseert en ineens moet het paard ook kijken wat de ruiter bezighoudt achter die bos wal. Het paard heft zijn hoofd en komt terug in tempo, drukt zijn rug wat weg en het contact met de mond is even weg. De ruiter pakt de teugels korter en het paard vindt het nu nog spannender. Die ene hoek wil hij niet meer door en ook het aandraven gaat ongecontroleerd. Snel en gehaast de hoeken door, het stuur zit er niet op. Wat nu.

We zetten de benen aan het werk! Van achter naar voren vragen we het paard naar de hand toe te komen. Wanneer het paard bezig gaat met de ruiter, vergeet hij al snel dat er net wat te zien was en het in balans bewegen met de ruiter geeft ontspanning. Het paard neemt het bit aan en Ook een ontspannen hals-hoofdhouding. De teugels blijven op lengte en met de achterbenen ondertredend komt de rug omhoog. Het paard komt in de zogenaamde LVO-houding (Lengtebuiging, voorwaarts-neerwaarts en ondertreden) en is op twee pinken te rijden. Heel af en toekijkt hij even op, maar de teugels blijven op lengte en het been vraagt het paard weer naar de hand toe te komen. De ruiter is consequent en het paard voelt zich ontspannen door de duidelijke communicatie. Het aandraven gaat gedragen en weinig versnelt, het bekken kantelt en de ruiter kan goed blijven meegaan met de beweging. Op een aangespannen rug kan je als ruiter niet goed meebewegen, laat staan doorzitten. Het lichtrijden kan zoveel ruis geven, dat het paard nog meer versnelt en we weer gaan trekken aan de teugels. Een reactie gevolg wat weer uitkomt bij de balans en ontspannenheid van ons paard.

Ook ongehoorzaam gedrag aan het halster of bij de dagelijkse bezigheden als hoeven krabben, vast staan, en trailer laden kunnen verbeteren met grondwerken. Het paard krijgt meer vertrouwen, balans en minder spanning. Tegelijk werk je als eigenaar aan je leiderschap en communicatie met je paard.

Mocht je ook tegen problemen aanlopen met je paard dan is er een mogelijkheid dat het voorkomt uit de natuurlijke scheefheid van je paard. Rechtrichten door middel van grondwerk en later longeren, leert het paard in zijn eigen balans en kracht te komen. Daarnaast leer je als eigenaar de onzichtbare communicatie via lichaamstaal en verbeterd het jullie band.

Neem vrijblijvend contact op om te kijken of rechtrichten voor jullie ook de oplossing kan zijn.