Rechtgericht

Daar gaan we dan, ik heb me 6 weken in moeten houden maar vandaag was het dan zover! Ik heb Bo behandeld! Wat staarden me die triggerpoints me al een tijd aan. Maar het had totaal geen zin een gespannen paard dat net is verhuisd te behandelen. En daarbij de obstakels die hier ook voor extra spierpijn zorgden.

Vandaag voelde het als het juiste moment. En bij het afvoelen was er aan de rechterzijde niks meer over van alle spanning die er zat. Hij voelde zacht en fijn en liet meteen zijn hals zakken. Ik weet nog goed het eerste contact dat ik met hem had. Een giraf zo groot en boos als ik alleen maar naar zijn hals wees. Wat geweldig hoe hij zich in 6 weken al heeft getraind! Hij glimt als een spiegel en zijn vacht is dieprood/oranje. Wat een beauty.

Er zijn 3 stabilisator spieren de zogenaamde cibernetting spieren. Die een paard alleen kan aanspreken door te browsen (24u per dag zoeken naar voedsel op verschillende hoogtes). 1 in de hals, 1 langs de ruggengraat en 1 in het bekken. En deze spieren kun je niet bereiken met trainen! Dat heeft Bo even super goed zelf gefixed.

Ik had de eerste 3 naalden nog niet gezet of plop daar waren de boosdoeners al zichtbaar! En die ellebogen! Bo heeft veel spierspanning nodig zijn voorhand aan zijn lijf te houden. Dit gaat ten koste van de pectorale draagband waarmee de romp wordt gedragen tussen d’r schouderbladen. Dus hij struggelt om zijn lijf bij elkaar te houden, wat terug te zien in zijn voeten. Het harde belasten zorgt voor een kapotte structuren en een vreemde stand. Nu hij zijn benen weer op en voorwaarts kan bewegen zal hij zijn eigen gewicht beter kunnen verdelen. Waarbij als het goed is de hielen minder worden belast en weer in een normale stand kunnen groeien.

Ow wat past dit paard zich snel aan, dit heb ik nog nooit mee mogen maken!