Verkeerde been uit bed
Ken je dat gevoel? Zo’n niks lukt dag. De zwaartekracht je alles uit de handen laat vallen en dat het altijd omlaag valt en nooit eens omhoog. Zwaarmoedige dagen, waarop je gewoon uit voorzorg al beter niet kan gaan werken met een paard dat een trainer nódig is. Je hebt ook paarden die je daar heerlijk uit kunnen halen. Het paard dat even niks aantrekt van jou moedeloze houding. Degene waar je tegenaan kunt praten. Ja hoor, de klok gaat terug en het blad komt met bakken naar beneden. Het seizoen waarin ik 9 van de 10 keren een zorgen kindje adopteer en me volledig focus op wat ik voor hem kan betekenen.
Nu heb ik gelukkig nog de 2 mannen Jake en Alvaro die in een flinke opwaartse lijn gaan en kan ik mij uitleven op de vele interessante paarden die op mijn pad komen. Interessante vraagstukken, waarbij ledematen niet goed meer functioneren of er zelfs afwijking aan het lijf is te zien. En dan daarbij de open monden van de eigenaren die een spier zijn eigen leven ziet leiden als ik verderop een triggerpoint aanspreek. Het paard begint te zweten terwijl het stilstaat, van steigeren naar omvallen van ontspanning gaat en zelfs compleet uit hun plaat gaan ná de behandeling. (liever niet, maar het is wel vrije beweging wat ik vroeg). Ja, ik haal absoluut energie uit mijn werk als Myofasciaal Dryneedling therapeut en instructeur Rechtrichten (en chocolade pepernoten ;)). Waar put jij energie uit in deze tijd van het jaar?