Revalidatie update Jake

Ik betrap mijzelf erop dat ik in elk gesprek over Jake, het verhaal ophang dat hij 4 weken bij ons woont. Nu blijkt nadat ik het heb opgezocht, Jake al 8 weken bij ons verblijft..

Het is alsof hij er altijd al was. Zo’n vreselijk gemakkelijk en vriendelijke persoonlijkheid. Met recht een aanvulling op onze kudde.

1e week: Wennen aan zijn nieuwe thuis, voeding, vrouwtje en naaste kudde. Zo kon ik observeren wie van de kuddeleden een probleem zou geven bij een volgende introductie. Ik heb zijn been twee keer per dag ingezwachteld met een speciaal pijnstillend en zwelling compres. Uiteraard heb ik zijn lijf al grondig onderzocht en enkele triggerpoints laten ontspannen.

2e week: Langzaam aan mag Jake een aantal uren wennen op het eerste weiland, waarbij de andere paarden op de track om hem heen kunnen wandelen. Totaal onverwacht, maar 0,0 interesse heeft meneer in de anderen. Af en toe een vreugdespurt, waarna het been en de zwelling warmer en dikker werd. Koelen en weer compressen aanleggen. Zijn hoeven beginnen flink te brokkelen, en ik besluit hem zijn eerste trim voor te geven. Hier moet hij erg aan wennen, waarbij zijn gang tijdelijk wordt beperkt. Hij vond het maar wat moeilijk zijn balans te houden en compenseerde erg in zijn bekken.

3e week: Jake mag op verkenning. Door de kudde apart te zetten kan Jake rustig de paden ontdekken. En wat is hij dapper! Op wat gesnurk na gaat hij in volle overtuiging naar het einde van de track. Waarna Cas hem ontdekt en imponeert aan de andere zijde van de bedrading. Daar ontstond een flinke sprint terug naar het vertrouwde.

4e week: Jake mag zichzelf introduceren tussen enkele kuddeleden. Nieuwsschierig toch wel naar zijn nieuwe kameraadjes, blijkt hij toch wel een flinke eigen mening te hebben. Maar hij is absoluut niet gemeen en mag graag kroelen. Oma Gwen wou graag een stukje van zijn billen proeven die hij vervolgens vakkundig haar plek heeft gewezen.

5e week: Gwen is nog altijd onder de indruk van Jake zijn houding en mag hem absoluut niet. Ze kan hem niet zien of luchten en raakt erg geirriteerd van hem. Ze veroorzaakt ruis in de kudde door haar gedrag, waarop Cas moet ingrijpen volgens hem zelf. Jake is ineens een indringer die buiten de kudde gehouden moet worden. Wat is hij hier druk mee. Ook heb ik deze week Jake zijn stand veranderd voor, waarbij hij al veel gemakkelijker kon blijven staan!

6e week: Jake mag op de weide tussen de andere mannen, met uitzondering van Cas. Alvaro vindt dat hij zich bazig moet opstellen, maar vindt zijn nieuwe kuddelid eigenlijk ook wel heel erg leuk. Hij heeft bedacht dat de merrie Belle van ‘hem’ . Jake heeft weinig interesse in de dames, maar mag niet in de buurt komen. Dit wordt vast nog uitgesproken..

7e week: Jake speelt met leider Breeze! Prachtige beelden kunnen nemen van een ruinenspel. Leuk om zijn lichaamlijke issues te kunnen monitoren. Ook opa Nino denkt zich ineens te moeten bemoeien met Jake zijn positie binnen de kudde. Hier werd hij snel van genezen, waarna Jake zich vergiste in de bonte billen van Breeze. Waarop hij zelf even flink terecht werd gezet.

8e week: Er wordt al opgemerkt dat de zwelling van Jake zijn been flink is afgenomen, en het been nagenoeg weer droog lijkt. Pezen zijn weer mooi zichtbaar en alleen op de binnenzijde van de kogel is nog een lichte verdikking. Zijn hoeven veranderen enorm en ook staat hij niet meer bol in de knie. Een perfecte balans over 4 benen, wat ben ik trots!

Het zat met niet lekker met Alvaro. Alles zegt mij dat er iets niet klopt. Om alles te kunnen uitsluiten begin ik bij zijn gebit. Het stukje waar ik zelf geen invloed op kan uitoefenen.

Ik kan voelen of er scherpe randen zijn en of zijn onderkaak vrij kan bewegen. Alvaro laat me haast niet voelen en ik moet oppassen dat ik mij niet snijdt aan zijn enorme hengstentanden. Hij heeft geen prodent smile, maar ach na een jaar hoeft dat ook niet meer zo te zijn. Zijn onderkaak lijkt niet gemakkelijk te kunnen bewegen of zit zelfs geblokkeerd. Zijn hoofd omhoog brengen is al helemaal uit den boze. Ik bericht mijn tandarts en ze kan hem er deze week nog voor me tussen plannen. Dank je wel Viv!

In het eerste gezicht lijkt zijn gebit prima te zijn onderhouden. De kaak zat inderdaad zowel links al recht geblokkeerd en hij heeft moeite met het omhoog brengen van zijn hoofd. Wat scherpe randen en achterin haken en een iets doorgegroeide kies. Geen gekkigheid. Wanneer ze begint met behandelen blijkt al snel dat de 3 achterste kiezen bijna helemaal glad zijn. Hierdoor verliest hij de helft van zijn kauwvlak! Ook vond ze proppen en is mijn proppenmysterie bij de waterbak waarschijnlijk ook opgelost. Hij had zijn tong flink beschadigd door zijn hengstentand en ook zijn wangen waren beschadigd.

Ze heeft zijn kiezen weer flink opgeruwd en de dierenarts heeft hem nog een pijnstiller gegeven.

Het is zo waardevol een trainingspaard ook met anderen te zien connecten. Bewegingen beter te kunnen beoordelen en de chemie te zien ontstaan. En dat regels, regels zijn en wie kan ik daar nou beter voor inschakelen dan de eigenaresse van de ooit net zo’n eigenwijze Belle. En stiekem zijn ze niet eigenwijs, maar weten gewoon niet dat het ook anders kan. Met daarbij een lijf dat niet mee werkt geeft nog al eens miscommunicatie. En niet te vergeten Alvie zijn mentaliteit: ik ben nog maar 9, en ik wil wat! 😈

Onze auditie gaat de wereld over!

Human & Horse Academy by Greetje Hakvoort · 

In this video, we will share the story of our instructor Sharon and her amazing Tinker gelding Breeze, doing their groundwork audition, which they passed with flying colors. 💖😁 Which means she’s certified to be one of your guides on your Human & Horse Journey. ✨

At Human & Horse, we love spreading our Human & Horse Method all over the world. 🙏 Apart from our education book and platform, training courses on location, and social media, our team of Human & Horse Instructors plays a big part in spreading our Human & Horse Method. We believe a growth mindset is key in being able to reach your true potential and work together with your horse to build a magical connection in trust and communication. 💕⭐

The Human & Horse Instructors are there to guide you on any particular part of your journey, being groundwork, work in hand, lunging, or riding. In the link in the bio, you will find a list of all our certified instructors, so don’t hesitate to get in touch with one of them. 🤩

Are you interested in the Human & Horse Method or just want to get inspired? Download our Human & Horse App (Apple & Android)

#humanhorseacademy#humanhorsemethod#humanhorseinstructor#horsetrainer#horsetraining#growthmindset#groundwork#workinhand#lunging#equestrianlife#horselover

The first, not the last, but my everything! Mijn Breeze. Dit jaar 14 jaar samen en bijna 22 lentes.

Mijn leermeester, mijn meest eigenzinnige karakter, kuddeleider. Vaak tranen gelaten van onmacht. De simpelste dingen deed hij gewoonweg niet, schaamde mij tegenover de hoefsmid. Haal je speciaal je BE rijbewijs, vertikt hij het met me mee te willen gaan.

In het bos kwam hij vaker alleen thuis dan samen met mij. Vanaf zijn 10e heb ik het buitenrijden opgegeven. Bit vastpakken, zelf de weg bepalen, en snoeihard gaan, waren niet aan mij besteedt. Buitenrijden doe ik immers voor mijn ontspanning.

Inmiddels neem ik hem overal mee naar toe en kunnen we lezen en schrijven. Hij heeft heeft me zoveel met vallen en opstaan, geleerd. En al wordt ik wel eens doodmoe dat het gewoonweg nooit eens simpel is met hem, toch is hij mijn alles! En kan ik er steeds meer om lachen. En alhoewel ik er vast nog vaak naast zal liggen, hebben we vandaag heerlijk buiten uitgewaaid.

Moraal van mijn verhaal. Er is altijd een weg, als we maar willen luisteren. En leren op de moeilijkste weg, betekend dat alles wat nog komen gaat, alleen maar kan mee vallen.

#grondwerk#horsemanship#leiderschap#Rechtgericht

Zien en leren zien, wat zie ik?

In mijn vorige blog vroeg ik jullie te reageren op de transformatie foto’s van Belle. Tussen de foto’s zit twee jaar tijdverschil en nog verbetert de houding van Belle. Dit zien we aan het postuur, maar ook aan wat Belle aandurft en aan kan.

Het was hartstikke leuk om de reacties te mogen ontvangen. Er is goed en nauwkeurig gekeken en bepaalde punten vielen iedereen op. Zoals dat Belle inderdaad op 4 hoeven staat en zichzelf nauwkeurig heeft uitgebalanceerd. Waardoor ze minder wijd staat en niet 1 enkel voorbeen wordt belast. In de oefening kunnen we het gewicht verplaatsen en al steeds meer ook in de achterhand te laten zakken (buigen van de knieën). Hieronder nogmaals de foto’s waarover het ging.

Jullie hebben ook heel terecht haar hals opgemerkt. De een noemt dat hij nu verder kan doorbuigen, een ander noemt meer ontspanning van voren. Als we hier nu wat verder op in gaan, dan zie ik een hals die niet bij het lijf hoort. Een iel en weinig ontwikkelde hals in vergelijking tot de achterhand. Als we dan nog iets beter kijken dan valt mij de spier voor het schouderblad op (1). Die zit daar in de weg, hoort daar niet zo aanwezig te zijn en is over ontwikkeld. Voor mijn mede 🤓studenten, check die M. Subclavius.

M. Subclavius – De eerste diepe borstspier, ook wel de subclavius ​​genoemd. De subclavius loopt naar voren en omhoog en hecht zich op het bovenste deel van de voorkant van de scapula. Het is een zeer belangrijke spier bij het naar achteren bewegen van het voorbeen (als er geen gewicht op het been staat) of door het lichaam naar voren over het belaste voorbeen te trekken. De subclavius trekt ook het voorbeen richting het lichaam.

Kijk ik dan verder zie ik nu een hele mooie ontwikkelde M. Triceps Brachii (2). Die zat er blijkbaar in 2020 nog nauwelijks.

De Triceps buigt de schouder en strekt de elleboog. Het lichaam van het paard wordt naar voren geduwd en het voorbeen gaat naar achteren. De triceps hoort zacht en soepel te voelen. Je kunt hem beetpakken en zou de spier heel gemakkelijk moeten kunnen wiebelen. Voelt de triceps hard en stevig aan, dan kan het zijn dat je paard een verkorte pas naar voren heeft.

Kijken we nog verder in die hals dan is deze veel breder geworden. In mijn jargon, Belle heeft haar kap ontwikkeld. De spierketens die vlak onder de manenkam liggen. Op de foto niet te zien, maar Belle droeg haar hoofd altijd met een mega onderhals. Die spier ontwikkelde ze teveel, wij gaven hem zelfs een naam Belle heeft een Brachii. Het gaat hier om de M. Brachiocephalicus spier. Nu gebruikt Belle steeds meer de bovenliggende spieren en zien we de M. Splenius (3) steeds meer en vaker opbollen.

De Splenius is zoals we dat noemen een ‘strekspier’. Strekspieren lopen over de hele bovenlijn van het paard. De Splenius heeft als functie om de hals te strekken(opwaarts te bewegen) en het hoofd te liften. Als de Splenius goed ontwikkeld is, zien we een gelijkmatig ontwikkelde hals. In de oprichting zie je deze spier opbollen.

Verder zien we een sterkere ruglijn en een veel strakkere gordel. Het gebied rond haar ribben is strakker en gespierder geworden, ze heeft een sixpack ontwikkeld. Wat zorgt voor een betere rompstabiliteit. De opmerking dat ze wat voller is geworden is hiermee ook gedekt, ze is in spiermassa enorm toegenomen. Qua gewicht zelfs wat afgenomen en zijn haar ribben voelbaar. Maar kijk ook naar haar kleur, die is veel dieper en intenser. Ze gebruikt haar voedingsstoffen niet meer voor herstel en kunnen nu worden ingezet voor huid en hoefherstel.

En dan kijken we nu alleen naar een statische foto. Stel je eens voor wat we allemaal kunnen zien in beweging! i love my job! #bewegingsanalyse

Zien en leren zien, wat zie jij?

Nu ik steeds meer weet over de biomechanica van het paardenlichaam, kan ik meer en meer linken leggen met bewegingsproblemen. Wanneer ik een paard in de juiste houding aanmoedig vallen ze vaak meteen door de mand. Een paard is een meester in het compenseren. Ze passen zich feilloos op hun trainer aan of in sommige gevallen past de ruiter zich aan het paard aan. ‘mijn paard vindt die oefening niet zo leuk, of hij gaat liever de andere kant op’.

Het is ook heel confronterend als je zelf het gevoel hebt dat het wel lekker gaat. En je zult mij nooit horen zeggen dat het niet goed is wat je doet. Een ieder heeft zijn of haar paard voor hen eigen plezier. Maar wordt er aan mij gevraagd of het beter kan, dan zeg ik in de meeste gevallen, ja. Kleine aanpassingen in de training kunnen een enorm verschil maken. En als we dan de beelden vergelijken tussen het starten van het Rechtrichten en nu, dan valt zelfs bij mij de mond nog wel eens open!

Zo kreeg ik van de week foto’s van Belle te zien. Voor mijn opleiding Equine Myofasciaal Therapist zag ik een paard op een foto. Ik keek naar de houding, plaatsen ze steeds het zelfde been naar voren, zit het goed in zijn vacht of zie ik terugval van bepaalde lichaamsdelen. Maar kijk ik nu dan zie ik ineens de overcompensatie van bepaalde spieren. Ik zal jullie meenemen in onderstaande foto’s, want het is gewoon te mooi om dit niet te doen!

Tussen de bovenste en onderste foto zit 2 jaar tijd. Sanne traint Belle grotendeels aan de hand en ze bekapt haar zelf. Wat zien jullie, wie durft in de opmerkingen de verschillen te benoemen. Wat zien we nu eigenlijk allemaal. Ik mijn volgende blog zal ik verder gaan op de punten die ik zie, en die we terug zien in de training.

Kennen jullie deze dame nog?

Update Faylinn

Wat is het fijn om een revalidatie paard en zijn of haar match te kunnen blijven volgen en dat het contact goed is. Des te groter is de kans dat je ze niet uit het oog verliest en eventueel kunt assisteren als de match toch niet helemaal werkt.

In het geval van Faylinn is het een match made in heaven! Wat doen die twee het ontzettend goed en wat voelt ze deze sensibele merrie met gouden hart, goed aan. Fay vond trailer laden echt een ding en als ik dan nu lees dat ze wekelijks mee naar club gaat! dan ben ik apetrots. Ik krijg eens in de zoveel weken een uitgebreid bericht met de avonturen die ze samen beleven. Zo zijn de koeien en schapen best rare wezens, zeker als ze gaan rennen. Laat Fay nu op een grote boerderij wonen 🤣.

Ook heeft haar nieuwe vrouwtje Faylinn haar fokker kunnen achterhalen. Ze weet op enkele weken na nu haar hele geschiedenis. Hoe mooi is het dat je gevoel goed zat en het niet zomaar als een ongewenst paard in de handel is belandt. We hebben zelfs veulen foto’s mogen ontvangen, hoe waardevol is dat!

Ik ben ontzettend trots op deze twee en hoop ze nog lang te mogen volgen.

Update revalidatie Alvaro

Inmiddels woont haflinger ruin Alvaro alweer 5 maanden in onze kudde. Waarin hij de eerste maanden echt tijd nodig had te worden wie hij nu is. En wat is hij me er één! Bij elk paard is het vallen en opstaan. Het aanpassen aan een nieuwe kudde, huisvesting en training heeft de nodige voeten in de aarde. Ik weet dat, en zodoende heeft Alvaro hier ook alle tijd voor gekregen.

Ik heb hem leren kennen, en hij mij.. 🙃 Hij heeft zijn eigen lijf leren kennen, koliek ervaren, en de nodige lichamelijke ongemakken. Zijn manenkam hing toen hij kwam, en zijn linker achterbeen ontlaste hij veel. Na een lichte 10 minuten training stond hij al met een opgetrokken bovenlip. Supplementen zijn uitgezocht en ook zijn nieuwe voeding genoot zeker niet zijn voorkeur :D.

Van een paard dat moeite had om de trap op te lopen, naar een paard dat in zwevende draf, haast in piaffe! de brug op sjouwd. En als het hem te lang duurt, dit gerust 4x achter elkaar doet. En dit duurt hem nogal eens te lang! Hij begint steeds meer te spelen en heeft zichzelf al omhoog in rang geplaatst, precies zoals ik had verwacht.

En wat is het nu dan leuker om nu zijn voortgang op beeld te laten zien. Zijn vorige baasje volgt hem op de voet, wat ik ook zeker begrijp, wat een persoonlijkheid heeft deze draak.

In mijn volgende blog zal ik onderstaande afbeeldingen toelichten, met de hoe en de waarom. Volg onze blog zeker!