Tag: revalidatie paard

Praktijk verhalen

Update Leaf

/
pain face paard met pijn kissing spines
Pain face van Leaf

Het is hoog nodig tijd om weer eens een update te plaatsen van Leaf. De laatste update was in mei toen Leaf verhuisde naar een prachtig paddock paradise. Na een aantal weken bleek het werk en de groep toch niet een passend beleid voor deze combinatie. En dan is het ook eerlijk tegenover jezelf om toch te heroverwegen, zodoende is Leaf terug verhuisd naar de pensionstalling. Er viel een flinke last van de schouders en ik ontving weer heerlijke berichten. Samen werken ze veel aan hun connectie en band vanaf de grond en op de foto’s en video’s is dit ook duidelijk te zien! Wat kijkt dat paard anders uit haar ogen, haar lijf glimt als een spiegel en ze zoekt Leonie steeds meer op. Ik ontving zelfs een video dat ze het rijden stapsgewijs met een bijrijdster gingen oppakken. Leaf reageerde goed en ze houden rekening met wat Leaf aangeeft. Ik zie al hele mooie gedragen stukken en Leaf heeft profijt van haar grondwerkuren met Leonie. Ze is nog altijd blij met de door haar gemaakt keuze en het pad die ze nu samen weer bewandelen. Leonie ontpopt zich steeds zelfverzekerder als leider en grote steun en toeverlaat voor haar paard, wat zich echt laat zien. Ook anderen zien of horen het van haar en heb ik al nieuwe combinaties via hun mogen ontmoeten. Wat ben ik blij dat ze haar hart heeft gevolgd. Kissing spines gaat niet over, maar we kunnen het paard wel een gezondere houding laten aannemen om zelfs weer een ruiter met plezier te kunnen dragen. Door de buikspieren meer aan te spannen en de bovenlijn te laten ontspannen zorgen we voor een betere stand van de wervels.

Praktijk verhalen

Hulpvraag Engels volbloed merrie Leaf

/ 
Enkele weken geleden ontving ik een hulpvraag over een Engels Volbloed merrie (10 jaar). Zo'n emotionele hulpvraag als deze had ik nog nooit ontvangen. Het verschil maken tussen leven en dood. 

Hun verhaal:
"Mei 2023 kreeg ik jou als beste moederdagcadeau ooit. Jij maakte mijn wereld mooier en lichter, sinds de dag dat ik jou ontmoette.
De meeste paardenbezitters hebben de grootste doelen met hun paard. Voor mij was er maar één doel: samen een mooie toekomst tegemoet gaan.
Helaas bleek jou veel te mankeren (kissing spines bv) en bestond de twijfel
of je nog een pijn vrij paard kon zijn. De kwaliteit van jouw leven staat voorop.
In Februari 2024 maakte ik de moeilijkste beslissing van mijn leven. Op dinsdagavond 12 maart zou je je laatste adem uitblazen. lets in mij zei dat ik niet voldoende voor jou had geprobeerd.  En daar kwam Sharon in beeld. Zij kon via foto's onwijs veel zien. Leaf mankeert inderdaad veel, maar het belangrijkste; geef haar nog niet op.

Sinds een paar weken zijn wij samen in training bij Rechtgericht. De stappen die Leaf nu al gemaakt heeft, geven veel hoop voor de toekomst." Ik mag jullie mee nemen in hun revalidatie traject. Een lang en intensief traject, waarin we Leaf leren haar lijf anders te gaan gebruiken. Met behulp van supplementen en aanpassingen in haar dagelijkse verzorging. De foto's van haar hals, schoft en benen waren goed. Dat het een lang traject wordt is geen bezwaar en ook hebben ze geen hoge sport ambities samen. 
Al in onze eerste sessies bleek Leaf ontzettend meewerkend en vriendelijk. De oefeningen deden haar zichtbaar goed en ze kon haar ontspanning weer vinden. Een zeer gespannen lijf met weinig bewegingsvrijheid, maar oh zo vriendelijk. Met behulp van Dry Needling zullen we haar lijf de ruimte geven die nodig is weer normaal te kunnen bewegen.

Een maand onderweg met nog maar kleine aanpassingen. Kijk nou toch eens wat voor filmpje ik gisteren ontving, te mooi om niet te delen. Ik heb hem denk ik al wel 30x bekeken als het al niet vaker is. Een compliment naar haar eigenaresse! Zie ze eens genieten.

verhaal, gratis voskleurige PRE hoe bordalo en ik kennis maakten
Bordalo

Het verhaal van de gratis vos kleurige PRE

/

Enige tijd geleden alweer kreeg ik de vraag of ik toch niet belang had bij een voskleurige PRE ruin met een verhaal. De meeste mensen slaan aan als het woord gratis valt, maar mijn gedachten gingen uit naar de ” waarom?”. Een nachtje over geslapen, want Aalsmeer is niet bepaald om de hoek voor mij. Ik kreeg een 06 nummer aangerijkt en ik moest zeggen dat ik haar nummer van die, via die en vanaf daar had gekregen. jaa.. hoe een balletje kan rollen. Afijn een ontzettend leuk gesprek gehad, wat foto’s uitgewisseld en ik kreeg bericht dat de eigenaresse enthousiast was. We mochten komen kijken.

Held dat ik ben op de snelweg en helemaal als het woord Amsterdam op de borden verschijnt, mocht ik gelukkig op zondagochtend komen. 😁 Na wat handen schudden en een heerlijk kopje koffie in de zon onmoette ik de combinatie. Deze krijgen de naam Selien en Bordalo. Ergens voel ik enige aarzeling en terughoudendheid. Juist mijn gevoel zat wederom goed.

Het verhaal werd me duidelijk. Bordalo is met een rugzak bij Selien gekomen en zoals hij er nu bij stond verteld me dat ze van ver is gekomen met hem. Het laatste stukje, samen op buitenrit wou maar niet lukken. Van vele kanten hulp gehad en het paard werd bestempeld als niet willend.

Als ik hem in de stal ontmoet komt hij gelijk bij ons kijken. Knap voor een vaak eenkennige PRE. Selien kan hem gemakkelijk halsteren en hij laat zich keurig op de poetsplaats zetten. (sst..hij is wel heel erg knap!) Ze doet haar verhaal en langzaam ontdooit het ijs. Ik mag hem afvoelen en vertellen wat mij aan hem opvalt. Er bevindt zich een litteken op zijn rechter achterbeen en staat wat hoog op zijn voeten. Daarmee heeft hij een stijle schouder. Zijn onderhals verraad zijn voorkeurshouding en er mist spiervolume in de nek (zijn brandmerk is ronduit verschrikkelijk 😔).

En dan begin ik met palperen. Even een boze blik en een waarschuwing richting mijn hand. Maar al snel heeft hij door dat wat ik teweeg breng ongelofelijk fijn voelt. Hij laat zijn hoofd zakken en trekt rare gezichten met zijn mond om vervolgens uitgebreid te gapen. Hij schud veel met zijn hoofd en vraagt me nog meer los te maken in zijn hals. En daar beginnen de tranen de stromen, Selien en stalgenoten kijken me met waterige blikken aan. Hij heeft nog nooit zo ontspannen gestaan en waarom heeft niemand ons dit nog laten zien. ☺️ oh I love my job !

We nemen hem mee naar buiten en Bordalo cirkelt heerlijk ontspannen aan een losse leadrope om haar heen. Wat een leuke combinatie en dat stemmetje zegt mij: ” dit paard is in prima handen maar ze lopen vast”. Ik vertel haar dat er meerdere wegen naar Rome zijn en als ze er niet aan toe is hem los te laten ze dat ook zeker niet moet doen. We overwegen opties en Selien laat alles op haar inwerken.

Na een week krijg ik bericht. Meteen excuses voor het late bericht, wat absoluut niet nodig is. Als je het beste voor je paard wilt, loop je niet in 7 sloten tegelijk. Bordalo komt een poosje vertoeven in ons paddock paradise, waar die zijn lijf gaat ontwikkelen. Spelen met soortgenoten, de trappen en heuvels zullen zijn lijf op de proef stellen. Ik zal zorgen dat zijn spieren juist werken en hij een gezonde houding leert aan te nemen. Pas dan kunnen we verder kijken.

En waarrempel zie hem er al anders bij staan. De foto met de blauwe deken had ik gekregen.

verhaal, gratis voskleurige PRE hoe bordalo en ik kennis maakten

Jake

Revalidatie update Jake

/

Ik betrap mijzelf erop dat ik in elk gesprek over Jake, het verhaal ophang dat hij 4 weken bij ons woont. Nu blijkt nadat ik het heb opgezocht, Jake al 8 weken bij ons verblijft..

Het is alsof hij er altijd al was. Zo’n vreselijk gemakkelijk en vriendelijke persoonlijkheid. Met recht een aanvulling op onze kudde.

1e week: Wennen aan zijn nieuwe thuis, voeding, vrouwtje en naaste kudde. Zo kon ik observeren wie van de kuddeleden een probleem zou geven bij een volgende introductie. Ik heb zijn been twee keer per dag ingezwachteld met een speciaal pijnstillend en zwelling compres. Uiteraard heb ik zijn lijf al grondig onderzocht en enkele triggerpoints laten ontspannen.

2e week: Langzaam aan mag Jake een aantal uren wennen op het eerste weiland, waarbij de andere paarden op de track om hem heen kunnen wandelen. Totaal onverwacht, maar 0,0 interesse heeft meneer in de anderen. Af en toe een vreugdespurt, waarna het been en de zwelling warmer en dikker werd. Koelen en weer compressen aanleggen. Zijn hoeven beginnen flink te brokkelen, en ik besluit hem zijn eerste trim voor te geven. Hier moet hij erg aan wennen, waarbij zijn gang tijdelijk wordt beperkt. Hij vond het maar wat moeilijk zijn balans te houden en compenseerde erg in zijn bekken.

3e week: Jake mag op verkenning. Door de kudde apart te zetten kan Jake rustig de paden ontdekken. En wat is hij dapper! Op wat gesnurk na gaat hij in volle overtuiging naar het einde van de track. Waarna Cas hem ontdekt en imponeert aan de andere zijde van de bedrading. Daar ontstond een flinke sprint terug naar het vertrouwde.

4e week: Jake mag zichzelf introduceren tussen enkele kuddeleden. Nieuwsschierig toch wel naar zijn nieuwe kameraadjes, blijkt hij toch wel een flinke eigen mening te hebben. Maar hij is absoluut niet gemeen en mag graag kroelen. Oma Gwen wou graag een stukje van zijn billen proeven die hij vervolgens vakkundig haar plek heeft gewezen.

5e week: Gwen is nog altijd onder de indruk van Jake zijn houding en mag hem absoluut niet. Ze kan hem niet zien of luchten en raakt erg geirriteerd van hem. Ze veroorzaakt ruis in de kudde door haar gedrag, waarop Cas moet ingrijpen volgens hem zelf. Jake is ineens een indringer die buiten de kudde gehouden moet worden. Wat is hij hier druk mee. Ook heb ik deze week Jake zijn stand veranderd voor, waarbij hij al veel gemakkelijker kon blijven staan!

6e week: Jake mag op de weide tussen de andere mannen, met uitzondering van Cas. Alvaro vindt dat hij zich bazig moet opstellen, maar vindt zijn nieuwe kuddelid eigenlijk ook wel heel erg leuk. Hij heeft bedacht dat de merrie Belle van ‘hem’ . Jake heeft weinig interesse in de dames, maar mag niet in de buurt komen. Dit wordt vast nog uitgesproken..

7e week: Jake speelt met leider Breeze! Prachtige beelden kunnen nemen van een ruinenspel. Leuk om zijn lichaamlijke issues te kunnen monitoren. Ook opa Nino denkt zich ineens te moeten bemoeien met Jake zijn positie binnen de kudde. Hier werd hij snel van genezen, waarna Jake zich vergiste in de bonte billen van Breeze. Waarop hij zelf even flink terecht werd gezet.

8e week: Er wordt al opgemerkt dat de zwelling van Jake zijn been flink is afgenomen, en het been nagenoeg weer droog lijkt. Pezen zijn weer mooi zichtbaar en alleen op de binnenzijde van de kogel is nog een lichte verdikking. Zijn hoeven veranderen enorm en ook staat hij niet meer bol in de knie. Een perfecte balans over 4 benen, wat ben ik trots!

Jake

Welkom Jake

/

Daar ben je dan! Welkom Jake. Een evenbeeld van mijn Casanova, wat ben ik overdonderd. Nog knapper dan verwacht en wat is hij lief! Wat hebben zijn baasjes een enorme stap moeten nemen, en wat voel ik mij vereerd! om hem te mogen gaan helpen.

Niet alleen het geschoren been liet zien welk been is aangedaan, maar ook Jake zijn gehele houding. Hij zet zijn been buiten zijn gewicht en compenseert achter. Zijn baasjes gaven al aan dat hij veel ligt en rust. Hij zal de tijd krijgen die hij nodig is om aan te sterken.

Hij heeft al even kennis mogen maken met de kudde over de heg en via de omheining, maar hier heeft hij nog niet veel interesse in. Casanova moest er natuurlijk wel even wat van vinden, het was alsof hij in de spiegel keek.

Deze week zal hij naast de kudde rustig zijn nieuwe omgeving kunnen verkennen. In zijn paddock zit hoogte verschil, waardoor hij rustig begint met trainen. Ook de band geeft gelijk het effect wat ik wou. Ik zou mezelf niet zijn als ik zijn lijf al niet even had af gevoeld. Enkele triggerpoints opgelost, en rijkelijk beloond met veel gapen. Stukje voor stukje zal ik deze puzzel gaan oplossen en ik neem jullie mee in zijn revalidatie verhaal.

Jake

Nieuw revalidatie paard

/

Van intens gelukkig naar hartverscheurend verdriet. Wat staat geluk dichtbij verdriet. En soms moeten we simpelweg loslaten al wil je ❣️ hart dit liever niet.

En dan is die daar, de hulpvraag waarbij je weet dat je hulp moet bieden. Een paard dat alle reguliere hulp heeft gekregen wat een kliniek kon bieden. Een lang standaard revalidatietraject afgelegd, maar nog niet het gewenste resultaat. Overweging tot laten inslapen, maar gewoonweg een te goed paard om te laten gaan. Eerlijk zijn naar het paard dat nu (en misschien zelfs nooit) kan voldoen aan het streven van de ruiter. En wat waardeer ik het dat deze mensen bestaan! Een weloverwogen keuze, afstand van elkaar te nemen en hem aan mij te gunnen. Waardoor deze knappe man een kans krijgt om rustig te kunnen revalideren en waarna zijn kansen tot het vinden van de juiste match, zijn gewaarborgd. Outside the box revalideren in ons paddock paradise.

Mag ik jullie alvast voorstellen aan Jake. 10 jaar met Iers paspoort, looks like Casanova en karakter en uitdrukking alla Niño. Hoe vindt je het?! Binnenkort zal hij bij ons komen wonen en zal ik zijn revalidatie met jullie delen. Revalidatie peesblessure voorbenen Jake.

Revalidatie verhalen

/

Het zat met niet lekker met Alvaro. Alles zegt mij dat er iets niet klopt. Om alles te kunnen uitsluiten begin ik bij zijn gebit. Het stukje waar ik zelf geen invloed op kan uitoefenen.

Ik kan voelen of er scherpe randen zijn en of zijn onderkaak vrij kan bewegen. Alvaro laat me haast niet voelen en ik moet oppassen dat ik mij niet snijdt aan zijn enorme hengstentanden. Hij heeft geen prodent smile, maar ach na een jaar hoeft dat ook niet meer zo te zijn. Zijn onderkaak lijkt niet gemakkelijk te kunnen bewegen of zit zelfs geblokkeerd. Zijn hoofd omhoog brengen is al helemaal uit den boze. Ik bericht mijn tandarts en ze kan hem er deze week nog voor me tussen plannen. Dank je wel Viv!

In het eerste gezicht lijkt zijn gebit prima te zijn onderhouden. De kaak zat inderdaad zowel links al recht geblokkeerd en hij heeft moeite met het omhoog brengen van zijn hoofd. Wat scherpe randen en achterin haken en een iets doorgegroeide kies. Geen gekkigheid. Wanneer ze begint met behandelen blijkt al snel dat de 3 achterste kiezen bijna helemaal glad zijn. Hierdoor verliest hij de helft van zijn kauwvlak! Ook vond ze proppen en is mijn proppenmysterie bij de waterbak waarschijnlijk ook opgelost. Hij had zijn tong flink beschadigd door zijn hengstentand en ook zijn wangen waren beschadigd.

Ze heeft zijn kiezen weer flink opgeruwd en de dierenarts heeft hem nog een pijnstiller gegeven.

Revalidatie verhalen

/

Het is zo waardevol een trainingspaard ook met anderen te zien connecten. Bewegingen beter te kunnen beoordelen en de chemie te zien ontstaan. En dat regels, regels zijn en wie kan ik daar nou beter voor inschakelen dan de eigenaresse van de ooit net zo’n eigenwijze Belle. En stiekem zijn ze niet eigenwijs, maar weten gewoon niet dat het ook anders kan. Met daarbij een lijf dat niet mee werkt geeft nog al eens miscommunicatie. En niet te vergeten Alvie zijn mentaliteit: ik ben nog maar 9, en ik wil wat! 😈

Alvaro

Mijn onderbewustzijn..

/

Kennen jullie dat. Je gevoel die het eerder weet dan je hoofd. Of dat je hart ♥️het weet. Ik had van de week weer zo’n moment. Wanneer ik vertrek doe ik altijd even een glimp richting de paarden. Ze stonden allemaal lekker te chillen in de zon en ik stap in de auto. Onderweg zegt iets in mij, Alvaro stond net een tik anders dan anders. Een leek zal zeggen hij staat gewoon te slapen. Maar zijn hals hing net een fractie lager en de plek die hij gekozen had was niet logisch..

Thuisgekomen niet weer actief aan gedacht. Zie ik tijdens het rijden dat Casanova de manenkam van Alvaro beet houdt. Vreemd.. het leek ook niet op spelen en Alvaro stond heel onderdanig met zijn hoofd naar beneden. Ach wat mooi, ze accepteren elkaar.. ik maak nog een foto 😅. En weer dat gevoel, er klopt iets niet.

S middags. Ze gaan op de weide. Na tien minuten doe ik een blik naar de weide, en daar ligt er een.. dat klopt niet! Niet als je net op de weide staat. Ik loop heen en inderdaad Alvaro ligt op de weide en heeft een pijnlijke blik. Casanova wist het! en probeerde hem dus bij zinnen te halen. Prachtig dat kudde instinct. Inmiddels is hij weer de oude.

Heb jij ook zo’n onderbewuste?

Dry Needling

Superfascial Dorsal Line (SDL)

/

Tijdens veel van mijn behandelingen kom ik problemen tegen in de Superfascial Dorsal Line (SDL) tegen. Dit is de spierketen die van voor naar achteren loopt. Als je de afbeelding bekijkt is het ook meteen duidelijk waarom ik hier veel problemen tegen kom. Het is namelijk de plek waar je zadel veel impact kan hebben. Hals niet kunnen of willen strekken, een enorm ontwikkelde onderhals of neidig met aansingelen of opstijgen. Uiteraard valt er rijtechnisch nog vaak veel te behalen, maar hoe overtuig je een paard met pijnlijke spieren dat hij het anders moet doen?

Wat probeert jou paard je te vertellen? Is het paard zwaar op de hand, sterk of lukt een bepaalde oefening niet? Kijk verder en kom binnen in de wondere wereld van spieren en hun invloed op beweging, mentaliteit en stand.

#myofascialtherapy + #rechtrichten = succesverhalen 😍

The Equine Documentalist