Bokprinses Belle

Inmiddels is Belle alweer bijna een jaar van mij. Een goede reden om een update te plaatsen hoe het met haar gaat. Het afgelopen jaar hebben we ons steeds verder ontwikkeld in het werken aan de hand en heeft ze een myofasciaal behandeling gehad van Sharon. zoals je in de vorige blog ook hebt kunnen lezen, was het een zomer van heerlijke buitenritten en volop genieten. Want wat een geweldig lief dier is Belle toch.

Daar waar het in de zomer zo goed ging, kwamen we in de herfst in een dip. Belle heeft een hekel aan harde wind en ook door regen voelt ze zich niet bepaald beter. Het werk dat ik met haar deed, werd steeds simpeler, haar bespiering steeds minder en haar buikje steeds groter. Hét moment om de hulp van Sharon weer in te schakelen. We besluiten om haar portie MSM een tijdje te verdubbelen en Sharon helpt mij weer een stapje verder in het werken aan de hand. Om haar achterhand te activeren en het bekken te kantelen leren we haar op commando te bokken. Dit kan je ook de beginselen van de piaffe noemen, maar commando bok klinkt leuker! En dit werkt! Steeds als we aan het werk zijn en ik vind haar erg stijf, laat ik haar bokken en is ze een stuk soepeler! Super gaaf, want we gaan weer de goede kant op.

Maar dan komt de winterdip. Ik zie haar rug minder worden en aan de longeerlijn kijkt ze op 1 hand alleen maar naar buiten. Bah, voor mijn gevoel zijn we weer helemaal terug bij het begin. Ik bel Sharon en vraag of ze Belle wil behandelen. Zo gezegd, zo gedaan. Een week later plannen we de behandeling en wat vindt Belle het fijn! Ze weet exact wat Sharon van haar wil en sommige oefeningen doet ze uit zichzelf, omdat we deze al vaak geoefend hebben. Zodra we bij haar achterhand komen, laat ze zien dat het haar pijn doet. Sharon vliegt achteruit en de achterbenen van Bels de lucht in. Daar zat het pijnpunt dus! Gelijk komt haar rug omhoog en kantelt ze haar bekken. Een paar dagen rust en dan kunnen we weer vooruit!

Na de myofasciaal behandeling

De zaterdag erna besluit ik om Belle even kort te longeren. Waar ik er van overtuigd ben dat ze zo kreupel is als maar kan, staat Sharon stralend toe te kijken. Ze laat mij zien dat Bels helemaal niet kreupel is, maar eindelijk haar moeilijke been op de goede plek neerzet. Hierin is Bels zelf ook nog heel erg zoekende en daarom ziet het er, in mijn ogen, vreemd uit. Op de volte kijkt ze nu weer naar binnen en het liefst gaat ze op een kleine volte in een dragende galop. Ik ben helemaal verbaasd hoe goed Belle nu in haar vel zit. Ze smekkelt en kauwt er op los bij iedere oefening die we doen. Zelfs de “in” (travers) doet ze in 1 keer. Dit heeft ze nog nooit “gekund”!

Inmiddels zijn we allebei weer uit onze winterdip en werken we weer verder aan haar balans en controle over haar eigen benen. Ze liet zelfs van de week zien dat ze 4 rondjes galop met 4 best hoge sprongen vol kan houden. Vloeiend en keurig springt ze over alle hindernissen die op de volte staan. Gevolgd door een vrolijke bokkensprong!

Zichtbare & onzichtbare onbalans – deukje voor de schoft

Vandaag wil ik binnen het thema zichtbare & onzichtbare onbalans hebben over een vorm van zichtbare onbalans. Namelijk het, soms al gewoon gevonden, deukje voor de schoft.

Ik kom bij veel paarden op bezoek, hetzij voor het rechtrichten of een myofasciaal behandeling. Beide vanuit een onbalans dat zichtbaar is geworden voor de ruiter. Het paard wil een bepaalde houding niet aannemen, gaat in protest of hun paard kan zich niet ontspannen. Een steeds vaker voorkomend beeld is “het deukje voor de schoft”. Je denkt eerder aan een te strak zittende deken dan dat je paard zijn lichaam verkeerd gebruikt, toch?

Echter is een deukje voor de schoft het teken dat de trapezius spier (monnikskapspier) niet goed ontwikkeld is. Maar het geeft ook aan dat de rest van het lichaam ook niet optimaal kan bewegen.
– Een minder of niet dragend achterbeen
– Moeilijk of geen ontspannen rug
– Weinig schoudervrijheid/strak in de schouder
– Een over ontwikkelde onderhalsspier (brachiocephalicus)
– Deze paarden zijn licht op de teugel en we zien vaak een valse knik in de hals

Deze paarden hebben vaak last van rugproblemen en lopen eerder kans op peesblessures.

Doormiddel van training kunnen we het paard leren om een betere houding aan te nemen. Hiervoor moeten we enkele voorwaarden controleren:
Kán het paard zijn schoft wel liften? (belly lift check)
Heeft het paard last van zijn ribbenboog?
Kan het paard zijn bekken kantelen en tot dragen komen?

Samen kunnen we kijken wat je paard nodig is en welke stappen we binnen het rechtrichten kunnen zetten, om je paard zich weer optimaal te kunnen laten bewegen. Met als het nodig is, een myofasciaal behandeling om spierspanningen te releasen waardoor een verkeerde houding kan ontstaan.

Het interval van de lessen is aan te passen aan je huidige trainingsschema. Meer informatie of voor een afspraak: info@rechtgericht.nl / 06 – 12 83 15 88