Grondwerk: start vandaag nog!

Ik zit vanavond voor de televisie en zie advertentie naar advertentie langs komen, waarin producenten hun best doen ons te overtuigen. In deze blog probeer ik jullie te overtuigen, hoe waardevol grondwerk voor jou en je paard kan zijn. Als ik spreek met ruiters over grondwerk, dan hoor ik vaak onwetendheid en de opmerking dat het saai werk is. Je hebt immers een paard gekocht, om er op te rijden. Ik krijg dan ook veelal nieuwe klanten vanuit de hoek, waarin er tegen problemen wordt aangelopen. Dit is ook geen enkel punt, maar graag zou ik jullie toch willen overtuigen of eens uitnodigen te voelen aan de waarde van het grondwerken. Dit kan bij mij op de locatie met één van mijn opgeleide Rechtgericht paarden. Je voelt de lichtheid, maar vooral ook de diversiteit aan oefeningen die je kan vragen. Natuurlijk is de aanleerfase ‘saai’, want je paard moet het ook leren begrijpen en het gevoel zal langzaam in je aderen gaan stromen. Pas dan zien we het nut en vooral het plezier dat we kunnen behalen uit deze mooie vorm van onbelast trainen.

I love it! en de mensen die ik ermee heb ‘besmet’ raken ook steeds enthousiaster over wat hun paard laat zien. En dit al na enkele lessen! Bepaalde oefeningen gaan door het grondwerken ineens beter of hun instructeur vraagt hoe het ineens kan dat paardlief de oefening ineens wel zonder mopperen uitvoert. Het grondwerk is nu zelfs een vast ritueel vóór het rijden geworden, waardoor de stijfheid en het op gang komen, is verdwenen! We voelen meteen waar het aan schort en hoe het paard zijn ‘pet’ staat. Groot voordeel is dat de doorbloeding mooi op gang komt, van ons paard maar ook zeker van ons zelf! Vooral in deze koudere tijden is het heerlijk om een warming up te gebruiken en gelijk vloeiend met de beweging van ons paard mee te kunnen bewegen. Dit voorkomt onnodige spanning en miscommunicatie, waardoor jullie gelijk kunnen shinen.

Kom gerust eens voelen of laat je inspireren door één van mijn lesklanten en vraag raak! Laat je niet weerhouden door onwetendheid of dat je wordt aangekeken door ruiters in het zadel. De passen die je nu voor je gevoel even terug zet, door af te stijgen, zul je met een aantal trainingen sterker doen opstijgen.

Het leuke van deze eerste kennismakingslessen vindt ik de verwondering van mijn nieuwe klanten. Goh, kan hij dit niet eens?! Of dan vraag ik een oefening en gaan ze het paard helpen door hem in de juiste richting te laten compenseren. Als ik daarop wijs, dan begint alles in elkaar te vallen. Het paard wordt dwars, laat een andere beweging zien of stapt op zijn eigen hoeven. Bepaalde spieren zijn te kort, of te lang of overtraind, waardoor de nieuwe oefening simpelweg niet kán worden uitgevoerd. En voor wie nu denkt: ja, dat zal me dan toch wel iets moeilijks zijn?! haha dat is het hem nou net! het zijn de simpelste oefeningen, die niet lukken zonder teugels of druk van de ruiterhand!

Met enkele lessen her balanceren we het paard en leren we het op zijn eigen benen te bewegen. De paarden worden trotser en laten hun natuurlijke scheefheden zien. Kwartjes vallen en rijtechnische problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. En wanneer je doel is behaald, dan stop je of je bent net als velen met mij ‘verknocht’ aan deze manier van trainen. Het is immers ook heel goed voor onze eigen conditie 🙃

Alvaro zijn eerste training

Toen ik Alvaro zonder halster uit de tuin had gevist en naar de longeercirkel heb kunnen lokken, ben ik meteen met zijn eerste horsemanship sessie begonnen. Ik moest wel even 3x in en uit ademen om niet in mijn boosheid en adrenaline te blijven steken. Dit paard heeft zelf een foefje eigen gemaakt, waardoor hij zijn ‘zin’ kan krijgen. Wat natuurlijk ontzettend slim en haast tinker-waardig is ;). Daarbij is hij niet snel onder te indruk ergens van en vindt het niet nodig een stap extra te zetten.

Mijn eerste sessies met een nieuw paard staan in het teken van in vrijheid proberen te communiceren. Zo kan het paard aan mijn nieuwe manier van communiceren wennen en kan ik zien met wat voor een type ik te maken heb. Hij was vooral met zijn eigen ding bezig, en had totaal geen oog voor mij. Het enige wat ik zag was een rondscharrelend paard dat zijn kont steeds naar mij toe draaide.

Ik leer hem in vrijheid hoe hij zich heeft te gedragen tegenover zijn nieuwe leider. Onderdanig en met zijn aandacht richting mij. Bij druk van mij af bewegen en het kunnen schakelen in tempo. Hij had het super snel in de gaten en al snel volgde hij mij overal, zonder daarbij zijn billen richting mij te wenden. Met behulp van stem en lichaamshouding kan ik hem in de gewenste richting en in een door mij bepaalde gang om mij heen laten bewegen.

Het geeft hem zichtbaar ontspanning te weten wat hij kan en mag in mijn aanwezigheid. Ik vraag een respectvolle afstand te bewaren en hij heeft mijn signalen op te pikken. Waar dit eerst nog grote signalen waren, kan ik hem nu met heel weinig instrueren. Het is prachtig om te zien hoe elk paard deze manier van werken eigenlijk kent vanuit het kuddegedrag. Het is alleen niet voor elk paard logisch dat sommige tweebenige mensen, deze taal ook spreken. Alvaro heeft geleerd dat hij tegen druk in kan gaan, en dit heeft hem succes opgeleverd. Waarbij wij steeds meer kracht en hulpmiddelen zouden nodig zijn, om met hem te kunnen werken. Nu dat hij in onze kudde opnieuw wordt opgevoed en ik met deze zelfde regels werk, is het voor hem sneller duidelijk en bereik ik meer, met minder.

Wanneer ik hem nu in de paddock tegen kom, wijkt hij voor mij, in plaats van in mijn ruimte binnen te treden. Hij weet nu wat hij aan mij heeft, en waar hij ten opzichte van mij, in de rangorde staat. In de volgende sessies zal ik hier mijn vruchten van plukken en is het tegen de druk van de lijn in gaan, getackeld.

Trots!

Ik krijg steeds meer paarden als leerling in training, dan eigenaren. 😁 En dat maakt mij erg trots. Dat hun geliefde paard, hun alles, hun maatje aan mij wordt toevertrouwd. En dan doel ik niet op de revalidatie paarden die ik in stalling heb, maar dat ik zelfstandig gebruik mag maken van accommodatie en de paarden mag trainen. Vervolgens doe ik uitgebreid (zoals ik ben) verslag van de training. Zo is de eigenaar op de hoogte en weten we aan welke punten we samen kunnen verder werken.

Zo kom ik wekelijks op een vast afgesproken tijdstip het paard trainen als personal trainer. De eigenaar kan dan op zijn/haar eigen expertise verder trainen, waardoor ze niet zelf uit het zadel hoeven of zich extra stof hoeven eigen te maken. Zo is er voor elke combinatie een mogelijkheid om het paard in een betere balans en houding te laten bewegen, zonder dat er hoeft te worden afgeweken van hun eigen doel. Niet iedereen vindt het leuk om even hard als het paard mee te bewegen of kan dit lichamelijk niet. Ook voor deze ruiter kan ik er zijn.

Denk jij er ook geen lol in te hebben om te gaan grondwerken? ,maar loop je in het zadel wel tegen rijtechnische problemen aan? Met grondwerk kan ik je paard uitbalanceren en sterker maken om vervolgens met mij of met je eigen instructeur rij technisch verder te kunnen werken. Puzzelstukken zullen worden opgelost, en de communicatie met je paard zal zichtbaar met de week verbeteren. Waarbij ik op mijn beurt weer super trots ben als ik een enthousiast bericht ontvang. De verbazing van de eigenaar is onbetaalbaar en maakt mijn werk zo waardevol.

Neem contact met mij op voor een passende trainingsmogelijkheid. info@rechtgericht.nl / 06 12 83 15 88

De kwaliteit van teugelcontact begint bij met balans!

Ruiters proberen op veel manieren een goed contact te krijgen. De kwaliteit van het teugelcontact is een goede indicator van balans, bij zowel paard als ruiter. Teugelcontact geeft de ruiter veel informatie over de balans, symmetrie en spierspanning van het paard.

Teugelcontact is van invloed op de rijdbaarheid van het paard en het moet het paard in een zo vroeg mogelijk stadium worden aangeleerd, zodat het paard de teugelhulpen leert begrijpen en in balans kan bewegen. De ruiter moet weten hoeveel contact optimaal is en hoe hij daar moet komen. Voor zacht teugelgebruik, moet het paard zacht in de mond, hals en de rest van zijn lichaam zijn. Elke vorm van druk of spanning verandert de manier waarop het paard zijn lichaam gebruikt en alle problemen met contact moeten zo snel mogelijk worden aangepakt en opgelost. In het kort: wacht niet tot het probleem weggaat, help het paard naar een betere balans en een goede houding.

Tijdens het rijden begint de kwaliteit van het teugelcontact met fysieke en mentale balans van paard en ruiter. De zit van de ruiter bepaalt precies hoe hij zijn handen kan gebruiken en de teugelhulpen kan geven. Voor een goede, voorwaartse hand heeft de ruiter een ontspannen en effectieve, klassieke zit nodig. De zit helpt bij het geven van precieze hulpen en het helpt het paard om in een ontspannen en efficiënte manier te bewegen.

Problemen moeten meteen worden opgelost
Als er problemen met het teugelcontact zijn, wordt het contact vaak zwaar, te licht of ongelijk. Het komt vaak voor dat problemen zich opstapelen en langere tijd blijven. Een veel voorkomende gedachte is dat problemen in het contact verdwijnen wanneer het paard sterker wordt, of wanneer het lichaam meer in balans komt. In plaats daarvan, moeten we uitzoeken hoe we het paard kunnen helpen om direct een betere balans te vinden, en een zachter contact, dat de ruiter helpt om preciezer met het paard te communiceren.

Wachten leidt tot compensaties. Het kost tijd om die te corrigeren en men kan makkelijk gewend raken aan een sterker contact dan nodig is. Het idee van balans en een licht, zacht teugelcontact moet bij alle trainingen aanwezig zijn, bij alle paarden op welk niveau. Als het contact zwaar is, heeft het paard spanning in de kaak, nek, hals en ergens anders in het lichaam. Bij een te los, licht contact, kan de ruiter de kleine signalen van spanning en problemen in balans en ontspanning missen, ook al is het technisch gezien mogelijk om te rijden zonder teugelcontact. Echter, dit is een ander onderwerp en er zijn heel veel verschillende ideeën over lichtheid in de dressuur. Als het contact ongelijk is, zijn er vaak een heleboel compensaties aan de hand.

Is het gevoel correct?
Om erachter te komen hoe goed het gevoel van de ruiter overeenkomt met wat er daadwerkelijk gebeurt in het contact, en om de contactvaardigheden van de ruiters te verbeteren, wilden we weten wat voor soort contact ze gebruiken in hun dagelijkse training, wanneer ze hun eigen paarden rijden. Dit is geen onderzoek, dit is wat we hebben opgemerkt in ons dagelijks werk bij het helpen van ruiters bij het rijden. We hopen dat dit inspiratie geeft voor verder onderzoek naar dit onderwerp.

Elf ruiters, dressuur en springen, hebben vrijwillig meegewerkt om gedetailleerde informatie over hun eigen dagelijkse training te krijgen, met draagbare apparatuur, die normaal wordt gebruikt bij humane fysiotherapie en het trainen van menselijke en paardenatleten. We hebben het teugelcontact gemeten, en de spieractiviteit gevolgd met draagbare, oppervlakkige EMG-sensoren op paarden en ruiters, tijdens he rijden. Meer informatie over de EMG-resultaten zal later worden gepubliceerd.

De paarden werden normaal getraind, namen deel aan dressuur- of springwedstrijden op verschillende niveaus, van basis tot Intermediate I en 1,30 meter. Ze werden gereden door hun eigen ruiters, met een trens. De meting werd gedaan in een binnenbak, in een warm up die deel uitmaakt van hun dagelijkse training. De oefening voor de meting was op een grote volte linksom en rechtsom, in stap, draf en galop op beide kanten.

We vroegen de ruiters voor hun training naar hun gevoel over hun eigen contact. We wilden weten hoeveel contact ze ongeveer denken te gebruiken en wat hun ideale contact is, dat ze proberen te bereiken in hun eigen training. Daarna vroegen we de ruiters om te stappen, draven en galopperen op de volte en we vroegen ze weer naar hoe ze over hun eigen contact denken, om te zien of hun gevoel overeenkomt met wat we in de metingen zagen. Voor de ruiters was dit interessant, omdat ze direct feedback over hun eigen rijden konden krijgen. De resultaten waren interessant en er was wat verschil tussen het gevoel van de ruiter en de gemeten waarden. Dit houdt in dat er in de toekomst verdere metingen en nauwer onderzoek naar dit onderwerp nodig zijn.

Directe verbetering is mogelijk
Na de stap, draf en galop op de volte, gaven we een paar makkelijke oefeningen uit de klassieke dressuur, voor hun balans en ontspanning, en we zetten de metingen voort, om te zien hoe deze oefeningen paard en ruiter konden helpen. De verdere analyse van deze metingen en het effect van corrigerende technieken van klassiek rijden, zullen later worden gepubliceerd.

We waren blij om te merken dat de ontspanning en de kwaliteit van het teugelcontact direct verbeterden op een manier die we niet alleen voelen, maar die we ook aan de ruiter kunnen laten zien. Dit is een veelbelovende uitkomst, die verdere metingen met meer paarden en ruiters nodig heeft. Ons werk hieromtrent zal ruiters en de hele paardengemeenschap meer informatie blijven geven over dit belangrijke onderwerp.

Het Finse team van de metingen in de eerste fase bestond uit Niina Kirjorinne (dressuurtrainster en dierenfysiotherapeut, gespecialiseerd in de biomechanica van paard en ruiter), Eija Nordlund (fysiotherapeut, dierenfysiotherapeut) en Minna Kreivi (fysiotherapeut).

Op de site van Eurodressage is een tabel te zien met de resultaten van de metingen.

Afbeelding
BRON: https://www.eurodressage.com/2021/11/05/functionality-equitation-quality-rein-contact-starts-balance