Revalidatie update Jake

Ik betrap mijzelf erop dat ik in elk gesprek over Jake, het verhaal ophang dat hij 4 weken bij ons woont. Nu blijkt nadat ik het heb opgezocht, Jake al 8 weken bij ons verblijft..

Het is alsof hij er altijd al was. Zo’n vreselijk gemakkelijk en vriendelijke persoonlijkheid. Met recht een aanvulling op onze kudde.

1e week: Wennen aan zijn nieuwe thuis, voeding, vrouwtje en naaste kudde. Zo kon ik observeren wie van de kuddeleden een probleem zou geven bij een volgende introductie. Ik heb zijn been twee keer per dag ingezwachteld met een speciaal pijnstillend en zwelling compres. Uiteraard heb ik zijn lijf al grondig onderzocht en enkele triggerpoints laten ontspannen.

2e week: Langzaam aan mag Jake een aantal uren wennen op het eerste weiland, waarbij de andere paarden op de track om hem heen kunnen wandelen. Totaal onverwacht, maar 0,0 interesse heeft meneer in de anderen. Af en toe een vreugdespurt, waarna het been en de zwelling warmer en dikker werd. Koelen en weer compressen aanleggen. Zijn hoeven beginnen flink te brokkelen, en ik besluit hem zijn eerste trim voor te geven. Hier moet hij erg aan wennen, waarbij zijn gang tijdelijk wordt beperkt. Hij vond het maar wat moeilijk zijn balans te houden en compenseerde erg in zijn bekken.

3e week: Jake mag op verkenning. Door de kudde apart te zetten kan Jake rustig de paden ontdekken. En wat is hij dapper! Op wat gesnurk na gaat hij in volle overtuiging naar het einde van de track. Waarna Cas hem ontdekt en imponeert aan de andere zijde van de bedrading. Daar ontstond een flinke sprint terug naar het vertrouwde.

4e week: Jake mag zichzelf introduceren tussen enkele kuddeleden. Nieuwsschierig toch wel naar zijn nieuwe kameraadjes, blijkt hij toch wel een flinke eigen mening te hebben. Maar hij is absoluut niet gemeen en mag graag kroelen. Oma Gwen wou graag een stukje van zijn billen proeven die hij vervolgens vakkundig haar plek heeft gewezen.

5e week: Gwen is nog altijd onder de indruk van Jake zijn houding en mag hem absoluut niet. Ze kan hem niet zien of luchten en raakt erg geirriteerd van hem. Ze veroorzaakt ruis in de kudde door haar gedrag, waarop Cas moet ingrijpen volgens hem zelf. Jake is ineens een indringer die buiten de kudde gehouden moet worden. Wat is hij hier druk mee. Ook heb ik deze week Jake zijn stand veranderd voor, waarbij hij al veel gemakkelijker kon blijven staan!

6e week: Jake mag op de weide tussen de andere mannen, met uitzondering van Cas. Alvaro vindt dat hij zich bazig moet opstellen, maar vindt zijn nieuwe kuddelid eigenlijk ook wel heel erg leuk. Hij heeft bedacht dat de merrie Belle van ‘hem’ . Jake heeft weinig interesse in de dames, maar mag niet in de buurt komen. Dit wordt vast nog uitgesproken..

7e week: Jake speelt met leider Breeze! Prachtige beelden kunnen nemen van een ruinenspel. Leuk om zijn lichaamlijke issues te kunnen monitoren. Ook opa Nino denkt zich ineens te moeten bemoeien met Jake zijn positie binnen de kudde. Hier werd hij snel van genezen, waarna Jake zich vergiste in de bonte billen van Breeze. Waarop hij zelf even flink terecht werd gezet.

8e week: Er wordt al opgemerkt dat de zwelling van Jake zijn been flink is afgenomen, en het been nagenoeg weer droog lijkt. Pezen zijn weer mooi zichtbaar en alleen op de binnenzijde van de kogel is nog een lichte verdikking. Zijn hoeven veranderen enorm en ook staat hij niet meer bol in de knie. Een perfecte balans over 4 benen, wat ben ik trots!

Nieuw revalidatie paard

Van intens gelukkig naar hartverscheurend verdriet. Wat staat geluk dichtbij verdriet. En soms moeten we simpelweg loslaten al wil je ❣️ hart dit liever niet.

En dan is die daar, de hulpvraag waarbij je weet dat je hulp moet bieden. Een paard dat alle reguliere hulp heeft gekregen wat een kliniek kon bieden. Een lang standaard revalidatietraject afgelegd, maar nog niet het gewenste resultaat. Overweging tot laten inslapen, maar gewoonweg een te goed paard om te laten gaan. Eerlijk zijn naar het paard dat nu (en misschien zelfs nooit) kan voldoen aan het streven van de ruiter. En wat waardeer ik het dat deze mensen bestaan! Een weloverwogen keuze, afstand van elkaar te nemen en hem aan mij te gunnen. Waardoor deze knappe man een kans krijgt om rustig te kunnen revalideren en waarna zijn kansen tot het vinden van de juiste match, zijn gewaarborgd. Outside the box revalideren in ons paddock paradise.

Mag ik jullie alvast voorstellen aan Jake. 10 jaar met Iers paspoort, looks like Casanova en karakter en uitdrukking alla Niño. Hoe vindt je het?! Binnenkort zal hij bij ons komen wonen en zal ik zijn revalidatie met jullie delen. Revalidatie peesblessure voorbenen Jake.

Deze week weer veel spieren in de handen gehad. Nieuwe paarden ontmoet en eigenaren en de kracht van myofasciaal behandelen kunnen overbrengen. Geweldige reacties van paarden mogen laten zien. Het is zo overduidelijk welke ketens zijn aangedaan en de spasmes die daarop volgen. Ik neem de eigenaren mee in het gehele proces. Samen kijken naar de beweging en het algehele fysieke beeld. Klopt het beeld wat we zien, en wat zie ik maar ook wat zien ze zelf.

Het is geweldig om tijdens de behandeling de eigenaar te horen zeggen, dat heb ik hem nog nooit zien doen. De paarden gapen veel en krijgen hele niesbuien bij het losmaken van de triggerpoints. Van een hele hoge halshouding naar een enorme lange ontspannen hals hoofdhouding. Paarden met veel hoofdpijn en hoofdschudden te kunnen laten ontspannen. Wat is het toch fijn ze te kunnen helpen.

Het zat met niet lekker met Alvaro. Alles zegt mij dat er iets niet klopt. Om alles te kunnen uitsluiten begin ik bij zijn gebit. Het stukje waar ik zelf geen invloed op kan uitoefenen.

Ik kan voelen of er scherpe randen zijn en of zijn onderkaak vrij kan bewegen. Alvaro laat me haast niet voelen en ik moet oppassen dat ik mij niet snijdt aan zijn enorme hengstentanden. Hij heeft geen prodent smile, maar ach na een jaar hoeft dat ook niet meer zo te zijn. Zijn onderkaak lijkt niet gemakkelijk te kunnen bewegen of zit zelfs geblokkeerd. Zijn hoofd omhoog brengen is al helemaal uit den boze. Ik bericht mijn tandarts en ze kan hem er deze week nog voor me tussen plannen. Dank je wel Viv!

In het eerste gezicht lijkt zijn gebit prima te zijn onderhouden. De kaak zat inderdaad zowel links al recht geblokkeerd en hij heeft moeite met het omhoog brengen van zijn hoofd. Wat scherpe randen en achterin haken en een iets doorgegroeide kies. Geen gekkigheid. Wanneer ze begint met behandelen blijkt al snel dat de 3 achterste kiezen bijna helemaal glad zijn. Hierdoor verliest hij de helft van zijn kauwvlak! Ook vond ze proppen en is mijn proppenmysterie bij de waterbak waarschijnlijk ook opgelost. Hij had zijn tong flink beschadigd door zijn hengstentand en ook zijn wangen waren beschadigd.

Ze heeft zijn kiezen weer flink opgeruwd en de dierenarts heeft hem nog een pijnstiller gegeven.

Het is zo waardevol een trainingspaard ook met anderen te zien connecten. Bewegingen beter te kunnen beoordelen en de chemie te zien ontstaan. En dat regels, regels zijn en wie kan ik daar nou beter voor inschakelen dan de eigenaresse van de ooit net zo’n eigenwijze Belle. En stiekem zijn ze niet eigenwijs, maar weten gewoon niet dat het ook anders kan. Met daarbij een lijf dat niet mee werkt geeft nog al eens miscommunicatie. En niet te vergeten Alvie zijn mentaliteit: ik ben nog maar 9, en ik wil wat! 😈

Onze auditie gaat de wereld over!

Human & Horse Academy by Greetje Hakvoort · 

In this video, we will share the story of our instructor Sharon and her amazing Tinker gelding Breeze, doing their groundwork audition, which they passed with flying colors. 💖😁 Which means she’s certified to be one of your guides on your Human & Horse Journey. ✨

At Human & Horse, we love spreading our Human & Horse Method all over the world. 🙏 Apart from our education book and platform, training courses on location, and social media, our team of Human & Horse Instructors plays a big part in spreading our Human & Horse Method. We believe a growth mindset is key in being able to reach your true potential and work together with your horse to build a magical connection in trust and communication. 💕⭐

The Human & Horse Instructors are there to guide you on any particular part of your journey, being groundwork, work in hand, lunging, or riding. In the link in the bio, you will find a list of all our certified instructors, so don’t hesitate to get in touch with one of them. 🤩

Are you interested in the Human & Horse Method or just want to get inspired? Download our Human & Horse App (Apple & Android)

#humanhorseacademy#humanhorsemethod#humanhorseinstructor#horsetrainer#horsetraining#growthmindset#groundwork#workinhand#lunging#equestrianlife#horselover

Mijn onderbewustzijn..

Kennen jullie dat. Je gevoel die het eerder weet dan je hoofd. Of dat je hart ♥️het weet. Ik had van de week weer zo’n moment. Wanneer ik vertrek doe ik altijd even een glimp richting de paarden. Ze stonden allemaal lekker te chillen in de zon en ik stap in de auto. Onderweg zegt iets in mij, Alvaro stond net een tik anders dan anders. Een leek zal zeggen hij staat gewoon te slapen. Maar zijn hals hing net een fractie lager en de plek die hij gekozen had was niet logisch..

Thuisgekomen niet weer actief aan gedacht. Zie ik tijdens het rijden dat Casanova de manenkam van Alvaro beet houdt. Vreemd.. het leek ook niet op spelen en Alvaro stond heel onderdanig met zijn hoofd naar beneden. Ach wat mooi, ze accepteren elkaar.. ik maak nog een foto 😅. En weer dat gevoel, er klopt iets niet.

S middags. Ze gaan op de weide. Na tien minuten doe ik een blik naar de weide, en daar ligt er een.. dat klopt niet! Niet als je net op de weide staat. Ik loop heen en inderdaad Alvaro ligt op de weide en heeft een pijnlijke blik. Casanova wist het! en probeerde hem dus bij zinnen te halen. Prachtig dat kudde instinct. Inmiddels is hij weer de oude.

Heb jij ook zo’n onderbewuste?

The first, not the last, but my everything! Mijn Breeze. Dit jaar 14 jaar samen en bijna 22 lentes.

Mijn leermeester, mijn meest eigenzinnige karakter, kuddeleider. Vaak tranen gelaten van onmacht. De simpelste dingen deed hij gewoonweg niet, schaamde mij tegenover de hoefsmid. Haal je speciaal je BE rijbewijs, vertikt hij het met me mee te willen gaan.

In het bos kwam hij vaker alleen thuis dan samen met mij. Vanaf zijn 10e heb ik het buitenrijden opgegeven. Bit vastpakken, zelf de weg bepalen, en snoeihard gaan, waren niet aan mij besteedt. Buitenrijden doe ik immers voor mijn ontspanning.

Inmiddels neem ik hem overal mee naar toe en kunnen we lezen en schrijven. Hij heeft heeft me zoveel met vallen en opstaan, geleerd. En al wordt ik wel eens doodmoe dat het gewoonweg nooit eens simpel is met hem, toch is hij mijn alles! En kan ik er steeds meer om lachen. En alhoewel ik er vast nog vaak naast zal liggen, hebben we vandaag heerlijk buiten uitgewaaid.

Moraal van mijn verhaal. Er is altijd een weg, als we maar willen luisteren. En leren op de moeilijkste weg, betekend dat alles wat nog komen gaat, alleen maar kan mee vallen.

#grondwerk#horsemanship#leiderschap#Rechtgericht

Zien en leren zien, wat zie jij?

Nu ik steeds meer weet over de biomechanica van het paardenlichaam, kan ik meer en meer linken leggen met bewegingsproblemen. Wanneer ik een paard in de juiste houding aanmoedig vallen ze vaak meteen door de mand. Een paard is een meester in het compenseren. Ze passen zich feilloos op hun trainer aan of in sommige gevallen past de ruiter zich aan het paard aan. ‘mijn paard vindt die oefening niet zo leuk, of hij gaat liever de andere kant op’.

Het is ook heel confronterend als je zelf het gevoel hebt dat het wel lekker gaat. En je zult mij nooit horen zeggen dat het niet goed is wat je doet. Een ieder heeft zijn of haar paard voor hen eigen plezier. Maar wordt er aan mij gevraagd of het beter kan, dan zeg ik in de meeste gevallen, ja. Kleine aanpassingen in de training kunnen een enorm verschil maken. En als we dan de beelden vergelijken tussen het starten van het Rechtrichten en nu, dan valt zelfs bij mij de mond nog wel eens open!

Zo kreeg ik van de week foto’s van Belle te zien. Voor mijn opleiding Equine Myofasciaal Therapist zag ik een paard op een foto. Ik keek naar de houding, plaatsen ze steeds het zelfde been naar voren, zit het goed in zijn vacht of zie ik terugval van bepaalde lichaamsdelen. Maar kijk ik nu dan zie ik ineens de overcompensatie van bepaalde spieren. Ik zal jullie meenemen in onderstaande foto’s, want het is gewoon te mooi om dit niet te doen!

Tussen de bovenste en onderste foto zit 2 jaar tijd. Sanne traint Belle grotendeels aan de hand en ze bekapt haar zelf. Wat zien jullie, wie durft in de opmerkingen de verschillen te benoemen. Wat zien we nu eigenlijk allemaal. Ik mijn volgende blog zal ik verder gaan op de punten die ik zie, en die we terug zien in de training.