Update. Het gaat goed met Gwen. Ze is goed uit de narcose gekomen en stond snel weer op 4 hoeven. Om 17.00u mocht ik haar bezoeken en stond mevrouw al hooi te eten! Ja, een tinker en nuchter moeten blijven is haast een groter punt dan de hele operatie zelf.

Nu hopelijk alle spanning weg komende nacht, want wat heb ik slecht geslapen. Elk scenario kwam voorbij. Voor iemand die al flauw valt bij het zien van een druppie bloed, was dit niet een hele fijne situatie. Goddank was d’r alleen nog een infuus zichtbaar en zag ze er gewoon uit als mijn Gwen. Precies als dat ik haar had achter gelaten. Ze mag zelfs morgen weer mee naar huis. Gelukkig, want twee paarden minder in een week geeft een grote leegte.

Volgende week nog een keer terug voor het verwijderen van de hechtingen