En dan was het vanochtend zover. Alvaro werd opgehaald door zijn nieuwe gezin. Nog even quality time met hem gehad. Zijn staart spik en span en nog een laatste voeten controle. Heel gek, maar het was alsof hij het wist. Hoofd laag en niet eens drammen, hij had eens zeeën van geduld..

Ook toen ik hem nog even bij de kudde liet, bleef hij vooraan bij de stallen. Al snel verschenen daar de nieuwe gezichten en wie stond bij het hek! Nou schiet mij maar lek.

Uiteraard een mooi roze halster om en de trailer op. Een klein beetje onwennig, maar liefde gaat door de maag en meneer stond heel tevreden met zijn nieuwe vrouwtje te knuffelen.

Hoe goed ik m’n maag ook in bedwang probeerde te houden, spatte de spanning er toch wel van af. Hier ben ik echt niet voor gemaakt, afstand doen van..

Maar algauw kreeg ik een geweldig bericht met mooie beelden. Alvaro maakte vriendelijk kennis met zijn nieuwe kudde genootjes en was zichtbaar op zijn gemak. Ze stuurde me: “het is alsof hij hier altijd al heeft gewoond”. En dit laten de foto’s ook zien. Alvie wat hebben we je goed gematched, Robbert ten Brink is er niks bij.

Ik kom je snel opzoeken. Voor degene die hem aan het hart gaan. Ik blijf ze volgen en zal updates blijven geven.