In this video, we will share the story of our instructor Sharon and her amazing Tinker gelding Breeze, doing their groundwork audition, which they passed with flying colors. Which means she’s certified to be one of your guides on your Human & Horse Journey.
At Human & Horse, we love spreading our Human & Horse Method all over the world. Apart from our education book and platform, training courses on location, and social media, our team of Human & Horse Instructors plays a big part in spreading our Human & Horse Method. We believe a growth mindset is key in being able to reach your true potential and work together with your horse to build a magical connection in trust and communication.
The Human & Horse Instructors are there to guide you on any particular part of your journey, being groundwork, work in hand, lunging, or riding. In the link in the bio, you will find a list of all our certified instructors, so don’t hesitate to get in touch with one of them.
Are you interested in the Human & Horse Method or just want to get inspired? Download our Human & Horse App (Apple & Android)
Kennen jullie dat. Je gevoel die het eerder weet dan je hoofd. Of dat je hart het weet. Ik had van de week weer zo’n moment. Wanneer ik vertrek doe ik altijd even een glimp richting de paarden. Ze stonden allemaal lekker te chillen in de zon en ik stap in de auto. Onderweg zegt iets in mij, Alvaro stond net een tik anders dan anders. Een leek zal zeggen hij staat gewoon te slapen. Maar zijn hals hing net een fractie lager en de plek die hij gekozen had was niet logisch..
Thuisgekomen niet weer actief aan gedacht. Zie ik tijdens het rijden dat Casanova de manenkam van Alvaro beet houdt. Vreemd.. het leek ook niet op spelen en Alvaro stond heel onderdanig met zijn hoofd naar beneden. Ach wat mooi, ze accepteren elkaar.. ik maak nog een foto . En weer dat gevoel, er klopt iets niet.
S middags. Ze gaan op de weide. Na tien minuten doe ik een blik naar de weide, en daar ligt er een.. dat klopt niet! Niet als je net op de weide staat. Ik loop heen en inderdaad Alvaro ligt op de weide en heeft een pijnlijke blik. Casanova wist het! en probeerde hem dus bij zinnen te halen. Prachtig dat kudde instinct. Inmiddels is hij weer de oude.
Mijn leermeester, mijn meest eigenzinnige karakter, kuddeleider. Vaak tranen gelaten van onmacht. De simpelste dingen deed hij gewoonweg niet, schaamde mij tegenover de hoefsmid. Haal je speciaal je BE rijbewijs, vertikt hij het met me mee te willen gaan.
In het bos kwam hij vaker alleen thuis dan samen met mij. Vanaf zijn 10e heb ik het buitenrijden opgegeven. Bit vastpakken, zelf de weg bepalen, en snoeihard gaan, waren niet aan mij besteedt. Buitenrijden doe ik immers voor mijn ontspanning.
Inmiddels neem ik hem overal mee naar toe en kunnen we lezen en schrijven. Hij heeft heeft me zoveel met vallen en opstaan, geleerd. En al wordt ik wel eens doodmoe dat het gewoonweg nooit eens simpel is met hem, toch is hij mijn alles! En kan ik er steeds meer om lachen. En alhoewel ik er vast nog vaak naast zal liggen, hebben we vandaag heerlijk buiten uitgewaaid.
Moraal van mijn verhaal. Er is altijd een weg, als we maar willen luisteren. En leren op de moeilijkste weg, betekend dat alles wat nog komen gaat, alleen maar kan mee vallen.
Tijdens veel van mijn behandelingen kom ik problemen tegen in de Superfascial Dorsal Line (SDL) tegen. Dit is de spierketen die van voor naar achteren loopt. Als je de afbeelding bekijkt is het ook meteen duidelijk waarom ik hier veel problemen tegen kom. Het is namelijk de plek waar je zadel veel impact kan hebben. Hals niet kunnen of willen strekken, een enorm ontwikkelde onderhals of neidig met aansingelen of opstijgen. Uiteraard valt er rijtechnisch nog vaak veel te behalen, maar hoe overtuig je een paard met pijnlijke spieren dat hij het anders moet doen?
Wat probeert jou paard je te vertellen? Is het paard zwaar op de hand, sterk of lukt een bepaalde oefening niet? Kijk verder en kom binnen in de wondere wereld van spieren en hun invloed op beweging, mentaliteit en stand.
Fascinerend hoe droge stof ineens beeldend kan worden met behulp van de computer. En hoe logisch het eigenlijk is dat spieren een enorme invloed uitoefenen op het skelet. Spieren zorgen voor stabiliteit en beweeglijkheid van het skelet, zodat het paard goed kan functioneren. Als ergens in deze keten problemen beginnen is het ook weer heel logisch dat dit een heel scala aan opeenvolgende problemen met zich mee kan brengen. En hoe geweldig is het dan dat we met behulp van Myofasciaal therapie aangedane spieren kunnen opsporen en weer normaal kunnen laten functioneren. Om vervolgens met Rechtrichten een gezondere houding aan te nemen om het probleem niet weer de kop te laten opsteken. #rechtgericht#myofasciaal#lovemyjob#grondwerk
Als we een probleem ondervinden gaan we opzoek naar de oplossing. Was het probleem er al of is het pas ontstaan. Je kunt elementen weghalen of juist toevoegen om reactie en gevolg te kunnen onderscheiden. Is het pijn gerelateerd of klopt er iets niet.
Belle is zo’n puzzel. Het struikel paard van de stichting dat haar werk niet meer veilig kon uitvoeren. Ze is bij Sanne terecht gekomen en langzaam aan vallen er oohs en aahs. In mijn vorige blog bericht al grote ontdekkingen maar ook vanavond heb ik weer een stukje van de puzzel duidelijker.
Ik gaf aan dat de spier op de schouder niet goed ontwikkeld was. Nu zit ik vanavond in de boeken en licht ik deze M. Biceps Brachii verder door.
Functie van deze spier:
– Strekken schoudergewricht
– Buigen ellebooggewricht
– Ondersteunen craniaal deel schoudergewricht
– Ondersteunen knie
En laat bovenstaande nou nodig zijn om tijdig de hoef om te klappen en op de hiel te landen. ooooooh, aaah..
In mijn vorige blog vroeg ik jullie te reageren op de transformatie foto’s van Belle. Tussen de foto’s zit twee jaar tijdverschil en nog verbetert de houding van Belle. Dit zien we aan het postuur, maar ook aan wat Belle aandurft en aan kan.
Het was hartstikke leuk om de reacties te mogen ontvangen. Er is goed en nauwkeurig gekeken en bepaalde punten vielen iedereen op. Zoals dat Belle inderdaad op 4 hoeven staat en zichzelf nauwkeurig heeft uitgebalanceerd. Waardoor ze minder wijd staat en niet 1 enkel voorbeen wordt belast. In de oefening kunnen we het gewicht verplaatsen en al steeds meer ook in de achterhand te laten zakken (buigen van de knieën). Hieronder nogmaals de foto’s waarover het ging.
Jullie hebben ook heel terecht haar hals opgemerkt. De een noemt dat hij nu verder kan doorbuigen, een ander noemt meer ontspanning van voren. Als we hier nu wat verder op in gaan, dan zie ik een hals die niet bij het lijf hoort. Een iel en weinig ontwikkelde hals in vergelijking tot de achterhand. Als we dan nog iets beter kijken dan valt mij de spier voor het schouderblad op (1). Die zit daar in de weg, hoort daar niet zo aanwezig te zijn en is over ontwikkeld. Voor mijn mede 🤓studenten, check die M. Subclavius.
M. Subclavius – De eerste diepe borstspier, ook wel de subclavius genoemd. De subclavius loopt naar voren en omhoog en hecht zich op het bovenste deel van de voorkant van de scapula. Het is een zeer belangrijke spier bij het naar achteren bewegen van het voorbeen (als er geen gewicht op het been staat) of door het lichaam naar voren over het belaste voorbeen te trekken. De subclavius trekt ook het voorbeen richting het lichaam.
Kijk ik dan verder zie ik nu een hele mooie ontwikkelde M. Triceps Brachii (2). Die zat er blijkbaar in 2020 nog nauwelijks.
De Triceps buigt de schouder en strekt de elleboog. Het lichaam van het paard wordt naar voren geduwd en het voorbeen gaat naar achteren. De triceps hoort zacht en soepel te voelen. Je kunt hem beetpakken en zou de spier heel gemakkelijk moeten kunnen wiebelen. Voelt de triceps hard en stevig aan, dan kan het zijn dat je paard een verkorte pas naar voren heeft.
M. Brachiocephalicus bolt op
Kijken we nog verder in die hals dan is deze veel breder geworden. In mijn jargon, Belle heeft haar kap ontwikkeld. De spierketens die vlak onder de manenkam liggen. Op de foto niet te zien, maar Belle droeg haar hoofd altijd met een mega onderhals. Die spier ontwikkelde ze teveel, wij gaven hem zelfs een naam Belle heeft een Brachii. Het gaat hier om de M. Brachiocephalicus spier. Nu gebruikt Belle steeds meer de bovenliggende spieren en zien we de M. Splenius (3) steeds meer en vaker opbollen.
De Splenius is zoals we dat noemen een ‘strekspier’. Strekspieren lopen over de hele bovenlijn van het paard. De Splenius heeft als functie om de hals te strekken(opwaarts te bewegen) en het hoofd te liften. Als de Splenius goed ontwikkeld is, zien we een gelijkmatig ontwikkelde hals. In de oprichting zie je deze spier opbollen.
Verder zien we een sterkere ruglijn en een veel strakkere gordel. Het gebied rond haar ribben is strakker en gespierder geworden, ze heeft een sixpack ontwikkeld. Wat zorgt voor een betere rompstabiliteit. De opmerking dat ze wat voller is geworden is hiermee ook gedekt, ze is in spiermassa enorm toegenomen. Qua gewicht zelfs wat afgenomen en zijn haar ribben voelbaar. Maar kijk ook naar haar kleur, die is veel dieper en intenser. Ze gebruikt haar voedingsstoffen niet meer voor herstel en kunnen nu worden ingezet voor huid en hoefherstel.
En dan kijken we nu alleen naar een statische foto. Stel je eens voor wat we allemaal kunnen zien in beweging! i love my job! #bewegingsanalyse
Nu ik steeds meer weet over de biomechanica van het paardenlichaam, kan ik meer en meer linken leggen met bewegingsproblemen. Wanneer ik een paard in de juiste houding aanmoedig vallen ze vaak meteen door de mand. Een paard is een meester in het compenseren. Ze passen zich feilloos op hun trainer aan of in sommige gevallen past de ruiter zich aan het paard aan. ‘mijn paard vindt die oefening niet zo leuk, of hij gaat liever de andere kant op’.
Het is ook heel confronterend als je zelf het gevoel hebt dat het wel lekker gaat. En je zult mij nooit horen zeggen dat het niet goed is wat je doet. Een ieder heeft zijn of haar paard voor hen eigen plezier. Maar wordt er aan mij gevraagd of het beter kan, dan zeg ik in de meeste gevallen, ja. Kleine aanpassingen in de training kunnen een enorm verschil maken. En als we dan de beelden vergelijken tussen het starten van het Rechtrichten en nu, dan valt zelfs bij mij de mond nog wel eens open!
Zo kreeg ik van de week foto’s van Belle te zien. Voor mijn opleiding Equine Myofasciaal Therapist zag ik een paard op een foto. Ik keek naar de houding, plaatsen ze steeds het zelfde been naar voren, zit het goed in zijn vacht of zie ik terugval van bepaalde lichaamsdelen. Maar kijk ik nu dan zie ik ineens de overcompensatie van bepaalde spieren. Ik zal jullie meenemen in onderstaande foto’s, want het is gewoon te mooi om dit niet te doen!
Tussen de bovenste en onderste foto zit 2 jaar tijd. Sanne traint Belle grotendeels aan de hand en ze bekapt haar zelf. Wat zien jullie, wie durft in de opmerkingen de verschillen te benoemen. Wat zien we nu eigenlijk allemaal. Ik mijn volgende blog zal ik verder gaan op de punten die ik zie, en die we terug zien in de training.
Wat is het fijn om een revalidatie paard en zijn of haar match te kunnen blijven volgen en dat het contact goed is. Des te groter is de kans dat je ze niet uit het oog verliest en eventueel kunt assisteren als de match toch niet helemaal werkt.
In het geval van Faylinn is het een match made in heaven! Wat doen die twee het ontzettend goed en wat voelt ze deze sensibele merrie met gouden hart, goed aan. Fay vond trailer laden echt een ding en als ik dan nu lees dat ze wekelijks mee naar club gaat! dan ben ik apetrots. Ik krijg eens in de zoveel weken een uitgebreid bericht met de avonturen die ze samen beleven. Zo zijn de koeien en schapen best rare wezens, zeker als ze gaan rennen. Laat Fay nu op een grote boerderij wonen 🤣.
Ook heeft haar nieuwe vrouwtje Faylinn haar fokker kunnen achterhalen. Ze weet op enkele weken na nu haar hele geschiedenis. Hoe mooi is het dat je gevoel goed zat en het niet zomaar als een ongewenst paard in de handel is belandt. We hebben zelfs veulen foto’s mogen ontvangen, hoe waardevol is dat!
Ik ben ontzettend trots op deze twee en hoop ze nog lang te mogen volgen.
Inmiddels woont haflinger ruin Alvaro alweer 5 maanden in onze kudde. Waarin hij de eerste maanden echt tijd nodig had te worden wie hij nu is. En wat is hij me er één! Bij elk paard is het vallen en opstaan. Het aanpassen aan een nieuwe kudde, huisvesting en training heeft de nodige voeten in de aarde. Ik weet dat, en zodoende heeft Alvaro hier ook alle tijd voor gekregen.
Ik heb hem leren kennen, en hij mij.. 🙃 Hij heeft zijn eigen lijf leren kennen, koliek ervaren, en de nodige lichamelijke ongemakken. Zijn manenkam hing toen hij kwam, en zijn linker achterbeen ontlaste hij veel. Na een lichte 10 minuten training stond hij al met een opgetrokken bovenlip. Supplementen zijn uitgezocht en ook zijn nieuwe voeding genoot zeker niet zijn voorkeur :D.
Van een paard dat moeite had om de trap op te lopen, naar een paard dat in zwevende draf, haast in piaffe! de brug op sjouwd. En als het hem te lang duurt, dit gerust 4x achter elkaar doet. En dit duurt hem nogal eens te lang! Hij begint steeds meer te spelen en heeft zichzelf al omhoog in rang geplaatst, precies zoals ik had verwacht.
En wat is het nu dan leuker om nu zijn voortgang op beeld te laten zien. Zijn vorige baasje volgt hem op de voet, wat ik ook zeker begrijp, wat een persoonlijkheid heeft deze draak.
In mijn volgende blog zal ik onderstaande afbeeldingen toelichten, met de hoe en de waarom. Volg onze blog zeker!
oktober ’21ongemakoktober ’21 instabiel/ongemakkelijkfebruari ’22 in balansdecember ’21 stabielhappy brug training
Which means she’s certified to be one of your guides on your Human & Horse Journey. 
Apart from our education book and platform, training courses on location, and social media, our team of Human & Horse Instructors plays a big part in spreading our Human & Horse Method. We believe a growth mindset is key in being able to reach your true potential and work together with your horse to build a magical connection in trust and communication. 
het weet. Ik had van de week weer zo’n moment. Wanneer ik vertrek doe ik altijd even een glimp richting de paarden. Ze stonden allemaal lekker te chillen in de zon en ik stap in de auto. Onderweg zegt iets in mij, Alvaro stond net een tik anders dan anders. Een leek zal zeggen hij staat gewoon te slapen. Maar zijn hals hing net een fractie lager en de plek die hij gekozen had was niet logisch..
. En weer dat gevoel, er klopt iets niet.
en licht ik deze M. Biceps Brachii verder door.
