Inspireer elkaar

Na een heerlijk, inspirerende dag met mijn mede instructeurs heb ik er een schat aan kennis bij. Net even een andere invalshoek of een nieuwe oefening om Breeze zijn balans nog verder te verbeteren. Het is ontzettend leuk en leerzaam om met anderen in het zelfde vakgebied te werken. Nieuwe paarden, jonge paarden, paarden met problemen alles komt er op zo’n dag voorbij. We raken nooit uitgeleerd en dit wil ik mijn lezers ook mee geven.

Iedereen bouwt een schat aan informatie op tijdens zijn of haar leven. Of je nou leert door te doen, door te voelen of te kijken. Onopgemerkt neem je bepaalde dingen mee in je eigen rugzak. Samen met deze schat van informatie; geleerd van kennissen, cursussen en opleidingen, bewandelt een ieder zijn eigen pad. Soms is er een andere onverwachte afslag nodig, maar toch brengt ons dit ook weer ergens. Het werken met paarden is heel divers en ze kunnen een enorme aanvulling op ons leven zijn. Ze hebben allemaal 4 benen, een hoofd en een staart. Maar elk paard, is net als elk mens, uniek. Allemaal verschillende karakters, met allemaal hun schat aan levenservaring, met of zonder menselijke invloeden. Hun rugzak bepaalt hoe ze zijn in omgang.

Ik vind het een fantastische ervaring om te ontdekken wat er zich in de rugzak van een paard bevindt. Hoe is zijn energie en hoe reageert het op mijn lichaamshouding? Wil het paard met me communiceren of sluit het zich juist af. Heeft het paard veel steun nodig, werk ik snel te ‘groot’ in mijn houding, moet ik duidelijk en consequent zijn of is er eerst vertrouwen nodig om dit paard te mogen werken. Ik zeg bewust “mogen werken” omdat met een sterke wil en hand de meeste paarden wel doen wat je zegt. Dit wil niet zeggen dat het paard dán met je samen werkt. Voor mij straalt een combinatie pas als de ruiter met het paard samenwerkt, luistert en niet over zijn kunnen gaat. Niet elk paard is geboren met een spectaculair voorbeen, en ze hebben niet allemaal de looks. Maar ze zijn allemaal uniek en volgen hun eigen pad. Er is geen juiste weg, er is geen goed of fout, maar wanneer je luistert heb je plezier in hetgeen dat je doet.

Kijk ook naar elkaar en inspireer elkaar. Waarom reageert het paard bij de een zo, terwijl hij bij een ander totaal niet op zijn gemak. Er is geen betere spiegel dan een paard en sta ook open voor zijn reactie en koppel dit terug naar je zelf. Laat ik onbewust voelen dat ik dit paard of de eigenaar niks vind, ben ik met mijn hoofd nog op mijn werk of ben ik te moe. Ons paard voelt onze gemoedstoestand feilloos aan. Het ene paard staat er voor je als je ze even nodig bent, en het andere paard denkt: “Wie is die wild vreemde.” Ga eerst bij jezelf ten rade waarom je paard zo reageert zoals het reageert, en stap niet op, op dagen dat het niet wil. Zeker niet bij een paard dat juist jouw steun als ruiter nodig heeft. Geef op deze momenten het ook toe dat het even niet wil, misschien dat er zich een gouden tip in de rugzak van een ander bevindt.

Ik leer steeds meer en stop al deze verkregen informatie in mijn eigen rugzak. Vervolgens kijk ik bij welk paard, ik welke informatie nodig ben en geef dit weer door aan mijn eigen leerlingen. Wat voor de een werkt, werkt voor een ander niet en niet elke instructrice past bij elke ruiter. Maar leer van elkaar en verzamelen alle informatie, wie weet wie je er weer mee kunt inspireren.

Voor wie geïnspireerd wil worden op het gebied van grondwerken, loswerken en academische rijkunst kan ook voor losse lessen terecht bij Rechtgericht.

Cas voorbereiden op zijn kliniekbezoek

Na telefonisch contact te hebben gehad met de paardenkliniek over mijn onderbuikgevoel bij Casanova, kreeg ik het advies om met hem op de kliniek langs te komen. Doordat Cas vorig jaar erg naar van de trailer afgekomen is, heeft hij jammer genoeg een slechte ervaring over gehouden aan het trailer rijden. Ik neem daarom twee weken de tijd om hem te begeleiden naar de dag van de  afspraak op de kliniek.

Ik leer Cas de commando’s aan van het leiderschap en te leren volgen op mijn commando. Hij moet leren dat hij bij druk naar voren treedt, in plaats van tegen de druk in te gaan. Wanneer paarden een eerder losbreek (voor hen een succes) moment hebben ervaren door tegen de druk in te gaan, zullen ze dit weer doen. Het paard zal omhoogkomen of hard achteruit gaan om zijn eigen idee uit te voeren. Dit doen paarden, omdat ze het zichzelf eigen hebben gemaakt. Ook heb ik meegemaakt dat het paard zichzelf ‘uit’ zet en het 500kg wegende paard met geen mogelijkheid meer in beweging kwam.

Door de commando’s op de grond (in een voor hem veilige omgeving) aan te leren, kan ik er later op terug vallen. De ‘regels’ die ik hem aanleer zijn duidelijk en altijd hetzelfde. Hierdoor komt er rust en ontspanning. Ik kan het paard vooruit, opzij en achteruit laten bewegen zonder dat er spanning nodig is. Mijn lichaamshouding is voldoende om het paard te laten weten wat hij moet doen.

Ik deel het trailerladen op in kleine stukjes. De eerste keer is het voldoende zodra hij in de trailer staat, uitademt en een klein teken van ontspanning geeft. Op het moment van de ontspanning (hoofd laag en kauwen) laat ik hem achterwaarts gaan en beëindig ik de sessie. Voor hem een succesmoment. De keer erna laat ik hem twee maal de trailer betreden en al snel weet hij de bedoeling en kijkt zelfs rustig uit het deurtje van de trailer. Zijn oogopslag blijft nog gespannen, maar hij weet inmiddels hoe het werkt.

Bij de volgende training vraag ik hulp om de stang achter Cas te sluiten. Op dit moment komt er even spanning op en drukt hij tegen de stang. Een lichte paniek, maar de druk op het halster geeft hem het sein om naar voren te treden. Ik beloon hem op het moment dat hij ontspant en de stang gaat er weer achter weg. Daarna gaat er 1 trailer deur dicht, de sessie daarna 2 deuren en een week later rijden we onze eerste kilometer en komen weer terug ’thuis’. Een succesmoment voor hem, de trailer betekent niet verhuizen.

Over dat een paard zo ‘denkt’ kan worden gediscussieerd, maar ze weten vaak maar al te goed waar de bakkabouter de vorige keer verstopt zat. 🙂 Het allerbelangrijkste is dat je zelf achter je plan staat en dit uitstraalt naar je paard. Ook ik weet hoe je eigen houding verandert als de hele wereld naar je kijkt, wanneer je paard de trailer niet op wil. Je paard kijkt je vervolgens aan of je een wild vreemde bent en maakt geen contact meer.

De laatste keer voordat we naar de kliniek af reizen maken we een positieve ervaring door naar het bos te gaan. Dit maal reist er een ander paard mee. Cas schraapt wat met zijn voorbeen en staat nog niet zo stevig. Ook hinnikt hij naar paarden langs de weg, maar het valt mij reuze mee. Wanneer ik het trailer deurtje open maak, staat hij erg te trillen. We laden hem uit en beginnen aan een heerlijke wandeling in het bos. Cas maakt flinke passen en hij luistert subliem naar de commando’s. Hij trekt niet aan het touw en kijkt opgewekt. Wanneer we aankomen bij het water loopt hij er zonder twijfel in en begint vrolijk met zijn voorbeen te spetteren. Hij doet zelfs een kleine schoolhalt! en gaat zitten op zijn achterbenen. Hij zet zijn Spaanse hals op en slingert zijn lange benen met gemak boven het wateroppervlak uit. Cas wordt ontzettend enthousiast en zijn Spaanse bloed komt boven. Wat is hij toch mooi! Heel even gaat mij door mijn gedachten wat als hij niet meer op de trailer stapt, maar dan lopen we gewoon naar huis. Die gedachten kan ik al gauw aan de kant zetten, hij twijfelt even, maar daarna stapt hij er weer op.

Houdt mijn blog in de gaten om te lezen hoe ons bezoek aan de kliniek is
verlopen en (of we er zijn gekomen) = negatieve gedachte = niet nodig.

Het nut van darmbacteriën

Ieder lichaam heeft bacteriën in zijn darmen, zo ook paarden. Deze bacteriën zorgen ervoor dat voedingsstoffen uit het voedsel kunnen worden gehaald. Er zijn een hele boel soorten bacteriën en allemaal hebben ze hun eigen taak. Zo zijn er andere bacteriën nodig voor het omzetten van kuil dan voor het omzetten van gedroogd hooi. We horen daarom ook vaak dat het geleidelijk introduceren van nieuwe voeding, heel erg belangrijk is. Dit is belangrijk om ervoor te zorgen dat de darm de benodigde darmbacteriën kan aanmaken, om het nieuwe voedsel te kunnen verteren. Gaat dit niet geleidelijk, dan kan de voeding onvoorbereid in de dikke darm terecht komen. Waarbij er verkeerde melkzuren kunnen ontstaan. Daardoor krijgt het paard gassen en wordt er minder water aan het voedsel onttrokken, met als gevolg diarree. Hierdoor kunnen gaskolieken, verstoppingen of zelfs verdraaiingen ontstaan. De darmwerking is minder en de voeding wordt minder goed getransporteerd. Eventueel aanwezig zand blijft in de darm en bezinkt. Ook hiervoor is een optimale darmwerking en darmperistaltiek van wezenlijk belang.

Een goede darmwerking begint bij het aanbieden van voldoende ruwe celstoffen. Een paard zou voldoende voedingsstoffen moeten kunnen halen uit alleen hoogwaardig ruwvoer. Dit kunnen we laten testen en eventuele tekorten kunnen zo worden aangevuld met bijvoeding. Hierdoor krijgt het paard geen overschotten en wordt het lichaam minder belast. Bij hogere prestaties hebben we het paard meer te ondersteunen door voeding. Dit kan door hoogwaardige bijvoeding of een supplement. Het geeft de voorkeur om te kiezen voor een voeding met een groot aandeel ruwe celstof, waardoor het paard veel kauwbewegingen en speeksel produceert. Het paard is zo langer met zijn voeding bezig. Ook vetten zijn een goede aanvulling voor het paard dat duurprestaties moet leveren. Vetten zijn een langzaam vrijkomende energiebron, in tegenstelling tot snelle suikers en producten met veel graan. Let er echter wel op dat het paard beschikt over voldoende eiwitten ter ondersteuning bij het herstellen van de spieren na de training. Meerdere giften per dag geniet de voorkeur om een constante toevoer van voedingsstoffen na te streven.

Een gezond paard begint bij een gezonde darm. Het paard zal beter bestand zijn tegen weersinvloeden en ziekteverwekkers. Met deze gezonde darm kunnen zelfs zeer ondervoede paarden (zonder kiezen!), nog weer volwaardig paard worden, bewijst Snow in haar blog: “Op je 26e nog revalideren“.

Cas mag tandenpoetsen

Het is was deze week tijd voor de 2e gebitsbehandeling van Casanova. Eindelijk..! wat zal mijn paardentandarts van zijn conditie vinden en hoe is zijn gebit gebleven ondanks het luchtzuigen? En bovenal de vraag: Kan ze nu wel zien hoe oud Casanova is?

Het gebit maakt een heel groot deel uit van de gehele balans van het paard! De kaak moet kunnen uitzakken, van links naar rechts bewegen en mag geen ongemakken geven. Bij het werken met ons paard, is de conditie waarin het gebit verkeerd, van groot belang. Door het gebruiken van hulpmiddelen kan het paard problemen gaan uiten van pijn en ongemakken. Het aansnoeren van de neusriem kan ervoor zorgen dat het paard zijn mond niet meer kan openen. Wanneer het paard haken op zijn tanden heeft, blokkeert de kaak. Door de neusriem en vaak ook sperriem, kán ons paard niet optimaal bewegen. Het paard zal nu wel moeten compenseren in zijn lijf. Maar ook het simpel de bocht om gaan, kan alleen met een vrij bewegende kaak! Let maar eens op een paardenmond bij het nemen van een wending. De kaak beweegt naar buiten.

In mijn eerste blog: “Moet vandaag weg”, schreef ik over de moeilijke keuze die ik destijds moest maken om Casanova in zeer slechte conditie te durven sederen. Ik heb toen gekozen om hem eerst te laten aansterken, maar al gauw werd duidelijk dat dit geen optie was. Cas had vaak koliek en in samenspraak met de kliniek en mijn paardentandarts schreven we dit zijn gebit aan. Het bleek dat Casanova zijn kaken vast zaten door de vele haken op zijn kiezenrij, waardoor ook zijn tong en wangen waren gehavend. Het luchtzuigen had schade gedaan aan zijn voortanden, waardoor er niet veel tanddikte meer over was. Ook niet genoeg om zijn leeftijd te kunnen bepalen. Casanova had 3 dagen tijd nodig om weer te leren malen en kon toen pas zijn gebit weer normaal gebruiken. Door het slechte onderhoud heeft mijn tandarts zeer secuur en weloverwogen keuzes moeten maken in wat ze wel en niet weg kon weghalen, om tot een bruikbaar gebit te komen.

Dit jaar vond ik het maar wat spannend en wat ik was vergeten, maar mijn tandarts niet, was dat Casanova nog een afgebroken wolfskies had en aan mij de vraag of ze deze moest verwijderen. Cas was door zijn verbeterde conditie wat allerter, maar wat was hij braaf! De kies was vlot verwijderd en de verdere gebitsbehandeling kon beginnen. Zowel zijn voortanden als zijn kiezen waren nog mooi in balans en ze was zeer tevreden over zijn vooruitgang. De voortanden waren jammer genoeg nog niet voldoende ontwikkelt om een zekere inschatting te maken van zijn leeftijd, maar voor nu houden we het op 16 jaar.

Nu ik weet dat er zich geen problemen in zijn mond bevinden, kunnen we gaan kijken voor een passend bit. Ook mogen we zijn tanden zelf gaan bijhouden door middel van tandenpoetsen :), om tandsteen en voedselophopingen te voorkomen.

Graag geef ik mee dat ook wanneer je het gebit van je paard hebt laten behandelen er áltijd een second opinion van een andere paardentandarts problemen kan verhelpen. Voordat we grijpen naar corrigerende gehoorzaamheidsmiddelen. Een gebit groeit en kan door een scheve houding, minder secure afwerking of onbalans, binnen drie maanden alweer scherp zijn of zelfs nóg scherp zijn.

Tip:
Houdt mijn blog in de gaten om te zien of de gebitsbehandeling van Belle invloed heeft gehad op haar buikbalans, en zelfhouding.

Met dank aan Paardentandarts Vivianne Kleine. Weer bedankt voor je kundige en secure werkwijze. Je duidelijke antwoorden op mijn vele vragen en vriendelijke benadering naar mijn paarden. Ook dit jaar weer een positieve ervaring voor Casanova & Belle.

Hoefproblemen: Droogte

Je zult wel denken, droogte?! We zijn net een beetje van die modder af. Als ik naar mijn eigen paddock en weide kijk, zie ik al een schrijnend te kort aan water en ook het zand van mijn rijbak komt mij tegemoet waaien.

Terwijl we andere jaren pas midden zomer aan deze hoefproblemen denken, begin ik er alvast mee: De hoeven voorzien van vocht! Ik merk dat de stralen nu al erg indrogen en dat het bekappen moeizamer gaat. Voor het paard geeft dit echter geen problemen, mooie harde hoeven die beter bestand zijn tegen een buitenrit over asfalt. Waar maak ik mij dan al druk om, zou je denken.

De kwaliteit van een hoef komt voort uit de mate van beweging, voeding en zeker niet te vergeten: vochtbalans.

Een juiste vochtbalans is belangrijk voor de elasticiteit van de hoef, waardoor we een zo optimaal mogelijk hoefmechanisme nastreven. Je kunt de hoef (mits juist bekapt) zien als een pomp. Wanneer de hoef op de grond komt, zet deze uit en zorgt voor een pompende werking in de bloedsomloop van het been.
Goed doorbloede hoeven zijn dus ook warmer! Een goede doorbloeding heeft positief effect op de spieren en pezen in het paardenbeen en voorkomt zo beengebreken.

Hoogwaardige kwaliteit oliën verhinderen de hoef voor uitdroging of verzachting, maar wanneer het zoals nu erg droog is, neemt vochtbalans van de hoeven af, maar dit gebeurt ook in (vochtopnemend) stalstrooisel!

De moraal van mijn verhaal. Probeer nu al invloed uit te oefenen op de vochtbalans van de hoeven van je paard. Dit kan door het laten overstromen van je waterbak, waardoor er een laagje, (ja..modder) komt te liggen. De modder houdt het water vast en beschermt de hoef van verdere uitdroging. Hiermee voorkomen we dat de hoef gaat brokkelen en scheuren, dat zorgt voor grotere problemen en gevoeligheid.

Zelf heb ik een waterobstakel gecreëerd waar de paarden meerdere keren per dag doorheen moeten stappen om aan de andere zijde van de paddock te komen.

Voor wie het grootser wil aanpakken kan er een zwempoel worden gerealiseerd, waar paarden graag gebruik van maken.

Ook Rechtgericht helpt graag bij de realisatie naar een meer natuurlijk evenwicht bij het houden van paarden. Ook hiervoor vraag je een adviesconsult aan.

Vervolg: Moet vandaag weg..

In mijn vorige blog: “moet vandaag weg”, schreef ik over mijn Spaanse reddingspaardje die tegenwoordig door het leven gaat als Casanova. Hij is vorig jaar april 2019 bij ons gekomen en revalideert nu een jaar.

We zijn inmiddels de winter voorbij en langzamerhand hebben de paarden hun winterjas niet meer nodig. Dit uit zich in het in het verharen. Wat heb ik hier lang op moeten wachten! En wat komt er dit jaar onder vandaan?

Het nieuwe zomeruiterlijk van het paard is afhankelijk van haar algehele conditie en of het al haar bouwstoffen heeft gekregen. Het verharen kost veel energie en in deze tijd geef ik de paarden dan ook extra gekookt lijnzaad. Terwijl er geen eind lijkt te komen aan de losse haren, zie ik al wel een hele mooie zilveren gloed over Casanova zijn vacht en manen. Zijn witte donshaar maakt steeds meer plek voor een heel bijzonder kleurenpalet.

Ook de training van Casanova wordt langzamerhand uitgebreid. Hij blijkt ontzettend slim en leergierig te zijn, maar houdt er niet van wanneer ik de leiding neem. Dit uit zich in een hengstenhouding en imponeert hij met zijn massale nek. Maar wat is hij dan mooi! Hij zweeft met weinig moeite, maar raakt snel uit balans. Hij lost dit op door hard en ongecontroleerd te gaan rennen.

Door middel van de commando’s weet Cas wanneer ik zijn gewicht op zijn andere schouder wens. Door hem hierin bij elke pas te begeleiden, valt hij steeds minder naar binnen. Er zijn al hele mooie gedragen stukken bij en Cas krijgt steeds meer vertrouwen in zijn eigen lijf. Van een hulpeloos mensenschuw paard, naar een bijna opdringerig werkwillig dier.

Wil je Casanova zijn ontwikkeling blijven volgen? Like onze Facebook pagina Rechtgericht en we houden je op de hoogte.