Hulpvraag

Soms komt er een specifieke hulpvraag binnen, waarbij ik even tijd nodig ben om een plan op te stellen. En of het probleem door mij verholpen of verbeterd kan worden.

Zo kwam er een hele leuke hulpvraag binnen. Moeder en dochter die een nog groen paard samen hebben gekocht. Ze hebben ervaring met lease paarden en hebben ook eerder een eigen paard gehad. Samen overal naar toe en heerlijke moeder en dochter bosritten. Ook gaan ze samen overal met de trailer naar toe. Totdat er wat gebeurt, waarbij moeder dusdanig schik ervaart. Erg jammer voor hen en wat is het een gemis. Dit ervaren ze samen, maar weten niet goed hoe het op te lossen.

Ik geef een kennis van hen les en ze nodigt hen uit aansluitend een les te volgen bij haar in de rijbaan. Trots ben ik, als ze samen aankomen en er een prachtige bonte barock pinto staat. Wat is die knap! en groot, maar lijkt prima op zijn gemak.

Na de ontmoeting schat ik in waar we aan gaan werken. Mijn plannen iets ter plekke aangepast en besluiten we de rijbaan op te delen in een loswerk gedeelte. Hierbij kan het paard zelf bewegen en kan ik signalen van beide vertalen. Het blijkt al gauw dat het paard enorm is aangetrokken, specifiek naar moeder die uiteraard interessant lijkt door haar angstige energie. Paard lapt onze ruimte aan zijn laars, waarbij ik hem toch vriendelijk verzoek op enige afstand te blijven. Wanneer ik dit moeder vraag te doen, blijkt al gauw dat haar hand iets anders vraagt dan haar terugdeinzende lijf. Interessant! Ook paardlief is niet van haar onder de indruk en komt gerust een stap dichterbij. Waarbij ze al gauw achter me gaat staan.

Ik geef haar een tool, waarmee ze extra energie dat haar lijf mist, kan toevoegen. Al gauw is het paard hiervan onder de indruk en hebben we te werken aan het leren levelen van een vraag. Eerst vragen we klein, en langzaam bouwen we de druk op. Voor mij vanzelfsprekend.. maar ook dit is zeker een leerpunt. Gezamenlijk gaan we de volte op, waarbij ik het paard op de kaptoom begeleid. Moeder krijgt de taak de schouder om ons heen te laten bewegen. Ze voelt dat de tool effect heeft en haar spanning neemt af. Het paard doet écht wat ik zeg?! Ze klinkt zelf euforisch, en geeft een vreugde slaak, waarvan het paard onder de indruk is. Oeps! iets teveel onverwachte energie voor een jong paard..

We sluiten de sessie af met het benaderen van het paard om hem te aaien. Aarzelend vraagt ze of ik daar blijf staan. Ja? Ze mag erop vertrouwen dat de tool tussen hen in haar de ruimte geeft die ze nodig is, en het respect als het er niet is. Zo geschied, aarzelend stapt ze in de richting, waarbij het paard een stap terug zet. Ze zakt in haar energie en houd de tool wat ontspannener vast, het paard kijkt oplettend en geïnteresseerd wat ze komt doen. Een flinke aai en kus zijn het gevolg. Wat heb ik toch fantastisch werk, en wat is grondwerk afwisselend!

Revalidatie update Jake

Ik betrap mijzelf erop dat ik in elk gesprek over Jake, het verhaal ophang dat hij 4 weken bij ons woont. Nu blijkt nadat ik het heb opgezocht, Jake al 8 weken bij ons verblijft..

Het is alsof hij er altijd al was. Zo’n vreselijk gemakkelijk en vriendelijke persoonlijkheid. Met recht een aanvulling op onze kudde.

1e week: Wennen aan zijn nieuwe thuis, voeding, vrouwtje en naaste kudde. Zo kon ik observeren wie van de kuddeleden een probleem zou geven bij een volgende introductie. Ik heb zijn been twee keer per dag ingezwachteld met een speciaal pijnstillend en zwelling compres. Uiteraard heb ik zijn lijf al grondig onderzocht en enkele triggerpoints laten ontspannen.

2e week: Langzaam aan mag Jake een aantal uren wennen op het eerste weiland, waarbij de andere paarden op de track om hem heen kunnen wandelen. Totaal onverwacht, maar 0,0 interesse heeft meneer in de anderen. Af en toe een vreugdespurt, waarna het been en de zwelling warmer en dikker werd. Koelen en weer compressen aanleggen. Zijn hoeven beginnen flink te brokkelen, en ik besluit hem zijn eerste trim voor te geven. Hier moet hij erg aan wennen, waarbij zijn gang tijdelijk wordt beperkt. Hij vond het maar wat moeilijk zijn balans te houden en compenseerde erg in zijn bekken.

3e week: Jake mag op verkenning. Door de kudde apart te zetten kan Jake rustig de paden ontdekken. En wat is hij dapper! Op wat gesnurk na gaat hij in volle overtuiging naar het einde van de track. Waarna Cas hem ontdekt en imponeert aan de andere zijde van de bedrading. Daar ontstond een flinke sprint terug naar het vertrouwde.

4e week: Jake mag zichzelf introduceren tussen enkele kuddeleden. Nieuwsschierig toch wel naar zijn nieuwe kameraadjes, blijkt hij toch wel een flinke eigen mening te hebben. Maar hij is absoluut niet gemeen en mag graag kroelen. Oma Gwen wou graag een stukje van zijn billen proeven die hij vervolgens vakkundig haar plek heeft gewezen.

5e week: Gwen is nog altijd onder de indruk van Jake zijn houding en mag hem absoluut niet. Ze kan hem niet zien of luchten en raakt erg geirriteerd van hem. Ze veroorzaakt ruis in de kudde door haar gedrag, waarop Cas moet ingrijpen volgens hem zelf. Jake is ineens een indringer die buiten de kudde gehouden moet worden. Wat is hij hier druk mee. Ook heb ik deze week Jake zijn stand veranderd voor, waarbij hij al veel gemakkelijker kon blijven staan!

6e week: Jake mag op de weide tussen de andere mannen, met uitzondering van Cas. Alvaro vindt dat hij zich bazig moet opstellen, maar vindt zijn nieuwe kuddelid eigenlijk ook wel heel erg leuk. Hij heeft bedacht dat de merrie Belle van ‘hem’ . Jake heeft weinig interesse in de dames, maar mag niet in de buurt komen. Dit wordt vast nog uitgesproken..

7e week: Jake speelt met leider Breeze! Prachtige beelden kunnen nemen van een ruinenspel. Leuk om zijn lichaamlijke issues te kunnen monitoren. Ook opa Nino denkt zich ineens te moeten bemoeien met Jake zijn positie binnen de kudde. Hier werd hij snel van genezen, waarna Jake zich vergiste in de bonte billen van Breeze. Waarop hij zelf even flink terecht werd gezet.

8e week: Er wordt al opgemerkt dat de zwelling van Jake zijn been flink is afgenomen, en het been nagenoeg weer droog lijkt. Pezen zijn weer mooi zichtbaar en alleen op de binnenzijde van de kogel is nog een lichte verdikking. Zijn hoeven veranderen enorm en ook staat hij niet meer bol in de knie. Een perfecte balans over 4 benen, wat ben ik trots!

Het is zo waardevol een trainingspaard ook met anderen te zien connecten. Bewegingen beter te kunnen beoordelen en de chemie te zien ontstaan. En dat regels, regels zijn en wie kan ik daar nou beter voor inschakelen dan de eigenaresse van de ooit net zo’n eigenwijze Belle. En stiekem zijn ze niet eigenwijs, maar weten gewoon niet dat het ook anders kan. Met daarbij een lijf dat niet mee werkt geeft nog al eens miscommunicatie. En niet te vergeten Alvie zijn mentaliteit: ik ben nog maar 9, en ik wil wat! 😈

Onze auditie gaat de wereld over!

Human & Horse Academy by Greetje Hakvoort · 

In this video, we will share the story of our instructor Sharon and her amazing Tinker gelding Breeze, doing their groundwork audition, which they passed with flying colors. 💖😁 Which means she’s certified to be one of your guides on your Human & Horse Journey. ✨

At Human & Horse, we love spreading our Human & Horse Method all over the world. 🙏 Apart from our education book and platform, training courses on location, and social media, our team of Human & Horse Instructors plays a big part in spreading our Human & Horse Method. We believe a growth mindset is key in being able to reach your true potential and work together with your horse to build a magical connection in trust and communication. 💕⭐

The Human & Horse Instructors are there to guide you on any particular part of your journey, being groundwork, work in hand, lunging, or riding. In the link in the bio, you will find a list of all our certified instructors, so don’t hesitate to get in touch with one of them. 🤩

Are you interested in the Human & Horse Method or just want to get inspired? Download our Human & Horse App (Apple & Android)

#humanhorseacademy#humanhorsemethod#humanhorseinstructor#horsetrainer#horsetraining#growthmindset#groundwork#workinhand#lunging#equestrianlife#horselover

Mijn onderbewustzijn..

Kennen jullie dat. Je gevoel die het eerder weet dan je hoofd. Of dat je hart ♥️het weet. Ik had van de week weer zo’n moment. Wanneer ik vertrek doe ik altijd even een glimp richting de paarden. Ze stonden allemaal lekker te chillen in de zon en ik stap in de auto. Onderweg zegt iets in mij, Alvaro stond net een tik anders dan anders. Een leek zal zeggen hij staat gewoon te slapen. Maar zijn hals hing net een fractie lager en de plek die hij gekozen had was niet logisch..

Thuisgekomen niet weer actief aan gedacht. Zie ik tijdens het rijden dat Casanova de manenkam van Alvaro beet houdt. Vreemd.. het leek ook niet op spelen en Alvaro stond heel onderdanig met zijn hoofd naar beneden. Ach wat mooi, ze accepteren elkaar.. ik maak nog een foto 😅. En weer dat gevoel, er klopt iets niet.

S middags. Ze gaan op de weide. Na tien minuten doe ik een blik naar de weide, en daar ligt er een.. dat klopt niet! Niet als je net op de weide staat. Ik loop heen en inderdaad Alvaro ligt op de weide en heeft een pijnlijke blik. Casanova wist het! en probeerde hem dus bij zinnen te halen. Prachtig dat kudde instinct. Inmiddels is hij weer de oude.

Heb jij ook zo’n onderbewuste?

The first, not the last, but my everything! Mijn Breeze. Dit jaar 14 jaar samen en bijna 22 lentes.

Mijn leermeester, mijn meest eigenzinnige karakter, kuddeleider. Vaak tranen gelaten van onmacht. De simpelste dingen deed hij gewoonweg niet, schaamde mij tegenover de hoefsmid. Haal je speciaal je BE rijbewijs, vertikt hij het met me mee te willen gaan.

In het bos kwam hij vaker alleen thuis dan samen met mij. Vanaf zijn 10e heb ik het buitenrijden opgegeven. Bit vastpakken, zelf de weg bepalen, en snoeihard gaan, waren niet aan mij besteedt. Buitenrijden doe ik immers voor mijn ontspanning.

Inmiddels neem ik hem overal mee naar toe en kunnen we lezen en schrijven. Hij heeft heeft me zoveel met vallen en opstaan, geleerd. En al wordt ik wel eens doodmoe dat het gewoonweg nooit eens simpel is met hem, toch is hij mijn alles! En kan ik er steeds meer om lachen. En alhoewel ik er vast nog vaak naast zal liggen, hebben we vandaag heerlijk buiten uitgewaaid.

Moraal van mijn verhaal. Er is altijd een weg, als we maar willen luisteren. En leren op de moeilijkste weg, betekend dat alles wat nog komen gaat, alleen maar kan mee vallen.

#grondwerk#horsemanship#leiderschap#Rechtgericht

Fascinerend hoe droge stof ineens beeldend kan worden met behulp van de computer. En hoe logisch het eigenlijk is dat spieren een enorme invloed uitoefenen op het skelet. Spieren zorgen voor stabiliteit en beweeglijkheid van het skelet, zodat het paard goed kan functioneren. Als ergens in deze keten problemen beginnen is het ook weer heel logisch dat dit een heel scala aan opeenvolgende problemen met zich mee kan brengen. En hoe geweldig is het dan dat we met behulp van Myofasciaal therapie aangedane spieren kunnen opsporen en weer normaal kunnen laten functioneren. Om vervolgens met Rechtrichten een gezondere houding aan te nemen om het probleem niet weer de kop te laten opsteken. 🤩#rechtgericht#myofasciaal#lovemyjob#grondwerk

Zien en leren zien, wat zie ik?

In mijn vorige blog vroeg ik jullie te reageren op de transformatie foto’s van Belle. Tussen de foto’s zit twee jaar tijdverschil en nog verbetert de houding van Belle. Dit zien we aan het postuur, maar ook aan wat Belle aandurft en aan kan.

Het was hartstikke leuk om de reacties te mogen ontvangen. Er is goed en nauwkeurig gekeken en bepaalde punten vielen iedereen op. Zoals dat Belle inderdaad op 4 hoeven staat en zichzelf nauwkeurig heeft uitgebalanceerd. Waardoor ze minder wijd staat en niet 1 enkel voorbeen wordt belast. In de oefening kunnen we het gewicht verplaatsen en al steeds meer ook in de achterhand te laten zakken (buigen van de knieën). Hieronder nogmaals de foto’s waarover het ging.

Jullie hebben ook heel terecht haar hals opgemerkt. De een noemt dat hij nu verder kan doorbuigen, een ander noemt meer ontspanning van voren. Als we hier nu wat verder op in gaan, dan zie ik een hals die niet bij het lijf hoort. Een iel en weinig ontwikkelde hals in vergelijking tot de achterhand. Als we dan nog iets beter kijken dan valt mij de spier voor het schouderblad op (1). Die zit daar in de weg, hoort daar niet zo aanwezig te zijn en is over ontwikkeld. Voor mijn mede 🤓studenten, check die M. Subclavius.

M. Subclavius – De eerste diepe borstspier, ook wel de subclavius ​​genoemd. De subclavius loopt naar voren en omhoog en hecht zich op het bovenste deel van de voorkant van de scapula. Het is een zeer belangrijke spier bij het naar achteren bewegen van het voorbeen (als er geen gewicht op het been staat) of door het lichaam naar voren over het belaste voorbeen te trekken. De subclavius trekt ook het voorbeen richting het lichaam.

Kijk ik dan verder zie ik nu een hele mooie ontwikkelde M. Triceps Brachii (2). Die zat er blijkbaar in 2020 nog nauwelijks.

De Triceps buigt de schouder en strekt de elleboog. Het lichaam van het paard wordt naar voren geduwd en het voorbeen gaat naar achteren. De triceps hoort zacht en soepel te voelen. Je kunt hem beetpakken en zou de spier heel gemakkelijk moeten kunnen wiebelen. Voelt de triceps hard en stevig aan, dan kan het zijn dat je paard een verkorte pas naar voren heeft.

Kijken we nog verder in die hals dan is deze veel breder geworden. In mijn jargon, Belle heeft haar kap ontwikkeld. De spierketens die vlak onder de manenkam liggen. Op de foto niet te zien, maar Belle droeg haar hoofd altijd met een mega onderhals. Die spier ontwikkelde ze teveel, wij gaven hem zelfs een naam Belle heeft een Brachii. Het gaat hier om de M. Brachiocephalicus spier. Nu gebruikt Belle steeds meer de bovenliggende spieren en zien we de M. Splenius (3) steeds meer en vaker opbollen.

De Splenius is zoals we dat noemen een ‘strekspier’. Strekspieren lopen over de hele bovenlijn van het paard. De Splenius heeft als functie om de hals te strekken(opwaarts te bewegen) en het hoofd te liften. Als de Splenius goed ontwikkeld is, zien we een gelijkmatig ontwikkelde hals. In de oprichting zie je deze spier opbollen.

Verder zien we een sterkere ruglijn en een veel strakkere gordel. Het gebied rond haar ribben is strakker en gespierder geworden, ze heeft een sixpack ontwikkeld. Wat zorgt voor een betere rompstabiliteit. De opmerking dat ze wat voller is geworden is hiermee ook gedekt, ze is in spiermassa enorm toegenomen. Qua gewicht zelfs wat afgenomen en zijn haar ribben voelbaar. Maar kijk ook naar haar kleur, die is veel dieper en intenser. Ze gebruikt haar voedingsstoffen niet meer voor herstel en kunnen nu worden ingezet voor huid en hoefherstel.

En dan kijken we nu alleen naar een statische foto. Stel je eens voor wat we allemaal kunnen zien in beweging! i love my job! #bewegingsanalyse

Zien en leren zien, wat zie jij?

Nu ik steeds meer weet over de biomechanica van het paardenlichaam, kan ik meer en meer linken leggen met bewegingsproblemen. Wanneer ik een paard in de juiste houding aanmoedig vallen ze vaak meteen door de mand. Een paard is een meester in het compenseren. Ze passen zich feilloos op hun trainer aan of in sommige gevallen past de ruiter zich aan het paard aan. ‘mijn paard vindt die oefening niet zo leuk, of hij gaat liever de andere kant op’.

Het is ook heel confronterend als je zelf het gevoel hebt dat het wel lekker gaat. En je zult mij nooit horen zeggen dat het niet goed is wat je doet. Een ieder heeft zijn of haar paard voor hen eigen plezier. Maar wordt er aan mij gevraagd of het beter kan, dan zeg ik in de meeste gevallen, ja. Kleine aanpassingen in de training kunnen een enorm verschil maken. En als we dan de beelden vergelijken tussen het starten van het Rechtrichten en nu, dan valt zelfs bij mij de mond nog wel eens open!

Zo kreeg ik van de week foto’s van Belle te zien. Voor mijn opleiding Equine Myofasciaal Therapist zag ik een paard op een foto. Ik keek naar de houding, plaatsen ze steeds het zelfde been naar voren, zit het goed in zijn vacht of zie ik terugval van bepaalde lichaamsdelen. Maar kijk ik nu dan zie ik ineens de overcompensatie van bepaalde spieren. Ik zal jullie meenemen in onderstaande foto’s, want het is gewoon te mooi om dit niet te doen!

Tussen de bovenste en onderste foto zit 2 jaar tijd. Sanne traint Belle grotendeels aan de hand en ze bekapt haar zelf. Wat zien jullie, wie durft in de opmerkingen de verschillen te benoemen. Wat zien we nu eigenlijk allemaal. Ik mijn volgende blog zal ik verder gaan op de punten die ik zie, en die we terug zien in de training.

Grondwerk: start vandaag nog!

Ik zit vanavond voor de televisie en zie advertentie naar advertentie langs komen, waarin producenten hun best doen ons te overtuigen. In deze blog probeer ik jullie te overtuigen, hoe waardevol grondwerk voor jou en je paard kan zijn. Als ik spreek met ruiters over grondwerk, dan hoor ik vaak onwetendheid en de opmerking dat het saai werk is. Je hebt immers een paard gekocht, om er op te rijden. Ik krijg dan ook veelal nieuwe klanten vanuit de hoek, waarin er tegen problemen wordt aangelopen. Dit is ook geen enkel punt, maar graag zou ik jullie toch willen overtuigen of eens uitnodigen te voelen aan de waarde van het grondwerken. Dit kan bij mij op de locatie met één van mijn opgeleide Rechtgericht paarden. Je voelt de lichtheid, maar vooral ook de diversiteit aan oefeningen die je kan vragen. Natuurlijk is de aanleerfase ‘saai’, want je paard moet het ook leren begrijpen en het gevoel zal langzaam in je aderen gaan stromen. Pas dan zien we het nut en vooral het plezier dat we kunnen behalen uit deze mooie vorm van onbelast trainen.

I love it! en de mensen die ik ermee heb ‘besmet’ raken ook steeds enthousiaster over wat hun paard laat zien. En dit al na enkele lessen! Bepaalde oefeningen gaan door het grondwerken ineens beter of hun instructeur vraagt hoe het ineens kan dat paardlief de oefening ineens wel zonder mopperen uitvoert. Het grondwerk is nu zelfs een vast ritueel vóór het rijden geworden, waardoor de stijfheid en het op gang komen, is verdwenen! We voelen meteen waar het aan schort en hoe het paard zijn ‘pet’ staat. Groot voordeel is dat de doorbloeding mooi op gang komt, van ons paard maar ook zeker van ons zelf! Vooral in deze koudere tijden is het heerlijk om een warming up te gebruiken en gelijk vloeiend met de beweging van ons paard mee te kunnen bewegen. Dit voorkomt onnodige spanning en miscommunicatie, waardoor jullie gelijk kunnen shinen.

Kom gerust eens voelen of laat je inspireren door één van mijn lesklanten en vraag raak! Laat je niet weerhouden door onwetendheid of dat je wordt aangekeken door ruiters in het zadel. De passen die je nu voor je gevoel even terug zet, door af te stijgen, zul je met een aantal trainingen sterker doen opstijgen.

Het leuke van deze eerste kennismakingslessen vindt ik de verwondering van mijn nieuwe klanten. Goh, kan hij dit niet eens?! Of dan vraag ik een oefening en gaan ze het paard helpen door hem in de juiste richting te laten compenseren. Als ik daarop wijs, dan begint alles in elkaar te vallen. Het paard wordt dwars, laat een andere beweging zien of stapt op zijn eigen hoeven. Bepaalde spieren zijn te kort, of te lang of overtraind, waardoor de nieuwe oefening simpelweg niet kán worden uitgevoerd. En voor wie nu denkt: ja, dat zal me dan toch wel iets moeilijks zijn?! haha dat is het hem nou net! het zijn de simpelste oefeningen, die niet lukken zonder teugels of druk van de ruiterhand!

Met enkele lessen her balanceren we het paard en leren we het op zijn eigen benen te bewegen. De paarden worden trotser en laten hun natuurlijke scheefheden zien. Kwartjes vallen en rijtechnische problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. En wanneer je doel is behaald, dan stop je of je bent net als velen met mij ‘verknocht’ aan deze manier van trainen. Het is immers ook heel goed voor onze eigen conditie 🙃