Na een heerlijk, inspirerende dag met mijn mede instructeurs heb ik er een schat aan kennis bij. Net even een andere invalshoek of een nieuwe oefening om Breeze zijn balans nog verder te verbeteren. Het is ontzettend leuk en leerzaam om met anderen in het zelfde vakgebied te werken. Nieuwe paarden, jonge paarden, paarden met problemen alles komt er op zo’n dag voorbij. We raken nooit uitgeleerd en dit wil ik mijn lezers ook mee geven.
Iedereen bouwt een schat aan informatie op tijdens zijn of haar leven. Of je nou leert door te doen, door te voelen of te kijken. Onopgemerkt neem je bepaalde dingen mee in je eigen rugzak. Samen met deze schat van informatie; geleerd van kennissen, cursussen en opleidingen, bewandelt een ieder zijn eigen pad. Soms is er een andere onverwachte afslag nodig, maar toch brengt ons dit ook weer ergens. Het werken met paarden is heel divers en ze kunnen een enorme aanvulling op ons leven zijn. Ze hebben allemaal 4 benen, een hoofd en een staart. Maar elk paard, is net als elk mens, uniek. Allemaal verschillende karakters, met allemaal hun schat aan levenservaring, met of zonder menselijke invloeden. Hun rugzak bepaalt hoe ze zijn in omgang.
Ik vind het een fantastische ervaring om te ontdekken wat er zich in de rugzak van een paard bevindt. Hoe is zijn energie en hoe reageert het op mijn lichaamshouding? Wil het paard met me communiceren of sluit het zich juist af. Heeft het paard veel steun nodig, werk ik snel te ‘groot’ in mijn houding, moet ik duidelijk en consequent zijn of is er eerst vertrouwen nodig om dit paard te mogen werken. Ik zeg bewust “mogen werken” omdat met een sterke wil en hand de meeste paarden wel doen wat je zegt. Dit wil niet zeggen dat het paard dán met je samen werkt. Voor mij straalt een combinatie pas als de ruiter met het paard samenwerkt, luistert en niet over zijn kunnen gaat. Niet elk paard is geboren met een spectaculair voorbeen, en ze hebben niet allemaal de looks. Maar ze zijn allemaal uniek en volgen hun eigen pad. Er is geen juiste weg, er is geen goed of fout, maar wanneer je luistert heb je plezier in hetgeen dat je doet.
Kijk ook naar elkaar en inspireer elkaar. Waarom reageert het paard bij de een zo, terwijl hij bij een ander totaal niet op zijn gemak. Er is geen betere spiegel dan een paard en sta ook open voor zijn reactie en koppel dit terug naar je zelf. Laat ik onbewust voelen dat ik dit paard of de eigenaar niks vind, ben ik met mijn hoofd nog op mijn werk of ben ik te moe. Ons paard voelt onze gemoedstoestand feilloos aan. Het ene paard staat er voor je als je ze even nodig bent, en het andere paard denkt: “Wie is die wild vreemde.” Ga eerst bij jezelf ten rade waarom je paard zo reageert zoals het reageert, en stap niet op, op dagen dat het niet wil. Zeker niet bij een paard dat juist jouw steun als ruiter nodig heeft. Geef op deze momenten het ook toe dat het even niet wil, misschien dat er zich een gouden tip in de rugzak van een ander bevindt.
Ik leer steeds meer en stop al deze verkregen informatie in mijn eigen rugzak. Vervolgens kijk ik bij welk paard, ik welke informatie nodig ben en geef dit weer door aan mijn eigen leerlingen. Wat voor de een werkt, werkt voor een ander niet en niet elke instructrice past bij elke ruiter. Maar leer van elkaar en verzamelen alle informatie, wie weet wie je er weer mee kunt inspireren.
Voor wie geïnspireerd wil worden op het gebied van grondwerken, loswerken en academische rijkunst kan ook voor losse lessen terecht bij Rechtgericht.
Deze week was het zover, Casanova had om 15.30u een afspraak bij de paardenarts van de paardenkliniek in Wolvega. Een rit van een half uurtje, veelal snelweg. Ik heb besloten dat Cas alleen reist vandaag, omdat het erg warm is en de trailer snel opwarmt.
Het laden gaat super en hij stapt er zonder moeite op. Het komt hem even raar aan om vandaag alleen te gaan, maar zodra de trailer begint te rijden, zie ik hem uit het raampje van de trailer kijken. Hij hinnikt nog even naar de paarden langs de weg en staat de gehele rit mooi rustig. Gelukkig is het grootste gedeelte snelweg, want Cas kan nog slecht zijn evenwicht in de bochten bewaren. Wanneer we de trailer los doen staat hij erg te trillen, maar dit is al snel over als hij weer met de hoeven op de grond staat. Hij moet even luid laten weten dat hij er is en krijgt ook respons van de paarden op de kliniek.
We worden snel geholpen en ons eerste bezoek is aan de echografie ruimte. Cas lijkt moeite te hebben met het plassen en ik verdenk hem daarom van nierstenen of andere ongemakken. Dierenarts Marco is rustig en Cas staat rustig in de stand te wachten. Er volgt een rectaal onderzoek, waarbij er gelijk een mestmonster wordt genomen voor eventuele wormen. Door middel van echografie worden Cas zijn bekken en blaas gecontroleerd. Er wordt al snel duidelijk dat dit er allemaal normaal uit ziet.
Hierna gaan we naar de onderzoeksruimte, waarbij Cas een lichte verdoving krijgt om met een camera zijn urinewegen en blaas van binnen te kunnen inspecteren. De assistente wil van te voren al gebruik maken van een praam, maar dit sla ik af. Cas heeft vorig jaar tijdens zijn koliek de neussonde zonder praam, heel braaf laten inbrengen. Mijn gevoel zegt dat hij zich niks in zijn hoofd haalt. Ik ben blij dat ze vertrouwen op mijn band met mijn paard en ze laten de praam voor wat het is. Door de sedatie laat hij zijn geslachtsdeel hangen en kan de dierenarts voorzichtig de camera inbrengen. Heel even tilt Cas zijn achterbeen op, maar zet deze ook snel weer neer. Met zijn hoofd in mijn armen laat hij het allemaal rustig over zich heenkomen, waarbij Marco heel zorgvuldig de binnenkant van zijn urinewegen kan bekijken. Op een klein wondje aan de voorzijde na, is er niet veel om mij zorgen om te moeten maken. Een iets andere vorm dan anders, maar niet zo hinderlijk om niet te kunnen plassen.
Er wordt een bloedmonster afgenomen, omdat paarden uit het buitenland sneller bloedarmoede of bloedparasieten bij zich kunnen dragen. Tijdens het controleren van zijn bloed wordt Cas gewogen. 468kg! wauw, hij heeft een normaal gewicht. Op de spieren na ziet hij er prima uit. We doen Cas zijn verhaal en dat hij vorig jaar rond deze tijd maar 385 kg woog. Wat betekent dat hij in een jaar 100kg is aangekomen. Ik krijg nog wat specifieker advies over de eiwitten huishouding en ik leg mijn voedingsschema uit.
De dierenarts klappert met zijn oren, maar vervolgens komt de uitslag van het bloedonderzoek: er staat een meer dan gezond paard voor je neus. Zijn waarden zijn goed en ze kunnen geen belemmeringen bedenken. Ook zijn er 0 wormeneitjes geconstateerd. We nemen afscheid van Marco, die ons nog even vertelt dat het met het karakter van dit paard wel goed zit. Dan maakt je hart wel even een sprongetje van geluk. Wat ben ik trots op Casanova en dat hij mijn leven is binnen gewandeld.
Mijn, niet-willen-trailer-laden gedachte was niet nodig. Hij stapte, zonder moeite, nog iets gesedeerd en moe, de trailer op.
Soms loop je vast in de communicatie met je paard of voel je simpelweg dat er ergens iets niet klopt. Ik ben er voor wie wil starten met het grondwerken of voor wie de basiscommando’s van het rechtrichten wil eigen maken. Voor bestaande combinaties, maar ook voor naar het werken onder het zadel toe. Samen de juiste stapjes nemen om het jonge paard voor te bereiden om beleerd te worden.
Jong, oud, onbeleerd, western, klassiek, voor elk paard is het belangrijk fit en vitaal door het leven te gaan. De juiste voeding, balans en welbevinden van het paard spelen een grote rol. Hoe meer het paard op haar eigen lichaam & balans kan vertrouwen, hoe trotser en zelfverzekerder het paard in het werk zal zijn.
Grijp niet naar sterkere communicatie middelen, maar neem een stap terug en bevestig de basiscommunicatie met je paard. Maak kennis met deze manier van trainen tijdens een kennismakingsles op de locatie van Rechtgericht in Onna. Voel en ervaar wat deze manier van trainen ook jou paard kan brengen.
NIEUW:Myofasciaal behandeling & Dry Needling. Uniek! ik kan nu mijn krachten bundelen. Doormiddel van het lokaliseren van fysieke spierproblemen en deze op te lossen door myofasciale technieken kan ik nu aangedane spieren vrij maken van triggerpoints. Het paard kan vrijer bewegen en zal minder compensatie gedrag vertonen. Samen met het Rechtrichten de pefecte formule voor een tevreden atleet en soulmate.
Loop je vast in de communicatie met je paard? Blijft hij compenseren of uit hij ongenoegen door pijn? Geef je zelf en je paard de tijd weer in balans te komen en te werken aan lichtheid & harmonie.
Ik zie ernaar uit om met jullie aan het werk te gaan!
Na telefonisch contact te hebben gehad met de paardenkliniek over mijn onderbuikgevoel bij Casanova, kreeg ik het advies om met hem op de kliniek langs te komen. Doordat Cas vorig jaar erg naar van de trailer afgekomen is, heeft hij jammer genoeg een slechte ervaring over gehouden aan het trailer rijden. Ik neem daarom twee weken de tijd om hem te begeleiden naar de dag van de afspraak op de kliniek.
Ik leer Cas de commando’s aan van het leiderschap en te leren volgen op mijn commando. Hij moet leren dat hij bij druk naar voren treedt, in plaats van tegen de druk in te gaan. Wanneer paarden een eerder losbreek (voor hen een succes) moment hebben ervaren door tegen de druk in te gaan, zullen ze dit weer doen. Het paard zal omhoogkomen of hard achteruit gaan om zijn eigen idee uit te voeren. Dit doen paarden, omdat ze het zichzelf eigen hebben gemaakt. Ook heb ik meegemaakt dat het paard zichzelf ‘uit’ zet en het 500kg wegende paard met geen mogelijkheid meer in beweging kwam.
Door de commando’s op de grond (in een voor hem veilige omgeving) aan te leren, kan ik er later op terug vallen. De ‘regels’ die ik hem aanleer zijn duidelijk en altijd hetzelfde. Hierdoor komt er rust en ontspanning. Ik kan het paard vooruit, opzij en achteruit laten bewegen zonder dat er spanning nodig is. Mijn lichaamshouding is voldoende om het paard te laten weten wat hij moet doen.
Ik deel het trailerladen op in kleine stukjes. De eerste keer is het voldoende zodra hij in de trailer staat, uitademt en een klein teken van ontspanning geeft. Op het moment van de ontspanning (hoofd laag en kauwen) laat ik hem achterwaarts gaan en beëindig ik de sessie. Voor hem een succesmoment. De keer erna laat ik hem twee maal de trailer betreden en al snel weet hij de bedoeling en kijkt zelfs rustig uit het deurtje van de trailer. Zijn oogopslag blijft nog gespannen, maar hij weet inmiddels hoe het werkt.
Bij de volgende training vraag ik hulp om de stang achter Cas te sluiten. Op dit moment komt er even spanning op en drukt hij tegen de stang. Een lichte paniek, maar de druk op het halster geeft hem het sein om naar voren te treden. Ik beloon hem op het moment dat hij ontspant en de stang gaat er weer achter weg. Daarna gaat er 1 trailer deur dicht, de sessie daarna 2 deuren en een week later rijden we onze eerste kilometer en komen weer terug ’thuis’. Een succesmoment voor hem, de trailer betekent niet verhuizen.
Over dat een paard zo ‘denkt’ kan worden gediscussieerd, maar ze weten vaak maar al te goed waar de bakkabouter de vorige keer verstopt zat. 🙂 Het allerbelangrijkste is dat je zelf achter je plan staat en dit uitstraalt naar je paard. Ook ik weet hoe je eigen houding verandert als de hele wereld naar je kijkt, wanneer je paard de trailer niet op wil. Je paard kijkt je vervolgens aan of je een wild vreemde bent en maakt geen contact meer.
De laatste keer voordat we naar de kliniek af reizen maken we een positieve ervaring door naar het bos te gaan. Dit maal reist er een ander paard mee. Cas schraapt wat met zijn voorbeen en staat nog niet zo stevig. Ook hinnikt hij naar paarden langs de weg, maar het valt mij reuze mee. Wanneer ik het trailer deurtje open maak, staat hij erg te trillen. We laden hem uit en beginnen aan een heerlijke wandeling in het bos. Cas maakt flinke passen en hij luistert subliem naar de commando’s. Hij trekt niet aan het touw en kijkt opgewekt. Wanneer we aankomen bij het water loopt hij er zonder twijfel in en begint vrolijk met zijn voorbeen te spetteren. Hij doet zelfs een kleine schoolhalt! en gaat zitten op zijn achterbenen. Hij zet zijn Spaanse hals op en slingert zijn lange benen met gemak boven het wateroppervlak uit. Cas wordt ontzettend enthousiast en zijn Spaanse bloed komt boven. Wat is hij toch mooi! Heel even gaat mij door mijn gedachten wat als hij niet meer op de trailer stapt, maar dan lopen we gewoon naar huis. Die gedachten kan ik al gauw aan de kant zetten, hij twijfelt even, maar daarna stapt hij er weer op.
Houdt mijn blog in de gaten om te lezen hoe ons bezoek aan de kliniek is verlopen en (of we er zijn gekomen) = negatieve gedachte = niet nodig.
In mijn vorige blog: “Op gelijke voet, of niet?” schreef ik over de functie van een paardenhoef. Kunnen we aan de uiterlijke kenmerken zien, wat er zich binnenin afspeelt? En hoe had de natuur de hoef eigenlijk bedoeld.
Een hoef past zich aan naar zijn leefomgeving. Leeft het paard voornamelijk op een zachtere ondergrond dan zal de hoef weker materiaal produceren. Een paard zal hiermee minder gemakkelijk over oneffenheden en ongelijk straatwerk bewegen. Het is daarom goed om een paard dat in zacht stalstrooisel en op een zachte weide leeft, regelmatig over het harde te laten lopen. Een hoef die zich heeft aan kunnen passen naar een hardere ondergrond, produceert slijtvaster zoolmateriaal en kan zonder moeite vele kilometers over asfalt bewegen. Zonder daarbij de angst van teveel hoefslijtage. Een wekere hoef zal teveel slijten en hiervoor dient er te worden gegrepen naar het aanbrengen van vervangend hoefmateriaal zoals ijzers of hoefschoenen.
Wanneer we kijken naar de wilde paarden, zien we dat de paarden niet overlijden aan een slechte hoefkwaliteit. Door het nemen van rotsachtige bergpaden en het afwisselen van verschillende ondergronden, slijten de hoeven regelmatig en creëren zelf de zogenaamde “mustangrol”. Dit is een perfect afgeronde hoefwand die gemakkelijke afrolt en weinig kans geeft op onnodige slijtage van de hoefwand. En dit is ook precies waar de natuurlijk bekappen richting, naar streeft. Echter is het hierbij ook deels nodig de leefomgeving van het paard aan te passen en natuurlijke slijtage na te bootsen door tijdiger te bekappen. De hoef moet niet het signaal krijgen dat hij te lang is, waardoor er dunner materiaal geproduceerd zal worden, zodat het gemakkelijker kan afbreken. De hoef zal het overtollige materiaal willen kwijtraken en ook hier kan het zich op aanpassen door te gaan brokkelen en scheuren bij een te grote kracht.
Het mooie is dat wij het natuurlijke nabootsen van slijtage, zelf kunnen bewerkstelligen door zelf de hoeven tijdig bij te vijlen. De gebruikelijke 8 tot 10 weken dat de hoefsmid komt of wanneer de hoef er slecht begint uit te zien, zorgen niet voor de aanmaak van beter en steviger hoefmateriaal. We zien hierbij zelfs dat in de drogere zomers deze hoeven alsnog snel brokkelen, ook al is de smid net geweest.
Voordat we een mooie bredere hoefgroei krijgen dient de hoefschoen volledig te zijn vernieuwd. Alles wat we aan de onderkant veranderen of in het dieet van ons paard, zien we pas als de volledige hoefwand is vernieuwd! Dat wil zeggen vanaf de kroonrand! Hier begint zich de verandering en na een aantal maanden zullen we dan ook een rand kunnen gaan zien. Alles boven de rand is het vernieuwde materiaal en alles daaronder het oude. Zolang de rand nog niet tot beneden is uitgegroeid, zullen we dan ook nog niks kunnen waarnemen aan de onderkant van de hoef! Dit betekent dat het voeren van extra biotine, of andere hoefgroeibevorderende supplementen, pas zichtbaar wordt als de hoefwand is vernieuwd. Dit proces duurt erg lang en daarvoor is ook volharding nodig, en dat is precies waar het jammer genoeg vaak mis gaat.
Kijk voor veranderingen daarom ook altijd net onder de kroonrand, want alleen daaraan is te herleiden of er verandering van hoefkwaliteit is.
Tip. Zet de hoeven van je paard geregeld op de foto, zodat je de vooruitgang kunt blijven volgen.
Stekend kruid? Jeuk kruid ? Onkruid? Voor een ieder heeft de brandnetel een andere “waarde”, voor de één is het een doorn in het oog, maar voor mij is het voedsel!?
Al is brandnetel een sterk woekerende plant en krijg je ze niet gemakkelijk uit de tuin of weide, wanneer je dit zou willen, maar voor mij is het juist een nuttige plant. In de tuinderswereld wordt het ook wel gebruik om brandnetelgier te maken. Wikipedia: “Brandnetelgier is een gegist aftreksel van brandnetelbladeren en -stengels dat nuttig is in de biologische tuin. Het bevat veel stikstof en mineralen en bevordert het bodemleven en stimuleert de groei van de planten.”
Ik knip de brandnetels die rond de track staan regelmatig af en nog voordat de planten de tijd krijgen om te drogen, worden ze al opgegeten. Brandnetel is namelijk super gezond voor paarden en veel paarden weten dit dan ook zelf. Vers worden ze minder geliefd, omdat het ook aan de paardenmond prikt.
Brandnetels zijn een zeer gezonde aanvulling op het paardenrantsoen en ze worden ook in vele (detox) supplementen gebruikt. Het kruid is rijk aan mineralen, vitaminen, sporenelementen, essentiële aminozuren, proteïnen en voedingsvezels. Brandnetels worden ook gebruikt als medicinaal kruid. Het reinigt darmen en bloed, helpt met afvoeren van afvalstoffen en het ondersteunt zowel een goede spijsvertering als weerstand. Ook heeft het invloed op de bloedsomloop. Ook wij mensen kunnen er zeker baad bij hebben. Ik heb de gekookte! brandnetels eens in een stamppot verwerkt en zowaar leek het op raapsteel stamppot.
Met name eczeem gevoelige paarden kunnen veel baad hebben bij het voeren van brandnetels. Waarom een supplement kopen als je het zelf in de tuin of langs de berm kunt vinden. Je kunt ze zelfs goed drogen om er in de winter ook van te kunnen voeren.
Ik heb er lang over nagedacht of ik deze blog wel ging schrijven, niet alleen omdat er veel discussie over is, maar ook om de passie in het aantal woorden dat ik met deze blog nodig heb 🙂 (voor de gevorderde bloglezer).
Nu met de Corona crisis kan het zijn dat de hoefsmid zijn werkzaamheden niet kan uitoefenen en de hoeven van je paard sterk verminderen. Wat zou het nu handig zijn om ze zelf bij te kunnen houden. Al is het om scheuren/brokkels en flares voor te zijn. Ik bekap inmiddels 10 jaar zelf en in de eerste jaren in samenspraak met mijn hoefsmid.
Er zijn veel verschillende meningen in de paardenwereld en het is niet mijn bedoeling om maar één kant te belichten. Het is mijn kant, maar het hoeft niet jullie kant te zijn. Ik laat een manier zien die anders is dan anders, maar wel onderbouwd. Ik kan het beamen, want ik voer het inmiddels 10 jaar zelf uit. Mijn paarden zijn het levende bewijs. Waar ik het dit maal over wil hebben zijn paardenvoeten.
2018
2018
2019
2020
verzolen 2020
hol getrokken 2020!
Dat ik mijn paarden zelf bekap is niet mijn eigen keuze geweest, maar daar maakte mijn Tinker Breeze het er naar. De hoefsmid vond hem ronduit vervelend en het gedrag dat hij vertoonde werd steeds erger. Het werd een gevecht en ik begon de bekap beurten uit te stellen. Ook ging het tarief omhoog, naarmate het zwaarder werd om hem te bekappen. Het rijden was ook zeker niet zonder gevaar. Breeze struikelde over elke oneffenheid, zijn hoeven leken wel te groot voor hem. Toen wees mijn hoefsmid er op om zelf te gaan bekappen en Breeze zo in kleine stapjes te laten wennen.
Door middel van een omgebouwde computerstoelpoot had ik een bekap bokje gecreëerd en heb ik een bekap cursus gevolgd. Dit om een grotere interval te creëren voor de hoefsmid bezoeken en zo kon ik hem in alle rust helpen. Ondanks dat ik wel aardig met gereedschappen overweg kon, was dit klusje niet zomaar even gepiept. Een zware Tinker die niet mee werkte, nieuw gereedschap, de angst om het verkeerd te doen en niet te vergeten een zere rug. Niet iets dat ik nou gelijk jullie zou aanbevelen.
Maar toch geniet het de voorkeur om eens goed naar de hoeven van het paard te kijken. Zo hebben de voorvoeten altijd een andere vorm dan de achtervoeten en kan er hoogteverschil zijn tussen links en rechts. Als we goed kijken is de hoef bepalend voor de stand van het gehele skelet! Zitten er ribbels op de hoef en waar bevinden deze ribbels zich? Lijken de hoeven misschien op eenden snavels of krult de hoefwand aan de zijkant altijd omhoog (flare)? Ook kan het paard vaak steentjes mee nemen van een buitenrit, wat zonder secuur hoefkrabben kan uitten in een hoefzweer. De steentjes kunnen niet zelfstandig terug en zullen naar boven moeten bewegen om vervolgens via de kroonrand er weer uit te komen. Mijn blog: “van nature scheef – hoefbalans“, sluit hier mooi op aan.
In het bekappen zijn er verschillende stromingen. Zo wordt het traditioneel bekapt (met/ zonder ijzers of speciaal beslag) en het steeds meer besproken natuurlijk bekappen. Welke manier bij jou en je paard past, hangt af van verschillende factoren. Zo speelt de leefomgeving zeker mee. Het is hartstikke mooi de natuur na te streven, te beginnen bij de voeten, maar het paard daarna in stal op een zachte bodem te houden, geeft weinig invloed op de hoef. Ook een bepaalde tak van sport of het simpelweg niet beter weten, kan beïnvloeden welke manier bij je past. Maar voor de overgang naar natuurlijk bekappen zijn er soms meerdere bekap beurten achter elkaar nodig (€caching), om het paard niet té veel ongemak te geven. Ook dit kan de keuze beïnvloeden om het toch maar bij het oude vertrouwde te houden.
Casanova liep op hakken
De straal groeit iets terug en de hoefwand gelijk aan de zool
Boven de rand nieuwe voedingspatroon
Het is logisch dat een paard wat gevoelig zal zijn, dit zouden wij ook zijn als wij meteen blootvoets over de straat moeten. Als eigenaar heb je ook om te schakelen en het rijden een tijdje aan te passen, zodat het paard zelf kan bepalen waar het fijn beweegt. Of zelfs hoefschoenen aan te schaffen als we per se toch willen rijden. We zullen zien dat de harde ondergronden eerst worden vermeden. Door het langzaam laten wennen aan asfalt, zal de hoef zich weten aan te passen en zorgen voor een ‘eelt’ laag. Doordat we de hoeven zelf op de gewenste lengte kunnen houden, krijgt de hoef niet het sein(ik moet hoefmateriaal kwijt) om een breekbare hoefwand aan te maken. Zo houden we een hele mooie brede hoefwand die beter bestand is tegen invloeden van buitenaf. Scheuren en brokkels zullen behoren tot het verleden.
Net van de ijzers af 2017
Hoeven bleven brokkelen
Tijdelijk hoefschoenen
Een gezonde witte lijn die steenvrij blijft! 2018 nog een platte zool
Hele harde stabiele hoeven 2020
De hoef trekt hol! 2020
Een ander mooi gegeven is dat de hoef zelf een prachtige straal ontwikkelt, die mee draagt en zorgt voor een natuurlijk schokdemping voor pezen en gewrichten. De bloedsomloop wordt beter rondgepompt in het been door het uiteenzetten van de hoef bij het landen op de bodem(hoefmechanisme). In een later stadium zal de hoef zelfs weer hol worden, en zal het hoefbeen beter op zijn plaats gehouden worden. Er ontstaat een sterke verbinding tussen de witte lijn en de hoefwand. Kleine steentjes kunnen geen probleem meer veroorzaken in een gezonde witte lijn. Deze zal niet langer worden opgerekt door de trekkracht van een te lange hoefwand. Door de teen mooi af te ronden kunnen we invloed uitoefenen op het afwikkelen van de hoef en kan het paard gemakkelijker bewegen. We zien een soepeler bekken en schoudervrijheid en ruimere passen. Een ostheopatische behandeling is een fijn gegeven, maar met oncomfortabele voeten zal het lichaam snel weer moeten compenseren, en zijn we bij begin af.
Ik heb hele mooie praktijkvoorbeelden van paarden waarbij ik heb geholpen om tot een gezondere hoef te komen. Bij elk paard verloopt het anders, van een eerste verandering in 3 maanden tot een verandering na een jaar.
Ook heb ik kunnen helpen bij een revalidatie proces van een peesblessure. Het paard had enorme tenen en ondergeschoven verzenen (hielen), waardoor er een enorme kracht op de pezen ontstond bij het afwikkelen. Hij struikelde over alles en stampte enorm. Hij had gewoonweg geen gevoel in zijn eigen voeten. Het advies box rust gaf niet het resultaat, wat beweging en gezonde hoeven wel gaf. Gelukkig luisterde de eigenaresse naar haar paard en stelde ze hem voorop, waardoor ze nu aan een lange teugel, zonder struikelgevaar, buiten rijden. Het been is zelfs vanaf zijn aankomst hier, niet meer dik geweest :).
Ook voor het helpen bij revalideren bent u bij Rechtgericht aan het juiste adres.
Voor wie meer wil weten over wat een hoef ons allemaal kan ‘vertellen’, houd mijn website in de gaten voor mijn komende blog: “Een van nature holle hoef, maar nu steeds zeldzamer”.
En voor wie helemaal geïnteresseerd is, en tegen zeer verwaarloosde hoeven kan en hoe dit er aan de binnenkant van de hoef uitziet kan op deze link klikken: “Casus – hoefbevangen hoef ontleed“. Deze blog is beschermd met het wachtwoord: hoefbevangen (om niet iedereen ongewenst lastig te vallen met, voor sommigen, onsmakelijke foto’s)
Let ook op de rand, nog een half jaar dan is de hoefwand vernieuwd en zal de hoef kunnen hol trekken.
Ieder lichaam heeft bacteriën in zijn darmen, zo ook paarden. Deze bacteriën zorgen ervoor dat voedingsstoffen uit het voedsel kunnen worden gehaald. Er zijn een hele boel soorten bacteriën en allemaal hebben ze hun eigen taak. Zo zijn er andere bacteriën nodig voor het omzetten van kuil dan voor het omzetten van gedroogd hooi. We horen daarom ook vaak dat het geleidelijk introduceren van nieuwe voeding, heel erg belangrijk is. Dit is belangrijk om ervoor te zorgen dat de darm de benodigde darmbacteriën kan aanmaken, om het nieuwe voedsel te kunnen verteren. Gaat dit niet geleidelijk, dan kan de voeding onvoorbereid in de dikke darm terecht komen. Waarbij er verkeerde melkzuren kunnen ontstaan. Daardoor krijgt het paard gassen en wordt er minder water aan het voedsel onttrokken, met als gevolg diarree. Hierdoor kunnen gaskolieken, verstoppingen of zelfs verdraaiingen ontstaan. De darmwerking is minder en de voeding wordt minder goed getransporteerd. Eventueel aanwezig zand blijft in de darm en bezinkt. Ook hiervoor is een optimale darmwerking en darmperistaltiek van wezenlijk belang.
Een goede darmwerking begint bij het aanbieden van voldoende ruwe celstoffen. Een paard zou voldoende voedingsstoffen moeten kunnen halen uit alleen hoogwaardig ruwvoer. Dit kunnen we laten testen en eventuele tekorten kunnen zo worden aangevuld met bijvoeding. Hierdoor krijgt het paard geen overschotten en wordt het lichaam minder belast. Bij hogere prestaties hebben we het paard meer te ondersteunen door voeding. Dit kan door hoogwaardige bijvoeding of een supplement. Het geeft de voorkeur om te kiezen voor een voeding met een groot aandeel ruwe celstof, waardoor het paard veel kauwbewegingen en speeksel produceert. Het paard is zo langer met zijn voeding bezig. Ook vetten zijn een goede aanvulling voor het paard dat duurprestaties moet leveren. Vetten zijn een langzaam vrijkomende energiebron, in tegenstelling tot snelle suikers en producten met veel graan. Let er echter wel op dat het paard beschikt over voldoende eiwitten ter ondersteuning bij het herstellen van de spieren na de training. Meerdere giften per dag geniet de voorkeur om een constante toevoer van voedingsstoffen na te streven.
Een gezond paard begint bij een gezonde darm. Het paard zal beter bestand zijn tegen weersinvloeden en ziekteverwekkers. Met deze gezonde darm kunnen zelfs zeer ondervoede paarden (zonder kiezen!), nog weer volwaardig paard worden, bewijst Snow in haar blog: “Op je 26e nog revalideren“.
Het is was deze week tijd voor de 2e gebitsbehandeling van Casanova. Eindelijk..! wat zal mijn paardentandarts van zijn conditie vinden en hoe is zijn gebit gebleven ondanks het luchtzuigen? En bovenal de vraag: Kan ze nu wel zien hoe oud Casanova is?
Het gebit maakt een heel groot deel uit van de gehele balans van het paard! De kaak moet kunnen uitzakken, van links naar rechts bewegen en mag geen ongemakken geven. Bij het werken met ons paard, is de conditie waarin het gebit verkeerd, van groot belang. Door het gebruiken van hulpmiddelen kan het paard problemen gaan uiten van pijn en ongemakken. Het aansnoeren van de neusriem kan ervoor zorgen dat het paard zijn mond niet meer kan openen. Wanneer het paard haken op zijn tanden heeft, blokkeert de kaak. Door de neusriem en vaak ook sperriem, kán ons paard niet optimaal bewegen. Het paard zal nu wel moeten compenseren in zijn lijf. Maar ook het simpel de bocht om gaan, kan alleen met een vrij bewegende kaak! Let maar eens op een paardenmond bij het nemen van een wending. De kaak beweegt naar buiten.
In mijn eerste blog: “Moet vandaag weg”, schreef ik over de moeilijke keuze die ik destijds moest maken om Casanova in zeer slechte conditie te durven sederen. Ik heb toen gekozen om hem eerst te laten aansterken, maar al gauw werd duidelijk dat dit geen optie was. Cas had vaak koliek en in samenspraak met de kliniek en mijn paardentandarts schreven we dit zijn gebit aan. Het bleek dat Casanova zijn kaken vast zaten door de vele haken op zijn kiezenrij, waardoor ook zijn tong en wangen waren gehavend. Het luchtzuigen had schade gedaan aan zijn voortanden, waardoor er niet veel tanddikte meer over was. Ook niet genoeg om zijn leeftijd te kunnen bepalen. Casanova had 3 dagen tijd nodig om weer te leren malen en kon toen pas zijn gebit weer normaal gebruiken. Door het slechte onderhoud heeft mijn tandarts zeer secuur en weloverwogen keuzes moeten maken in wat ze wel en niet weg kon weghalen, om tot een bruikbaar gebit te komen.
Dit jaar vond ik het maar wat spannend en wat ik was vergeten, maar mijn tandarts niet, was dat Casanova nog een afgebroken wolfskies had en aan mij de vraag of ze deze moest verwijderen. Cas was door zijn verbeterde conditie wat allerter, maar wat was hij braaf! De kies was vlot verwijderd en de verdere gebitsbehandeling kon beginnen. Zowel zijn voortanden als zijn kiezen waren nog mooi in balans en ze was zeer tevreden over zijn vooruitgang. De voortanden waren jammer genoeg nog niet voldoende ontwikkelt om een zekere inschatting te maken van zijn leeftijd, maar voor nu houden we het op 16 jaar.
Nu ik weet dat er zich geen problemen in zijn mond bevinden, kunnen we gaan kijken voor een passend bit. Ook mogen we zijn tanden zelf gaan bijhouden door middel van tandenpoetsen :), om tandsteen en voedselophopingen te voorkomen.
Graag geef ik mee dat ook wanneer je het gebit van je paard hebt laten behandelen er áltijd een second opinion van een andere paardentandarts problemen kan verhelpen. Voordat we grijpen naar corrigerende gehoorzaamheidsmiddelen. Een gebit groeit en kan door een scheve houding, minder secure afwerking of onbalans, binnen drie maanden alweer scherp zijn of zelfs nóg scherp zijn.
Tip: Houdt mijn blog in de gaten om te zien of de gebitsbehandeling van Belle invloed heeft gehad op haar buikbalans, en zelfhouding.
Met dank aan Paardentandarts Vivianne Kleine. Weer bedankt voor je kundige en secure werkwijze. Je duidelijke antwoorden op mijn vele vragen en vriendelijke benadering naar mijn paarden. Ook dit jaar weer een positieve ervaring voor Casanova & Belle.
