In het afgelopen half jaar heb ik kennis mogen maken met een hele speciale tinker merrie. Zo één die nog dichtbij de natuur staat. Ze weet heel goed wat ze zelf wel en niet wil, en laat zich niet zomaar vertellen dat dit anders moet. Helemaal niet als het niet fijn in haar lijf voelt. De dame in kwestie was drachtig en we hebben haar de beginselen van het Rechtrichten, eigen gemaakt. Per les keken we hoe haar humeur was en wat haar groeiende lijf aan kon.
Ze kreeg haar veulen, een prachtige merrie! Mijn eerste mama – veulen lessen kon ik op mijn To Do List, afstrepen :). Dat was wel even wennen met zo’n ongeleid projectiel, en haar losse stelten. Het veulen kreeg al gauw een liefdevol gezin, die vaak bij haar kwamen knuffelen. Ze sloten spelenderwijs bij de rechtrichtende lessen van haar tinkermama aan. Het is prachtig om te zien wat er in zo’n klein koppie gebeurt tijdens zo’n les. Na een kwartier opletten, stond ze volledig uit en was het projectiel geen projectiel meer ;). Ik heb ontzettend genoten van deze waardevolle tijd, waar ik deel van mocht uitmaken.
Het werd voor mij bevestigd: ‘Op deze leeftijd zijn ze nog kneedbaar om hun voorkeurshouding, die er vanaf de geboorte al in zit, bij te sturen’. We hebben nog geen sterkere middelen ingezet en hebben ze nog niet uit balans gebracht met ons eigen lichaamsgewicht. Wat een geweldige start van zo’n nieuw leven vol uitdagingen. Ze zal uitgroeien tot een stabiele en sterke merrie die voor nu heerlijk mag spelen met haar leeftijdsgenootjes.
Ik wens kleine Trix al het goede en ben trots op haar nieuwe gezin die het fantastisch heeft opgepakt.
Het is nu 1,5 maand geleden dat Faylinn is verhuisd naar haar nieuwe eigenaresse. Het was nog even wennen, maar we kunnen nu toch echt zeggen dat ze haar soulmate heeft gevonden. Een eigenaar die rekening houdt met haar geweldige karakter en soms onredelijke meningen over haar omgeving. In de weken voor haar verhuizing heb ik beide begeleidt om elkaar goed te leren kennen. Haar nieuwe eigenaresse voelt Faylinn haarfijn aan en helpt haar, waar nodig. Een spelt in een hooiberg, maar voor elk paard is er een match te vinden.
Het was voor mij het eerste paard dat is verhuisd na een periode van revalideren, wat niet gemakkelijk was. Wekelijks krijg ik hele verslagen over hun belevingen en Faylinn haar fobie voor schapen en koeien (ze woont op een heuze boerderij). Ik ben super trots deze speciale merrie en ben heel erg blij met het goede contact.
Afgelopen weekend hebben we ons nieuwe revalidatie paard mogen verwelkomen. Zijn naam is Alvaro, een 9 jarige haflinger ruin. Alvaro kampt met problemen in zijn lendenen gebied wat is gevorderd naar atrose. Het probleem bevindt zich in de lumbosacrale overgang (overgang tussen de laatste lendenwervel naar het heiligbeen). Dit is door de kliniek behandeld en ingespoten, waarna Alvaro een jaar klachtenvrij heeft kunnen bewegen. Echter is dit symptoom bestrijding en kan deze behandeling niet te vaak worden uitgevoerd, zonder blijvende schade. Een jaar later kwamen zijn klachten terug en kozen zijn eigenaren ervoor om verder te kijken en hem niet door te trainen. Hij werd coaching paard, waar hij zeer geschikt voor is. Omdat de liefde voor het rijden toch bleef is er gekozen een nieuwe plek voor Alvaro te zoeken, waar ik om de bocht kwam kijken. Na zijn advertentie 4 keer te hebben weg gescrolt, moést ik na de 5e keer, wel contact zoeken. Zijn foto en leeftijd spraken mij zeer aan en ik mocht contact opnemen met de behandeld arts.
Met mijn kennis en kunde in het Rechtrichten, leefomgeving in het paddock paradise én nieuwe MET opleiding (Myofasciaal Equine Therapist) zie ik mogelijkheden om Alvaro zijn lijf weer in de juiste houding te kunnen laten functioneren. Waarbij het doel is dat de te strakke spieren rondom het lendenen gebied gaan loslaten, en de juiste spieren weer worden aangesproken om hun taak weer te gaan vervullen. Als ik hem bekijk zie ik duidelijke tekenen van missende linken tussen zijn voorhand en achterhand. Op mijn blog zal ik zijn revalidatietraject in beeld brengen en ga ik vooral genieten van zijn metamorfose.
Hij zal steeds verder in de kudde worden geïntroduceerd en leren leven in ons paddock paradise. Doordat hij veel moet browsen naar voedsel zal hij zijn lijf al anders gaan gebruiken. Aan de reacties van de andere ruinen te zien wordt hij een leuke speelkameraad.
24/7 buiten? code rood en sneeuw. Ja hoor mijn paarden staan buiten. Wij mensen hebben er meer moeite mee dan de paarden. Het water bevriest, sjouwen met jerrycans, paarden die ineens meer eten en vergeet niet: de mest is onvindbaar 🤣.
Moet mijn paard een deken op? Glijden ze niet uit? Drinken ze wel genoeg en is het nu niet fijner om binnen op stal te staan.
Hoe ik dat doe? Mijn paarden staan 24/7 buiten en dit is nu niet anders. Het vergt een groot aanpassingsvermogen voor iemand met een winterdip 🤣 , maar mijn paarden ogen tevreden. – Buikjes 24/7 vol met ruwvoer (de spijsvertering geeft warmte aan het lichaam) Ik heb 3 soorten hooi en voer stro bij. – Voldoende water (paarden drinken nu meer door de grotere ruwvoeropname) – Laagje zomer spek 😉 (iets te dik zijn is nu niet erg) – Zorg voor beschutting (kiezen ze vreemd genoeg niet voor) – Bescherm de warmbloedige en/of magere dieren extra
Het is eigenlijk heel erg mooi om te zien. De vacht van de paarden isoleert zo goed dat de sneeuw erop blijft liggen. De paarden houden hun warmte vast, waardoor de sneeuw niet smelt. Af en toe schudden ze de sneeuw eraf. De waterafvoer van de vacht zie je bevriezen en er hangen ijspegels aan de vachten. Je kunt het zien als geïsoleerde ramen waar het sneeuw tegenaan blijft liggen, hoe minder geïsoleerd, hoe verder weg de sneeuwgrens van het huis ligt.
Belangrijk is nu wel om goed te blijven monitoren naar het gedrag. De paarden sparen hun energie en staan rustig. Is er een paard dat nijdig gedrag vertoond of veel rondjes loopt dan heeft dit paard behoefte aan extra hulp. Paarden staan nu of te eten of met hun billen in de wind met het hoofd wat naar beneden gericht. De baas loopt nog wat extra rondjes met een kruiwagen die voller zit met sneeuw dan mest, haha. Zo blijven wij mensen warm.
Inmiddels is Belle alweer bijna een jaar van mij. Een goede reden om een update te plaatsen hoe het met haar gaat. Het afgelopen jaar hebben we ons steeds verder ontwikkeld in het werken aan de hand en heeft ze een myofasciaal behandeling gehad van Sharon. zoals je in de vorige blog ook hebt kunnen lezen, was het een zomer van heerlijke buitenritten en volop genieten. Want wat een geweldig lief dier is Belle toch.
Daar waar het in de zomer zo goed ging, kwamen we in de herfst in een dip. Belle heeft een hekel aan harde wind en ook door regen voelt ze zich niet bepaald beter. Het werk dat ik met haar deed, werd steeds simpeler, haar bespiering steeds minder en haar buikje steeds groter. Hét moment om de hulp van Sharon weer in te schakelen. We besluiten om haar portie MSM een tijdje te verdubbelen en Sharon helpt mij weer een stapje verder in het werken aan de hand. Om haar achterhand te activeren en het bekken te kantelen leren we haar op commando te bokken. Dit kan je ook de beginselen van de piaffe noemen, maar commando bok klinkt leuker! En dit werkt! Steeds als we aan het werk zijn en ik vind haar erg stijf, laat ik haar bokken en is ze een stuk soepeler! Super gaaf, want we gaan weer de goede kant op.
Maar dan komt de winterdip. Ik zie haar rug minder worden en aan de longeerlijn kijkt ze op 1 hand alleen maar naar buiten. Bah, voor mijn gevoel zijn we weer helemaal terug bij het begin. Ik bel Sharon en vraag of ze Belle wil behandelen. Zo gezegd, zo gedaan. Een week later plannen we de behandeling en wat vindt Belle het fijn! Ze weet exact wat Sharon van haar wil en sommige oefeningen doet ze uit zichzelf, omdat we deze al vaak geoefend hebben. Zodra we bij haar achterhand komen, laat ze zien dat het haar pijn doet. Sharon vliegt achteruit en de achterbenen van Bels de lucht in. Daar zat het pijnpunt dus! Gelijk komt haar rug omhoog en kantelt ze haar bekken. Een paar dagen rust en dan kunnen we weer vooruit!
De zaterdag erna besluit ik om Belle even kort te longeren. Waar ik er van overtuigd ben dat ze zo kreupel is als maar kan, staat Sharon stralend toe te kijken. Ze laat mij zien dat Bels helemaal niet kreupel is, maar eindelijk haar moeilijke been op de goede plek neerzet. Hierin is Bels zelf ook nog heel erg zoekende en daarom ziet het er, in mijn ogen, vreemd uit. Op de volte kijkt ze nu weer naar binnen en het liefst gaat ze op een kleine volte in een dragende galop. Ik ben helemaal verbaasd hoe goed Belle nu in haar vel zit. Ze smekkelt en kauwt er op los bij iedere oefening die we doen. Zelfs de “in” (travers) doet ze in 1 keer. Dit heeft ze nog nooit “gekund”!
Inmiddels zijn we allebei weer uit onze winterdip en werken we weer verder aan haar balans en controle over haar eigen benen. Ze liet zelfs van de week zien dat ze 4 rondjes galop met 4 best hoge sprongen vol kan houden. Vloeiend en keurig springt ze over alle hindernissen die op de volte staan. Gevolgd door een vrolijke bokkensprong!
Vandaag wil ik binnen het thema zichtbare & onzichtbare onbalans hebben over een vorm van zichtbare onbalans. Namelijk het, soms al gewoon gevonden, deukje voor de schoft.
Ik kom bij veel paarden op bezoek, hetzij voor het rechtrichten of een myofasciaal behandeling. Beide vanuit een onbalans dat zichtbaar is geworden voor de ruiter. Het paard wil een bepaalde houding niet aannemen, gaat in protest of hun paard kan zich niet ontspannen. Een steeds vaker voorkomend beeld is “het deukje voor de schoft”. Je denkt eerder aan een te strak zittende deken dan dat je paard zijn lichaam verkeerd gebruikt, toch?
Echter is een deukje voor de schoft het teken dat de trapezius spier (monnikskapspier) niet goed ontwikkeld is. Maar het geeft ook aan dat de rest van het lichaam ook niet optimaal kan bewegen. – Een minder of niet dragend achterbeen – Moeilijk of geen ontspannen rug – Weinig schoudervrijheid/strak in de schouder – Een over ontwikkelde onderhalsspier (brachiocephalicus) – Deze paarden zijn licht op de teugel en we zien vaak een valse knik in de hals
Deze paarden hebben vaak last van rugproblemen en lopen eerder kans op peesblessures.
Doormiddel van training kunnen we het paard leren om een betere houding aan te nemen. Hiervoor moeten we enkele voorwaarden controleren: Kán het paard zijn schoft wel liften? (belly lift check) Heeft het paard last van zijn ribbenboog? Kan het paard zijn bekken kantelen en tot dragen komen?
Samen kunnen we kijken wat je paard nodig is en welke stappen we binnen het rechtrichten kunnen zetten, om je paard zich weer optimaal te kunnen laten bewegen. Met als het nodig is, een myofasciaal behandeling om spierspanningen te releasen waardoor een verkeerde houding kan ontstaan.
Het interval van de lessen is aan te passen aan je huidige trainingsschema. Meer informatie of voor een afspraak: info@rechtgericht.nl / 06 – 12 83 15 88
Voor een werkelijk prachtige merrie ben ik opzoek naar een match. Iemand die tijd wil investeren om deze mooie lady een stabiele basis, kudde genoten en een veilige omgeving kan bieden. Ze staat nog maar een week in training en pakt dit super op.
In paardenland zijn ontzettend veel richtingen en disciplines. De een is nog meer overtuigd van zichzelf dan de ander. En is dit juist waarom het vaak zo moeilijk is om je pad bij te stellen in het belang van het paard. Je bent al gauw anders op het moment dat je denkt in het belang van het paard en hun gezondheid voorop stelt. Voor velen is een paard niet zomaar een aanschaf. Vaak gaat er geruime tijd overheen, voordat we de stap zetten om een eigen paard aan te schaffen. Kan ik de kosten dragen? Ook de onverwachte uitgaven? Blijft het paard wel gezond? Waar ga ik hem stallen en tegenwoordig ook de vraag hoe ga ik hem stallen? Vroeger was het normaal dat een paard in een box stond en dan spreken we nog niet eens over de afmetingen van deze stallen. Tegenwoordig zie je dat er steeds meer verschillende stromingen ontstaan binnen de paardensport. Ook durft men hier vaker voor uit te komen. Een aantal jaren geleden werd ik vreemd aangekeken als ik zei dat mijn paarden het gehele jaar, 24/7 buiten staan. Tegenwoordig wordt er gevraagd hoe ik dit verwezenlijk en of dit wel samengaat met alles wat ik met mijn paarden wil bereiken. Krijgen ze geen te dikke vacht om nog te kunnen rijden? Ook is er veel angst voor zand, modder en blessures. Ik vertel met trots mijn manier van paarden houden met mijn eigen paddock paradise systeem. Zeker nu de herfst eraan komt, vergt dit enige aanpassingen van mijzelf. Niet voor de paarden, die zijn er immers voor gemaakt.
Moraal van mijn verhaal, durf te denken wat je paard nodig heeft. Al is het in strijd met de doelen die je zelf hebt gesteld. Uiteindelijk straalt een combinatie pas doordat ze beiden plezier hebben. Durf ook een paar passen terug te zetten om vervolgens zelfverzekerder terug te komen. Stap uit het zadel en leer de blokkades vanaf de grond te herkennen. Draagt elk been gelijk? Kan mijn paard even goed vooruit als achteruit? Buigt hij gemakkelijker naar een bepaalde kant? Of begint het paard te stuwen als je hem vraagt om zijn gewicht in een wending op het binnen achterbeen te plaatsen? Veel van deze compensaties zien we terug in het rijden van ons paard, het kan niet meer zonder de steun van onze handen en/of benen. Het paard ‘lijkt’ in balans maar is dan gewoon zwaar op de hand of hij krult liever wat te ver op.
Ik kijk liever wat verder. Waarom beweegt het paard op deze manier. Heeft het paard blokkades in zijn lijf of reageert het extra gevoelig op bepaalde spieren? Door middel van zachte pulsaties van bepaalde spiergroepen kunnen we achterhalen of er spierspanningen zijn. Deze spanningen zorgen ervoor dat het paard zijn lijf anders gaat gebruiken. Dit is goed te herkennen in een meer ontwikkelde schouder, een scheef opgevuld zadel, een grotere dijbeen spier of de zeer bekende ‘onderhals’. Door het paard opnieuw uit te balanceren, spierblokkades op te lossen middels osteopatische handelingen en yoga oefeningen, richten we het paard weer recht en leren we ze de juiste spieren te gebruiken door grondwerk. Pas daarna stijgen we weer in het zadel, die dan hoogstwaarschijnlijk niet meer past. 😉
Herken je zelf een van deze problemen? Maar wil je liever geen stap terug zetten? We kunnen grondwerk ook inzetten als hulpmiddel om het paard ook onder het zadel beter te kunnen balanceren. Voor iedereen is er een manier te vinden om het grondwerken een waardevolle aanvulling te laten zijn in het trainingsschema.
Het is zelfs mogelijk de grondwerksessies uit handen te geven aan Rechtgericht. Een personal trainer voor je paard. We bouwen samen aan een passend trainingsschema van je paard.
Hoe mooi is het als je werk eindelijk wordt vertaald in het beeld dat voor je staat. Na vele uurtjes trainen en Breeze proberen te motiveren om toch zijn rechter achterbeen meer te gebruiken, begint het zijn vruchten af te werpen. Om de vooruitgang vast te leggen, heb ik regelmatig foto’s gemaakt. Je gevoel zegt wel dat je goed bezig bent, maar foto’s laten je telkens weer realiseren hoe veel dit werk met Breeze zijn lijf doet.
Breeze zijn wintervacht heeft plaats gemaakt voor een schitterende, witte zomervacht. Hij glimt enorm en dat voor een wit paard. Zijn contouren zijn mooi zichtbaar in dit strakke velletje en er is geen sprake meer van een hangbuik. Sterke buikspieren betekenen een stabiele, sterke rug. Hoewel het nog altijd zichtbaar is dat Breeze zijn lange rugspier het moeilijk gehad heeft, ziet zijn algehele postuur er zoveel verbeterd uit. Hij heeft een krachtige schouderpartij ontwikkeld en ook zijn achterbenen kunnen steeds meer gewicht opnemen. Ook in vrijheid zie ik het gemak waarin Breeze beweegt. Vanuit de graashouding weg galopperen is geen uitzondering meer en met steigeren blijft hij lang in balans. Van zijn gelaat is af te lezen hoe machtig hij zich op dat moment voelt. Het is dat zijn grijze haren op zijn hoofd verraden dat hij al 19 is, anders zou je hem deze leeftijd nog niet geven.
Het mooie van deze manier van trainen is dat je op elke leeftijd en op elk gewenst moment kunt starten. We passen ons aan binnen het kunnen van het paardenlijf en brengen deze steeds meer in een gezondere houding. We zien een makkelijker bewegend en meer zelfverzekerd paard. Vaak zien we ook dat paarden het werken aan de hand ook erg leuk vinden. Nieuwgierig geworden of grondwerk ook wat voor jullie als combinatie is? Neem vrijblijvend contact op voor een proefles.
Het ligt aan het gebruiksdoel dat je voor je paard voor ogen hebt. Een paard dat grotendeels alleen vooruit hoeft te bewegen, hetzij voor de kar of voor recreatief gebruik in het bos, voldoet prima ongeacht haar natuurlijke scheefheden. Dat een paard zijn lichaam beter kan gebruiken en zo gezonder blijft in pezen en gewrichten is een keuze, geen vereiste om zijn werk te kunnen doen.
Wanneer we een paard gaan belasten met ons ruitergewicht of we vragen vanaf de grond om meer complexe oefeningen, komen we al snel uit bij haar natuurlijke scheefheden. Het paard zal gaan compenseren, zwaar worden op de hand, gaan versnellen, niet willen nageven en vervolgens ook niet kunnen ontspannen. Waarbij wij, als ruiter, hier ook weer op reageren. Hierdoor komen we in een negatief getouwtrek. Het paard bouwt spanning op, de ruiter vervolgens ook. De volgende keer moet het paard eerst worden moe gelongeerd. Als snel is het plezier van het rijden af en is de ontspanning en gedragenheid ver te zoeken. De opmerking dat een paard fris en gespannen is door te weinig beweging, het nieuwe zomergras, te lang op stal of het weer wordt dan al gauw gemaakt.
Ook mijn grote Tinker laat dit feilloos zien. Het is een winderige dag en er valt steeds wat neerslag. De bladeren in de bos wal bewegen en het is door de dichte begroeiing moeilijk te zien wat er zich erachter afspeelt. Deze factoren heb je als ruiter in acht te nemen, maar moeten je niet laten weerhouden. Ik kan aan het paard zien dat de ruiter zich dit realiseert en ineens moet het paard ook kijken wat de ruiter bezighoudt achter die bos wal. Het paard heft zijn hoofd en komt terug in tempo, drukt zijn rug wat weg en het contact met de mond is even weg. De ruiter pakt de teugels korter en het paard vindt het nu nog spannender. Die ene hoek wil hij niet meer door en ook het aandraven gaat ongecontroleerd. Snel en gehaast de hoeken door, het stuur zit er niet op. Wat nu.
We zetten de benen aan het werk! Van achter naar voren vragen we het paard naar de hand toe te komen. Wanneer het paard bezig gaat met de ruiter, vergeet hij al snel dat er net wat te zien was en het in balans bewegen met de ruiter geeft ontspanning. Het paard neemt het bit aan en Ook een ontspannen hals-hoofdhouding. De teugels blijven op lengte en met de achterbenen ondertredend komt de rug omhoog. Het paard komt in de zogenaamde LVO-houding (Lengtebuiging, voorwaarts-neerwaarts en ondertreden) en is op twee pinken te rijden. Heel af en toekijkt hij even op, maar de teugels blijven op lengte en het been vraagt het paard weer naar de hand toe te komen. De ruiter is consequent en het paard voelt zich ontspannen door de duidelijke communicatie. Het aandraven gaat gedragen en weinig versnelt, het bekken kantelt en de ruiter kan goed blijven meegaan met de beweging. Op een aangespannen rug kan je als ruiter niet goed meebewegen, laat staan doorzitten. Het lichtrijden kan zoveel ruis geven, dat het paard nog meer versnelt en we weer gaan trekken aan de teugels. Een reactie gevolg wat weer uitkomt bij de balans en ontspannenheid van ons paard.
Ook ongehoorzaam gedrag aan het halster of bij de dagelijkse bezigheden als hoeven krabben, vast staan, en trailer laden kunnen verbeteren met grondwerken. Het paard krijgt meer vertrouwen, balans en minder spanning. Tegelijk werk je als eigenaar aan je leiderschap en communicatie met je paard.
Mocht je ook tegen problemen aanlopen met je paard dan is er een mogelijkheid dat het voorkomt uit de natuurlijke scheefheid van je paard. Rechtrichten door middel van grondwerk en later longeren, leert het paard in zijn eigen balans en kracht te komen. Daarnaast leer je als eigenaar de onzichtbare communicatie via lichaamstaal en verbeterd het jullie band.
Neem vrijblijvend contact op om te kijken of rechtrichten voor jullie ook de oplossing kan zijn.
