Tag: paddock paradise

Nieuwste blog

Halster mysterie..

/

Omdat Alvaro nog maar pas in de kudde staat, heeft hij nog even een halster om voor noodgevallen. Mocht er wat aan de hand zijn en ik moet snel schakelen, dan kan ik hem sneller pakken. Het pakken bleek wel gemakkelijk, maar het begeleiden was even andere koek! Alvaro heeft er een handje van om zelf te bepalen waar ‘wij’ heen gaan. Hij zet zijn neus in het halster en sleept je gewoon achter zich aan! Ja, dat lees je goed! Hij sleepte mij zonder enige aanleiding, mee. Hier stond ik wel even van te kijken, want wat is hij op deze manier sterk! niet te houden zelfs en al snel heb je zijn billen aan het einde van het halstertouw en moet je wel loslaten. Potverdorie! Wat was dat nou?! Dit heb ik zelfs nog nooit mee gemaakt. Hij is niet bang en ook zeker niet van me onder de indruk. Hij komt vrolijk op mij af en kan ik hem vastklikken, en dan poef!, daar gaan we. En dit was geen toeval! want, toen ik hem weer had, ja je raadt het al, gingen we gewoon de andere kant op! Ik heb hem aan het halster vast gehouden en zo kon zijn grapje niet meer op gaan. Met de nodige verontwaardiging en veel stil staan, kreeg ik hem dan toch mee. En slim dat hij is, kwam hij natuurlijk de volgende dag, écht niet bij me 😋. Er zit toch wel enig karakter van mijn Breeze in! haha. En dit mag ik dan wel weer. Dit is nog een onbeschreven blad en mijn horsemanship wordt dit jaar flink op de proef gesteld! Ik heb er zin aan!

Op het mysterie terug te komen, want dat wou ik jullie eigenlijk vertellen. Op een ochtend staat Alvaro mij trots aan te kijken, en alhoewel ik zag dat er iets ‘anders’ aan hem was, viel het kwartje nog niet meteen. Uiteraard viel dit kwartje toen toen ik hem zou ophalen om naar de weide te begeleiden. Het touw kon nergens aan vast! Hij was nog stukken knapper zo ook. Hij had hem vast af gedaan, of was ergens achter blijven haken.. was mijn gedachten.

Tot ik een geweldig filmpje van een van mijn pensionnies kreeg! Hij speelt gewoon met mijn Breeze!! Onmogelijk, maar gelukkig vastgelegd, want anders had ik gezegd dat ze het zich had ingebeeld 🤣. Dat hij met een, onderaan in rang geplaatste ruin zou spelen, zou mij aannemelijker zijn. Maar het is echt waar, een prachtig filmpje. Breeze en Alvaro bijten elkaar in hun lip en hebben zelfs gesteigerd. Het halster had er flink onder te verduren, en het is dan ook heel duidelijk dat we hiermee het halster mysterie hebben ontrafeld!. Wat ben ik trots. Heerlijk om ze zo te zien.

Natuurlijke huisvesting paarden

Respect is..

/

Wanneer ik de betekenis van het woord respect opzoek op internet, krijg ik het volgende antwoord van wikipedia:

Respect betekent aanzien, eerbied of waardering, die men heeft voor (of ontvangt van) iemand of iets vanwege zijn kwaliteiten, prestaties of vaardigheden. Het woord betekent oorspronkelijk omzien naar, en vandaar rekening houden met. (Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Respect)

En die laatste liet mijn kudde mij vandaag haar fijn op beeld vastleggen. De twee laagst in rang geplaatste ruinen staan voor de kuddeleider Breeze, in een krappe hoek. Hij sommeert ze vooruit te gaan en hapt richting hun billen. Op dat moment sta ik in het midden van hun uitgang van de rijbaan, mest te ruimen. Er is zeker een meter ruimte, waar ze gemakkelijk tussendoor zouden passen. In hun hele houding zie je het ongemak van de positie waarin zij zich bevinden, maar zullen het niet in hun hoofd halen mij te passeren. Ze houden rekening met hun menselijk leider, mij.

Ik laat daarom ook nooit onbekenden zomaar mijn kudde betreden. Ze kennen de hiërarchie niet en de paarden zullen met z’n allen gaan kijken naar de signalen van deze nieuwe persoon. Wanneer je geen paarden kunt lezen, voelt het al gauw opdringerig als zo’n grote groep ineens voor je gaat staan. Het kan zelfs gevaarlijk worden, wanneer de laagsten in rang (zonder dat je dit weet) voor je neus staan. Wanneer er dan één van de leidende paarden achter hen aansluit, dienen ze voor dat paard te wijken. Meestal in dat geval, vooruit. En dus in de richting van de betreffende persoon, wat voor benarde situaties kan zorgen.

Nieuwste blog

Alvaro did it! Ingeschaard in de kudde

/

Langzaam voegt Alvaro zich steeds meer tussen de bestaande kudde. De hefstigste merrie is hengstig geweest en was niet bij Alvaro weg te slaan. Tot vervelends en tot grote ergernis van Cas, liep Gwen de hele dag achter hem aan. Wat moest hij hier nu weer mee?!

Ook met de andere merrie heeft hij een patstelling. Heel erg leuk vindt ze hem nog altijd niet, vooral niet als er eten in de buurt is, maar af en toe kroelen op haar favoriete brug, mag.

En hoe gaaf is het als je Alvaro naast de kuddeleider Breeze ziet staan eten uit hetzelfde voerpunt! Heel nederig en netjes nam hij voorzichtig plukken van het hooi, waarop Breeze zijn hoofd voor hem aan de kant deed. Op sommige momenten wordt Alvaro nog wel even op zijn plek gezet, want echt heel handig is hij nog niet. Hij loopt snel binnen je persoonlijke ruimte, en dit wordt in de kudde ook niet geaccepteerd. Er vielen veel kleerscheuren en Cas was echt heel erg naar. Waarbij ik Alvaro zelfs een aantal keren apart heb gezet, om bij te kunnen komen. Maar! wat is hij nu behendig en staat hij stabiel op zijn benen. Hij struikelt niet meer, heeft een mooie schakeling in de verschillende bewegingen en staat veel meer ‘op’ de grond. Hij is op Onna geaard, mag ik wel zeggen :).

Als ik naar hem kijk zie ik al veel meer paard staan. Mooie rondingen in zijn billen beginnen zichtbaar te worden en maakt hij steeds meer gebruik van zijn skelet. Veel gespannen spieren heb ik doen ontspannen en langzaam kan hij de onderontwikkelde spieren gaan gebruiken. Af en toe valt er een achterbeen uit, en zie ik de paniek in zijn ogen. Ik heb dit bij Casanova in het begin in veel ergere mate mee gemaakt, en heb hem verzekerd hem te gaan helpen.

Al met al ben ik ontzettend trots op zijn vooruitgang en hoop ik dat zijn kleerscheuren snel plaats zullen maken voor een gloednieuwe wintervacht. Hij moet nog ontzettend veel leren in de kudde en ook ten opzichte van mijn regels. Hij is erg lomp en heeft 0,0 respect voor mijn ruimte. Hij is niet snel onder de indruk van mijn stem of handgebaren en volgt zijn eigen kop (hoofd). Dit gaat vast en zeker nog voor veel vuurwerk tussen ons zorgen ;P.

Nieuwste blog

Alvaro maakt kennis met de kudde

/

Alvaro heeft nu een week kunnen wennen bij ons naast de kudde in zijn eigen paddock. Hier kon hij rustig bijkomen van de verhuizing en op afstand kennis maken met de andere paarden(vrienden). Dat het nog niet zo heel snel vrienden worden, bleek al snel. Waarin ik eerder schreef dat Casanova heel geïnteresseerd was op een vriendelijke manier, is dit nu omgeslagen in het weghouden van Alvaro. Vooral bij ‘zijn’ merrie Gwen, die op haar beurt het liefst een stuk uit zijn billen wil proeven. Zelfs de ondersten in rang doen nu ineens popiejopie en jagen op hem! Alvaro heeft alle routes de afgelopen week zelf mogen ontdekken en durft erg veel te ondernemen. De bruggen neemt hij veelvuldig en ook de rozenbottels zijn favoriet bij hem.

Ik heb ervoor gekozen hem langzaam te introduceren bij een gedeelte van de kudde. Zo bleven er uitwegen over en kon ik de onderlinge verhoudingen goed monitoren. Soms sloten ze hem zelfs in en dan ben ik wel even heel erg teleurgesteld in mijn verwende, veelste goed hebbende, kudde. Maar ook dit hoort erbij, en Alvaro laat zijn onderdanigheid zien door urine te laten lopen. Hij durft zelfs de merrie Belle aan te gaan die vanaf dat moment alleen nog maar aan ‘boos kijken’ doet.

Het viel mij op dat Alvaro zijn achterhand erg stijf hield, mede door de bemerking in zijn bekkengebied. Dit beperkte hem in zijn vrijheid om van zich af te bijten. Ik heb hem een myofasciaal behandeling gegeven, waarna hij even een paar dagen in zijn paddock kon bijkomen. Toen hij daarna weer bij de kudde werd gevoegd heb ik hem op de grote weide tussen de kudde laten grazen. Casanova bedacht zich geen moment en ging vol in de aanval, waarin binnen een seconde de achterbenen van Alvaro door de lucht vlogen, een voltreffer! Casanova was zichtbaar onderste boven van deze nieuwe lenigheid. De rennende speelbal bleek niet meer zomaar weg te rennen, maar beet nu van zich af. Ook liet hij een prachtige uitgestrekte galop zien, waar mijn mond van open viel! Zoveel gemak en bijna met een ‘ne ne, ne ne’ houding, galoppeerde hij rustig voor Cas uit. Wat heb ik staan te genieten van hem. Trots dat hij was, en dat sterkte hem zichtbaar. Ik besloot hem tussen de kudde te laten die avond. Bergen met hooi heb ik gevoerd en zelf geen oog dichtgedaan ’s nachts, maar ’s ochtends stond hij zelfs in de schuilstal! (de andere paarden waren er even niet :P).

Het regende en ik zag zichtbaar een in één gedoken haflinger staan met waarschijnlijk best spierpijn van de aanvaringen de dag ervoor. Ik heb hem met best veel overtuiging mee kunnen krijgen naar zijn paddock, waar hij even niet hoefde op te letten en kon opladen. Hij was het niet helemaal met mij eens, want hij had nu kuddegenoten, ook al kon ík er nog niet echt van genieten.

Ik blijf het goed in de gaten houden en ik kan niet alles voor ze oplossen, maar ik laat hem niet aan zijn lot over. Het is immers mijn idee om ze bij elkaar te zetten op deze voor hun beperkte oppervlakte.

Uiteraard heb ik al als een echte penny mijn vlechttechnieken op zijn manen uitgeprobeerd :).

Nieuwste blog

Alvaro zijn eerste week

/

Alvaro mocht vandaag de track van ons paddock paradise in alle rust ontdekken. Wat vond hij dit spannend! Struikelen over elke tak en hij heeft enkele prachtige stukken galop in de schouder binnenwaarts laten zien. Erg dapper is hij wel! Vrijwel meteen ging hij op pad helemaal naar de andere kant van de track om vervolgens in rengalop terug te komen. De andere paarden verbleven even op de weide, zodat hij op eigen houtje de track kon leren kennen. Het is mooi om te zien hoe zijn lijf hem belemmerd om te kunnen eten uit de hoge hooiruif. Om uit deze ruif te kunnen eten moeten de paarden op een verhoging stappen.

Op de track is hij vooral opzoek naar brandnetels! een prachtige bron van natuurlijke silicium, wat weer goed is voor het ondersteunen van zijn gewrichten. Ook helpen de brandnetels bij het afvoeren van afvalstoffen. De rozenbottelstruik blijft ook niet onopgemerkt.

Deze dagen ben ik veel te vinden tussen de paarden. Het leren kennen van de nieuwe kudde structuur en hoe elk individu op Alvaro reageert. Casanova is nieuwschierig op een vriendelijke manier en eist zijn nieuwe vriendje op. De dames vinden er alleen wat van als het om eten draait. Ze komen boos op hem afgerend en proberen de kudde van de nieuwe indringer te scheiden. Wanneer het teveel onrust veroorzaakt grijpt de leidende ruin in, en zet de merrie weer op haar plek terug die zich vervolgens afreageert op de laagste in rang.

Pas wanneer Alvaro alle uitwegen kent en het heen en weer gebijt over de omheining afzakt, zal ik hem één voor één tussen de kudde voegen. De hiërarchie zal opnieuw worden beslist en her en der zal er verschuiving plaats vinden. Als ik het zo in schat zal hij 3e in rang worden, onder Breeze en Casanova.

Ook heb ik deze week kennis gemaakt met wat er zich onder zijn vlechten verscholen zat. Wow, ik heb een barbie paard! Als ik nu mijn penny penning niet haal, dan weet ik het ook niet meer. 😉 #ik_ben_best_wel_verliefd

Nieuwste blog

Nieuwe revalidatie topper

/

Afgelopen weekend hebben we ons nieuwe revalidatie paard mogen verwelkomen. Zijn naam is Alvaro, een 9 jarige haflinger ruin. Alvaro kampt met problemen in zijn lendenen gebied wat is gevorderd naar atrose. Het probleem bevindt zich in de lumbosacrale overgang (overgang tussen de laatste lendenwervel naar het heiligbeen). Dit is door de kliniek behandeld en ingespoten, waarna Alvaro een jaar klachtenvrij heeft kunnen bewegen. Echter is dit symptoom bestrijding en kan deze behandeling niet te vaak worden uitgevoerd, zonder blijvende schade. Een jaar later kwamen zijn klachten terug en kozen zijn eigenaren ervoor om verder te kijken en hem niet door te trainen. Hij werd coaching paard, waar hij zeer geschikt voor is. Omdat de liefde voor het rijden toch bleef is er gekozen een nieuwe plek voor Alvaro te zoeken, waar ik om de bocht kwam kijken. Na zijn advertentie 4 keer te hebben weg gescrolt, moést ik na de 5e keer, wel contact zoeken. Zijn foto en leeftijd spraken mij zeer aan en ik mocht contact opnemen met de behandeld arts.

Met mijn kennis en kunde in het Rechtrichten, leefomgeving in het paddock paradise én nieuwe MET opleiding (Myofasciaal Equine Therapist) zie ik mogelijkheden om Alvaro zijn lijf weer in de juiste houding te kunnen laten functioneren. Waarbij het doel is dat de te strakke spieren rondom het lendenen gebied gaan loslaten, en de juiste spieren weer worden aangesproken om hun taak weer te gaan vervullen. Als ik hem bekijk zie ik duidelijke tekenen van missende linken tussen zijn voorhand en achterhand. Op mijn blog zal ik zijn revalidatietraject in beeld brengen en ga ik vooral genieten van zijn metamorfose.

Hij zal steeds verder in de kudde worden geïntroduceerd en leren leven in ons paddock paradise. Doordat hij veel moet browsen naar voedsel zal hij zijn lijf al anders gaan gebruiken. Aan de reacties van de andere ruinen te zien wordt hij een leuke speelkameraad.

geïsoleerde wintervacht
Natuurlijke huisvesting paarden

Bevroren baas, tevreden 24/7 buiten paarden

/

24/7 buiten? code rood en sneeuw. Ja hoor mijn paarden staan buiten. Wij mensen hebben er meer moeite mee dan de paarden. Het water bevriest, sjouwen met jerrycans, paarden die ineens meer eten en vergeet niet: de mest is onvindbaar 🤣.

Moet mijn paard een deken op? Glijden ze niet uit? Drinken ze wel genoeg en is het nu niet fijner om binnen op stal te staan.

Hoe ik dat doe?
Mijn paarden staan 24/7 buiten en dit is nu niet anders. Het vergt een groot aanpassingsvermogen voor iemand met een winterdip 🤣 , maar mijn paarden ogen tevreden.
– Buikjes 24/7 vol met ruwvoer (de spijsvertering geeft warmte aan het lichaam) Ik heb 3 soorten hooi en voer stro bij.
– Voldoende water (paarden drinken nu meer door de grotere ruwvoeropname)
– Laagje zomer spek 😉 (iets te dik zijn is nu niet erg)
– Zorg voor beschutting (kiezen ze vreemd genoeg niet voor)
– Bescherm de warmbloedige en/of magere dieren extra

Het is eigenlijk heel erg mooi om te zien. De vacht van de paarden isoleert zo goed dat de sneeuw erop blijft liggen. De paarden houden hun warmte vast, waardoor de sneeuw niet smelt. Af en toe schudden ze de sneeuw eraf. De waterafvoer van de vacht zie je bevriezen en er hangen ijspegels aan de vachten. Je kunt het zien als geïsoleerde ramen waar het sneeuw tegenaan blijft liggen, hoe minder geïsoleerd, hoe verder weg de sneeuwgrens van het huis ligt.

Belangrijk is nu wel om goed te blijven monitoren naar het gedrag. De paarden sparen hun energie en staan rustig. Is er een paard dat nijdig gedrag vertoond of veel rondjes loopt dan heeft dit paard behoefte aan extra hulp. Paarden staan nu of te eten of met hun billen in de wind met het hoofd wat naar beneden gericht. De baas loopt nog wat extra rondjes met een kruiwagen die voller zit met sneeuw dan mest, haha. Zo blijven wij mensen warm.

Rechtgerichts Gwendolinn
Academische Rijkunst

Zoveel mensen, zoveel meningen

/

In paardenland zijn ontzettend veel richtingen en disciplines. De een is nog meer overtuigd van zichzelf dan de ander. En is dit juist waarom het vaak zo moeilijk is om je pad bij te stellen in het belang van het paard. Je bent al gauw anders op het moment dat je denkt in het belang van het paard en hun gezondheid voorop stelt. Voor velen is een paard niet zomaar een aanschaf. Vaak gaat er geruime tijd overheen, voordat we de stap zetten om een eigen paard aan te schaffen. Kan ik de kosten dragen? Ook de onverwachte uitgaven? Blijft het paard wel gezond? Waar ga ik hem stallen en tegenwoordig ook de vraag hoe ga ik hem stallen? Vroeger was het normaal dat een paard in een box stond en dan spreken we nog niet eens over de afmetingen van deze stallen. Tegenwoordig zie je dat er steeds meer verschillende stromingen ontstaan binnen de paardensport. Ook durft men hier vaker voor uit te komen. Een aantal jaren geleden werd ik vreemd aangekeken als ik zei dat mijn paarden het gehele jaar, 24/7 buiten staan. Tegenwoordig wordt er gevraagd hoe ik dit verwezenlijk en of dit wel samengaat met alles wat ik met mijn paarden wil bereiken. Krijgen ze geen te dikke vacht om nog te kunnen rijden? Ook is er veel angst voor zand, modder en blessures. Ik vertel met trots mijn manier van paarden houden met mijn eigen paddock paradise systeem. Zeker nu de herfst eraan komt, vergt dit enige aanpassingen van mijzelf. Niet voor de paarden, die zijn er immers voor gemaakt.

Moraal van mijn verhaal, durf te denken wat je paard nodig heeft. Al is het in strijd met de doelen die je zelf hebt gesteld. Uiteindelijk straalt een combinatie pas doordat ze beiden plezier hebben. Durf ook een paar passen terug te zetten om vervolgens zelfverzekerder terug te komen. Stap uit het zadel en leer de blokkades vanaf de grond te herkennen. Draagt elk been gelijk? Kan mijn paard even goed vooruit als achteruit? Buigt hij gemakkelijker naar een bepaalde kant? Of begint het paard te stuwen als je hem vraagt om zijn gewicht in een wending op het binnen achterbeen te plaatsen? Veel van deze compensaties zien we terug in het rijden van ons paard, het kan niet meer zonder de steun van onze handen en/of benen. Het paard ‘lijkt’ in balans maar is dan gewoon zwaar op de hand of hij krult liever wat te ver op.

Ik kijk liever wat verder. Waarom beweegt het paard op deze manier. Heeft het paard blokkades in zijn lijf of reageert het extra gevoelig op bepaalde spieren? Door middel van zachte pulsaties van bepaalde spiergroepen kunnen we achterhalen of er spierspanningen zijn. Deze spanningen zorgen ervoor dat het paard zijn lijf anders gaat gebruiken. Dit is goed te herkennen in een meer ontwikkelde schouder, een scheef opgevuld zadel, een grotere dijbeen spier of de zeer bekende ‘onderhals’. Door het paard opnieuw uit te balanceren, spierblokkades op te lossen middels osteopatische handelingen en yoga oefeningen, richten we het paard weer recht en leren we ze de juiste spieren te gebruiken door grondwerk. Pas daarna stijgen we weer in het zadel, die dan hoogstwaarschijnlijk niet meer past. 😉

Herken je zelf een van deze problemen? Maar wil je liever geen stap terug zetten? We kunnen grondwerk ook inzetten als hulpmiddel om het paard ook onder het zadel beter te kunnen balanceren. Voor iedereen is er een manier te vinden om het grondwerken een waardevolle aanvulling te laten zijn in het trainingsschema.

Het is zelfs mogelijk de grondwerksessies uit handen te geven aan Rechtgericht. Een personal trainer voor je paard. We bouwen samen aan een passend trainingsschema van je paard.

Hoefproblemen

Hoefproblemen: Droogte

/

Je zult wel denken, droogte?! We zijn net een beetje van die modder af. Als ik naar mijn eigen paddock en weide kijk, zie ik al een schrijnend te kort aan water en ook het zand van mijn rijbak komt mij tegemoet waaien.

Terwijl we andere jaren pas midden zomer aan deze hoefproblemen denken, begin ik er alvast mee: De hoeven voorzien van vocht! Ik merk dat de stralen nu al erg indrogen en dat het bekappen moeizamer gaat. Voor het paard geeft dit echter geen problemen, mooie harde hoeven die beter bestand zijn tegen een buitenrit over asfalt. Waar maak ik mij dan al druk om, zou je denken.

De kwaliteit van een hoef komt voort uit de mate van beweging, voeding en zeker niet te vergeten: vochtbalans.

Een juiste vochtbalans is belangrijk voor de elasticiteit van de hoef, waardoor we een zo optimaal mogelijk hoefmechanisme nastreven. Je kunt de hoef (mits juist bekapt) zien als een pomp. Wanneer de hoef op de grond komt, zet deze uit en zorgt voor een pompende werking in de bloedsomloop van het been.
Goed doorbloede hoeven zijn dus ook warmer! Een goede doorbloeding heeft positief effect op de spieren en pezen in het paardenbeen en voorkomt zo beengebreken.

Hoogwaardige kwaliteit oliën verhinderen de hoef voor uitdroging of verzachting, maar wanneer het zoals nu erg droog is, neemt vochtbalans van de hoeven af, maar dit gebeurt ook in (vochtopnemend) stalstrooisel!

De moraal van mijn verhaal. Probeer nu al invloed uit te oefenen op de vochtbalans van de hoeven van je paard. Dit kan door het laten overstromen van je waterbak, waardoor er een laagje, (ja..modder) komt te liggen. De modder houdt het water vast en beschermt de hoef van verdere uitdroging. Hiermee voorkomen we dat de hoef gaat brokkelen en scheuren, dat zorgt voor grotere problemen en gevoeligheid.

Zelf heb ik een waterobstakel gecreëerd waar de paarden meerdere keren per dag doorheen moeten stappen om aan de andere zijde van de paddock te komen.

Voor wie het grootser wil aanpakken kan er een zwempoel worden gerealiseerd, waar paarden graag gebruik van maken.

Ook Rechtgericht helpt graag bij de realisatie naar een meer natuurlijk evenwicht bij het houden van paarden. Ook hiervoor vraag je een adviesconsult aan.

Natuurlijke huisvesting paarden

Vriend of vijand? Plant van de maand: Jacobskruiskruid

/

Ik probeer elke maand een plant uit mijn weide te belichten. Ondanks dat de plant nu nog geen gele bloemen draagt, vallen zijn rozetten in de lente goed op. Het kruiskruid groeit eerder dan ons weidegras en zijn daardoor nu goed te herkennen.

Het is een veelbesproken “enge” plant, het sintjacobskruiskruid. En niet voor niets vinden wij het een enge plant, want deze plant is inderdaad giftig en kan bij overmatige inname zelfs dodelijke gevolgen hebben. Wanneer het paard deze plant tegen komt, zal dit geen gevaar opleveren. Van nature weet het paard dat deze plant giftig voor haar is. Maar dit wordt anders als het zich in gedroogde vorm in het hooi bevindt. Het paard zal de plant niet meer herkennen en het risico lopen om het toch binnen te krijgen.

Waarom is het zo giftig?
Jakobskruiskruid is giftig voor de meeste zoogdieren, waaronder ook de mens, doordat het zestien verschillende alkaloïden bevat. De bloemen bevatten tweemaal zoveel gif als de bladeren. In de plant zijn pyrrolizidine-alkaloïden (PA’s) aanwezig in de N-oxidevorm die niet giftig is. Pas als de plant opgegeten wordt, worden deze verbindingen met name in de dunne darm omgezet in giftige, vrije alkaloïden die de lever aantasten, waarbij kleine bloedvaatjes verstopt raken. (‘Hepatische veno-occlusie’). (bron: Wikipedia)

Runderen en paarden vermijden bij het grazen jakobskruiskruid normaal gesproken, maar in tijden van droogte en voedselschaarste kunnen ze het wel gaan eten. Hoewel kruiskruidvergiftiging de lever op een onomkeerbare manier kan beschadigen, is het effect van deze beschadiging op de gezondheid van een dier niet altijd onomkeerbaar. Tot op zekere hoogte kan de functie van de afgestorven levercellen overgenomen worden door andere levercellen. Als de aangebrachte schade echter te groot is, dan is dit niet meer mogelijk en als de levercapaciteit met 50-70% is afgenomen ontstaan er verschijnselen van leverziekte.

Toch heb ik deze plant rond mijn weide staan, en laat ik hem tot bloei komen. Dit doe ik, omdat ik de weide niet hooi en deze plant enorm veel insecten aantrekt, die zich op hun beurt weer nuttig maken voor de andere kruiden in mijn weide. Ik hou de planten wel goed in de gaten, zodat hij niet tot grotere verspreiding kan komen. Het is een pioniersplant en hij verspreidt zich snel, doordat een volwassen plant 75.000 tot 200.000 vruchten kan produceren, die op open plekken in het gras of de berm, makkelijk kiemen. Zo houdt ik het aantal in de hand, en het staat ook nog eens mooi.

Vergis je niet tussen de wel nuttige plant: het boerenwormkruid. Deze lijkt enorm veel op het Jacobskruiskruid en wordt onterecht uit de weides gemeden. Terwijl deze plant, zoals zijn naam al aangeeft, worm afdrijvend werkt. Het verschil kan worden gezien in de bloemschermen die het boerenwormkruid niet heeft. Ook aan de typische geur, kan het wormkruid worden herkent.