Tag: academische rijkunst

Nieuwste blog

Alvaro maakt kennis met de kudde

/

Alvaro heeft nu een week kunnen wennen bij ons naast de kudde in zijn eigen paddock. Hier kon hij rustig bijkomen van de verhuizing en op afstand kennis maken met de andere paarden(vrienden). Dat het nog niet zo heel snel vrienden worden, bleek al snel. Waarin ik eerder schreef dat Casanova heel geïnteresseerd was op een vriendelijke manier, is dit nu omgeslagen in het weghouden van Alvaro. Vooral bij ‘zijn’ merrie Gwen, die op haar beurt het liefst een stuk uit zijn billen wil proeven. Zelfs de ondersten in rang doen nu ineens popiejopie en jagen op hem! Alvaro heeft alle routes de afgelopen week zelf mogen ontdekken en durft erg veel te ondernemen. De bruggen neemt hij veelvuldig en ook de rozenbottels zijn favoriet bij hem.

Ik heb ervoor gekozen hem langzaam te introduceren bij een gedeelte van de kudde. Zo bleven er uitwegen over en kon ik de onderlinge verhoudingen goed monitoren. Soms sloten ze hem zelfs in en dan ben ik wel even heel erg teleurgesteld in mijn verwende, veelste goed hebbende, kudde. Maar ook dit hoort erbij, en Alvaro laat zijn onderdanigheid zien door urine te laten lopen. Hij durft zelfs de merrie Belle aan te gaan die vanaf dat moment alleen nog maar aan ‘boos kijken’ doet.

Het viel mij op dat Alvaro zijn achterhand erg stijf hield, mede door de bemerking in zijn bekkengebied. Dit beperkte hem in zijn vrijheid om van zich af te bijten. Ik heb hem een myofasciaal behandeling gegeven, waarna hij even een paar dagen in zijn paddock kon bijkomen. Toen hij daarna weer bij de kudde werd gevoegd heb ik hem op de grote weide tussen de kudde laten grazen. Casanova bedacht zich geen moment en ging vol in de aanval, waarin binnen een seconde de achterbenen van Alvaro door de lucht vlogen, een voltreffer! Casanova was zichtbaar onderste boven van deze nieuwe lenigheid. De rennende speelbal bleek niet meer zomaar weg te rennen, maar beet nu van zich af. Ook liet hij een prachtige uitgestrekte galop zien, waar mijn mond van open viel! Zoveel gemak en bijna met een ‘ne ne, ne ne’ houding, galoppeerde hij rustig voor Cas uit. Wat heb ik staan te genieten van hem. Trots dat hij was, en dat sterkte hem zichtbaar. Ik besloot hem tussen de kudde te laten die avond. Bergen met hooi heb ik gevoerd en zelf geen oog dichtgedaan ’s nachts, maar ’s ochtends stond hij zelfs in de schuilstal! (de andere paarden waren er even niet :P).

Het regende en ik zag zichtbaar een in één gedoken haflinger staan met waarschijnlijk best spierpijn van de aanvaringen de dag ervoor. Ik heb hem met best veel overtuiging mee kunnen krijgen naar zijn paddock, waar hij even niet hoefde op te letten en kon opladen. Hij was het niet helemaal met mij eens, want hij had nu kuddegenoten, ook al kon ík er nog niet echt van genieten.

Ik blijf het goed in de gaten houden en ik kan niet alles voor ze oplossen, maar ik laat hem niet aan zijn lot over. Het is immers mijn idee om ze bij elkaar te zetten op deze voor hun beperkte oppervlakte.

Uiteraard heb ik al als een echte penny mijn vlechttechnieken op zijn manen uitgeprobeerd :).

Nieuwste blog

Alvaro zijn eerste week

/

Alvaro mocht vandaag de track van ons paddock paradise in alle rust ontdekken. Wat vond hij dit spannend! Struikelen over elke tak en hij heeft enkele prachtige stukken galop in de schouder binnenwaarts laten zien. Erg dapper is hij wel! Vrijwel meteen ging hij op pad helemaal naar de andere kant van de track om vervolgens in rengalop terug te komen. De andere paarden verbleven even op de weide, zodat hij op eigen houtje de track kon leren kennen. Het is mooi om te zien hoe zijn lijf hem belemmerd om te kunnen eten uit de hoge hooiruif. Om uit deze ruif te kunnen eten moeten de paarden op een verhoging stappen.

Op de track is hij vooral opzoek naar brandnetels! een prachtige bron van natuurlijke silicium, wat weer goed is voor het ondersteunen van zijn gewrichten. Ook helpen de brandnetels bij het afvoeren van afvalstoffen. De rozenbottelstruik blijft ook niet onopgemerkt.

Deze dagen ben ik veel te vinden tussen de paarden. Het leren kennen van de nieuwe kudde structuur en hoe elk individu op Alvaro reageert. Casanova is nieuwschierig op een vriendelijke manier en eist zijn nieuwe vriendje op. De dames vinden er alleen wat van als het om eten draait. Ze komen boos op hem afgerend en proberen de kudde van de nieuwe indringer te scheiden. Wanneer het teveel onrust veroorzaakt grijpt de leidende ruin in, en zet de merrie weer op haar plek terug die zich vervolgens afreageert op de laagste in rang.

Pas wanneer Alvaro alle uitwegen kent en het heen en weer gebijt over de omheining afzakt, zal ik hem één voor één tussen de kudde voegen. De hiërarchie zal opnieuw worden beslist en her en der zal er verschuiving plaats vinden. Als ik het zo in schat zal hij 3e in rang worden, onder Breeze en Casanova.

Ook heb ik deze week kennis gemaakt met wat er zich onder zijn vlechten verscholen zat. Wow, ik heb een barbie paard! Als ik nu mijn penny penning niet haal, dan weet ik het ook niet meer. 😉 #ik_ben_best_wel_verliefd

In opleiding ♥

Zonder mama’s vleugels

/

In het afgelopen half jaar heb ik kennis mogen maken met een hele speciale tinker merrie. Zo één die nog dichtbij de natuur staat. Ze weet heel goed wat ze zelf wel en niet wil, en laat zich niet zomaar vertellen dat dit anders moet. Helemaal niet als het niet fijn in haar lijf voelt. De dame in kwestie was drachtig en we hebben haar de beginselen van het Rechtrichten, eigen gemaakt. Per les keken we hoe haar humeur was en wat haar groeiende lijf aan kon.

Ze kreeg haar veulen, een prachtige merrie! Mijn eerste mama – veulen lessen kon ik op mijn To Do List, afstrepen :). Dat was wel even wennen met zo’n ongeleid projectiel, en haar losse stelten. Het veulen kreeg al gauw een liefdevol gezin, die vaak bij haar kwamen knuffelen. Ze sloten spelenderwijs bij de rechtrichtende lessen van haar tinkermama aan. Het is prachtig om te zien wat er in zo’n klein koppie gebeurt tijdens zo’n les. Na een kwartier opletten, stond ze volledig uit en was het projectiel geen projectiel meer ;). Ik heb ontzettend genoten van deze waardevolle tijd, waar ik deel van mocht uitmaken.

Het werd voor mij bevestigd: ‘Op deze leeftijd zijn ze nog kneedbaar om hun voorkeurshouding, die er vanaf de geboorte al in zit, bij te sturen’. We hebben nog geen sterkere middelen ingezet en hebben ze nog niet uit balans gebracht met ons eigen lichaamsgewicht. Wat een geweldige start van zo’n nieuw leven vol uitdagingen. Ze zal uitgroeien tot een stabiele en sterke merrie die voor nu heerlijk mag spelen met haar leeftijdsgenootjes.

Ik wens kleine Trix al het goede en ben trots op haar nieuwe gezin die het fantastisch heeft opgepakt.

Nieuwste blog

Soulmate gevonden!

/

Het is nu 1,5 maand geleden dat Faylinn is verhuisd naar haar nieuwe eigenaresse. Het was nog even wennen, maar we kunnen nu toch echt zeggen dat ze haar soulmate heeft gevonden. Een eigenaar die rekening houdt met haar geweldige karakter en soms onredelijke meningen over haar omgeving. In de weken voor haar verhuizing heb ik beide begeleidt om elkaar goed te leren kennen. Haar nieuwe eigenaresse voelt Faylinn haarfijn aan en helpt haar, waar nodig. Een spelt in een hooiberg, maar voor elk paard is er een match te vinden.

Het was voor mij het eerste paard dat is verhuisd na een periode van revalideren, wat niet gemakkelijk was. Wekelijks krijg ik hele verslagen over hun belevingen en Faylinn haar fobie voor schapen en koeien (ze woont op een heuze boerderij). Ik ben super trots deze speciale merrie en ben heel erg blij met het goede contact.

  • Prachtige Engels Volbloed merrie
    Faylinn in training – Rechtgericht

Nieuwste blog

Nieuwe revalidatie topper

/

Afgelopen weekend hebben we ons nieuwe revalidatie paard mogen verwelkomen. Zijn naam is Alvaro, een 9 jarige haflinger ruin. Alvaro kampt met problemen in zijn lendenen gebied wat is gevorderd naar atrose. Het probleem bevindt zich in de lumbosacrale overgang (overgang tussen de laatste lendenwervel naar het heiligbeen). Dit is door de kliniek behandeld en ingespoten, waarna Alvaro een jaar klachtenvrij heeft kunnen bewegen. Echter is dit symptoom bestrijding en kan deze behandeling niet te vaak worden uitgevoerd, zonder blijvende schade. Een jaar later kwamen zijn klachten terug en kozen zijn eigenaren ervoor om verder te kijken en hem niet door te trainen. Hij werd coaching paard, waar hij zeer geschikt voor is. Omdat de liefde voor het rijden toch bleef is er gekozen een nieuwe plek voor Alvaro te zoeken, waar ik om de bocht kwam kijken. Na zijn advertentie 4 keer te hebben weg gescrolt, moést ik na de 5e keer, wel contact zoeken. Zijn foto en leeftijd spraken mij zeer aan en ik mocht contact opnemen met de behandeld arts.

Met mijn kennis en kunde in het Rechtrichten, leefomgeving in het paddock paradise én nieuwe MET opleiding (Myofasciaal Equine Therapist) zie ik mogelijkheden om Alvaro zijn lijf weer in de juiste houding te kunnen laten functioneren. Waarbij het doel is dat de te strakke spieren rondom het lendenen gebied gaan loslaten, en de juiste spieren weer worden aangesproken om hun taak weer te gaan vervullen. Als ik hem bekijk zie ik duidelijke tekenen van missende linken tussen zijn voorhand en achterhand. Op mijn blog zal ik zijn revalidatietraject in beeld brengen en ga ik vooral genieten van zijn metamorfose.

Hij zal steeds verder in de kudde worden geïntroduceerd en leren leven in ons paddock paradise. Doordat hij veel moet browsen naar voedsel zal hij zijn lijf al anders gaan gebruiken. Aan de reacties van de andere ruinen te zien wordt hij een leuke speelkameraad.

deuk voor de schoft
Onbalans - Academisch benaderd

Zichtbare & onzichtbare onbalans – deukje voor de schoft

/

Vandaag wil ik binnen het thema zichtbare & onzichtbare onbalans hebben over een vorm van zichtbare onbalans. Namelijk het, soms al gewoon gevonden, deukje voor de schoft.

Ik kom bij veel paarden op bezoek, hetzij voor het rechtrichten of een myofasciaal behandeling. Beide vanuit een onbalans dat zichtbaar is geworden voor de ruiter. Het paard wil een bepaalde houding niet aannemen, gaat in protest of hun paard kan zich niet ontspannen. Een steeds vaker voorkomend beeld is “het deukje voor de schoft”. Je denkt eerder aan een te strak zittende deken dan dat je paard zijn lichaam verkeerd gebruikt, toch?

Echter is een deukje voor de schoft het teken dat de trapezius spier (monnikskapspier) niet goed ontwikkeld is. Maar het geeft ook aan dat de rest van het lichaam ook niet optimaal kan bewegen.
– Een minder of niet dragend achterbeen
– Moeilijk of geen ontspannen rug
– Weinig schoudervrijheid/strak in de schouder
– Een over ontwikkelde onderhalsspier (brachiocephalicus)
– Deze paarden zijn licht op de teugel en we zien vaak een valse knik in de hals

Deze paarden hebben vaak last van rugproblemen en lopen eerder kans op peesblessures.

Doormiddel van training kunnen we het paard leren om een betere houding aan te nemen. Hiervoor moeten we enkele voorwaarden controleren:
Kán het paard zijn schoft wel liften? (belly lift check)
Heeft het paard last van zijn ribbenboog?
Kan het paard zijn bekken kantelen en tot dragen komen?

Samen kunnen we kijken wat je paard nodig is en welke stappen we binnen het rechtrichten kunnen zetten, om je paard zich weer optimaal te kunnen laten bewegen. Met als het nodig is, een myofasciaal behandeling om spierspanningen te releasen waardoor een verkeerde houding kan ontstaan.

Het interval van de lessen is aan te passen aan je huidige trainingsschema. Meer informatie of voor een afspraak: info@rechtgericht.nl / 06 – 12 83 15 88

Academische Rijkunst

Breeze krijgt een six pack!

/

Hoe mooi is het als je werk eindelijk wordt vertaald in het beeld dat voor je staat. Na vele uurtjes trainen en Breeze proberen te motiveren om toch zijn rechter achterbeen meer te gebruiken, begint het zijn vruchten af te werpen. Om de vooruitgang vast te leggen, heb ik regelmatig foto’s gemaakt. Je gevoel zegt wel dat je goed bezig bent, maar foto’s laten je telkens weer realiseren hoe veel dit werk met Breeze zijn lijf doet.

Breeze zijn wintervacht heeft plaats gemaakt voor een schitterende, witte zomervacht. Hij glimt enorm en dat voor een wit paard. Zijn contouren zijn mooi zichtbaar in dit strakke velletje en er is geen sprake meer van een hangbuik. Sterke buikspieren betekenen een stabiele, sterke rug. Hoewel het nog altijd zichtbaar is dat Breeze zijn lange rugspier het moeilijk gehad heeft, ziet zijn algehele postuur er zoveel verbeterd uit. Hij heeft een krachtige schouderpartij ontwikkeld en ook zijn achterbenen kunnen steeds meer gewicht opnemen. Ook in vrijheid zie ik het gemak waarin Breeze beweegt. Vanuit de graashouding weg galopperen is geen uitzondering meer en met steigeren blijft hij lang in balans. Van zijn gelaat is af te lezen hoe machtig hij zich op dat moment voelt. Het is dat zijn grijze haren op zijn hoofd verraden dat hij al 19 is, anders zou je hem deze leeftijd nog niet geven.

Het mooie van deze manier van trainen is dat je op elke leeftijd en op elk gewenst moment kunt starten. We passen ons aan binnen het kunnen van het paardenlijf en brengen deze steeds meer in een gezondere houding. We zien een makkelijker bewegend en meer zelfverzekerd paard. Vaak zien we ook dat paarden het werken aan de hand ook erg leuk vinden. Nieuwgierig geworden of grondwerk ook wat voor jullie als combinatie is? Neem vrijblijvend contact op voor een proefles.

Onbalans - Academisch benaderd

Mijn paard kan toch rechtuit, waarom dan rechtrichten?

/

Het ligt aan het gebruiksdoel dat je voor je paard voor ogen hebt. Een paard dat grotendeels alleen vooruit hoeft te bewegen, hetzij voor de kar of voor recreatief gebruik in het bos, voldoet prima ongeacht haar natuurlijke scheefheden. Dat een paard zijn lichaam beter kan gebruiken en zo gezonder blijft in pezen en gewrichten is een keuze, geen vereiste om zijn werk te kunnen doen.

Wanneer we een paard gaan belasten met ons ruitergewicht of we vragen vanaf de grond om meer complexe oefeningen, komen we al snel uit bij haar natuurlijke scheefheden. Het paard zal gaan compenseren, zwaar worden op de hand, gaan versnellen, niet willen nageven en vervolgens ook niet kunnen ontspannen. Waarbij wij, als ruiter, hier ook weer op reageren. Hierdoor komen we in een negatief getouwtrek. Het paard bouwt spanning op, de ruiter vervolgens ook. De volgende keer moet het paard eerst worden moe gelongeerd. Als snel is het plezier van het rijden af en is de ontspanning en gedragenheid ver te zoeken. De opmerking dat een paard fris en gespannen is door te weinig beweging, het nieuwe zomergras, te lang op stal of het weer wordt dan al gauw gemaakt.

Ook mijn grote Tinker laat dit feilloos zien. Het is een winderige dag en er valt steeds wat neerslag. De bladeren in de bos wal bewegen en het is door de dichte begroeiing moeilijk te zien wat er zich erachter afspeelt. Deze factoren heb je als ruiter in acht te nemen, maar moeten je niet laten weerhouden. Ik kan aan het paard zien dat de ruiter zich dit realiseert en ineens moet het paard ook kijken wat de ruiter bezighoudt achter die bos wal. Het paard heft zijn hoofd en komt terug in tempo, drukt zijn rug wat weg en het contact met de mond is even weg. De ruiter pakt de teugels korter en het paard vindt het nu nog spannender. Die ene hoek wil hij niet meer door en ook het aandraven gaat ongecontroleerd. Snel en gehaast de hoeken door, het stuur zit er niet op. Wat nu.

We zetten de benen aan het werk! Van achter naar voren vragen we het paard naar de hand toe te komen. Wanneer het paard bezig gaat met de ruiter, vergeet hij al snel dat er net wat te zien was en het in balans bewegen met de ruiter geeft ontspanning. Het paard neemt het bit aan en Ook een ontspannen hals-hoofdhouding. De teugels blijven op lengte en met de achterbenen ondertredend komt de rug omhoog. Het paard komt in de zogenaamde LVO-houding (Lengtebuiging, voorwaarts-neerwaarts en ondertreden) en is op twee pinken te rijden. Heel af en toekijkt hij even op, maar de teugels blijven op lengte en het been vraagt het paard weer naar de hand toe te komen. De ruiter is consequent en het paard voelt zich ontspannen door de duidelijke communicatie. Het aandraven gaat gedragen en weinig versnelt, het bekken kantelt en de ruiter kan goed blijven meegaan met de beweging. Op een aangespannen rug kan je als ruiter niet goed meebewegen, laat staan doorzitten. Het lichtrijden kan zoveel ruis geven, dat het paard nog meer versnelt en we weer gaan trekken aan de teugels. Een reactie gevolg wat weer uitkomt bij de balans en ontspannenheid van ons paard.

Ook ongehoorzaam gedrag aan het halster of bij de dagelijkse bezigheden als hoeven krabben, vast staan, en trailer laden kunnen verbeteren met grondwerken. Het paard krijgt meer vertrouwen, balans en minder spanning. Tegelijk werk je als eigenaar aan je leiderschap en communicatie met je paard.

Mocht je ook tegen problemen aanlopen met je paard dan is er een mogelijkheid dat het voorkomt uit de natuurlijke scheefheid van je paard. Rechtrichten door middel van grondwerk en later longeren, leert het paard in zijn eigen balans en kracht te komen. Daarnaast leer je als eigenaar de onzichtbare communicatie via lichaamstaal en verbeterd het jullie band.

Neem vrijblijvend contact op om te kijken of rechtrichten voor jullie ook de oplossing kan zijn.

Academische Rijkunst

Inspireer elkaar

/

Na een heerlijk, inspirerende dag met mijn mede instructeurs heb ik er een schat aan kennis bij. Net even een andere invalshoek of een nieuwe oefening om Breeze zijn balans nog verder te verbeteren. Het is ontzettend leuk en leerzaam om met anderen in het zelfde vakgebied te werken. Nieuwe paarden, jonge paarden, paarden met problemen alles komt er op zo’n dag voorbij. We raken nooit uitgeleerd en dit wil ik mijn lezers ook mee geven.

Iedereen bouwt een schat aan informatie op tijdens zijn of haar leven. Of je nou leert door te doen, door te voelen of te kijken. Onopgemerkt neem je bepaalde dingen mee in je eigen rugzak. Samen met deze schat van informatie; geleerd van kennissen, cursussen en opleidingen, bewandelt een ieder zijn eigen pad. Soms is er een andere onverwachte afslag nodig, maar toch brengt ons dit ook weer ergens. Het werken met paarden is heel divers en ze kunnen een enorme aanvulling op ons leven zijn. Ze hebben allemaal 4 benen, een hoofd en een staart. Maar elk paard, is net als elk mens, uniek. Allemaal verschillende karakters, met allemaal hun schat aan levenservaring, met of zonder menselijke invloeden. Hun rugzak bepaalt hoe ze zijn in omgang.

Ik vind het een fantastische ervaring om te ontdekken wat er zich in de rugzak van een paard bevindt. Hoe is zijn energie en hoe reageert het op mijn lichaamshouding? Wil het paard met me communiceren of sluit het zich juist af. Heeft het paard veel steun nodig, werk ik snel te ‘groot’ in mijn houding, moet ik duidelijk en consequent zijn of is er eerst vertrouwen nodig om dit paard te mogen werken. Ik zeg bewust “mogen werken” omdat met een sterke wil en hand de meeste paarden wel doen wat je zegt. Dit wil niet zeggen dat het paard dán met je samen werkt. Voor mij straalt een combinatie pas als de ruiter met het paard samenwerkt, luistert en niet over zijn kunnen gaat. Niet elk paard is geboren met een spectaculair voorbeen, en ze hebben niet allemaal de looks. Maar ze zijn allemaal uniek en volgen hun eigen pad. Er is geen juiste weg, er is geen goed of fout, maar wanneer je luistert heb je plezier in hetgeen dat je doet.

Kijk ook naar elkaar en inspireer elkaar. Waarom reageert het paard bij de een zo, terwijl hij bij een ander totaal niet op zijn gemak. Er is geen betere spiegel dan een paard en sta ook open voor zijn reactie en koppel dit terug naar je zelf. Laat ik onbewust voelen dat ik dit paard of de eigenaar niks vind, ben ik met mijn hoofd nog op mijn werk of ben ik te moe. Ons paard voelt onze gemoedstoestand feilloos aan. Het ene paard staat er voor je als je ze even nodig bent, en het andere paard denkt: “Wie is die wild vreemde.” Ga eerst bij jezelf ten rade waarom je paard zo reageert zoals het reageert, en stap niet op, op dagen dat het niet wil. Zeker niet bij een paard dat juist jouw steun als ruiter nodig heeft. Geef op deze momenten het ook toe dat het even niet wil, misschien dat er zich een gouden tip in de rugzak van een ander bevindt.

Ik leer steeds meer en stop al deze verkregen informatie in mijn eigen rugzak. Vervolgens kijk ik bij welk paard, ik welke informatie nodig ben en geef dit weer door aan mijn eigen leerlingen. Wat voor de een werkt, werkt voor een ander niet en niet elke instructrice past bij elke ruiter. Maar leer van elkaar en verzamelen alle informatie, wie weet wie je er weer mee kunt inspireren.

Voor wie geïnspireerd wil worden op het gebied van grondwerken, loswerken en academische rijkunst kan ook voor losse lessen terecht bij Rechtgericht.

Algemene verzorging

Het nut van darmbacteriën

/

Ieder lichaam heeft bacteriën in zijn darmen, zo ook paarden. Deze bacteriën zorgen ervoor dat voedingsstoffen uit het voedsel kunnen worden gehaald. Er zijn een hele boel soorten bacteriën en allemaal hebben ze hun eigen taak. Zo zijn er andere bacteriën nodig voor het omzetten van kuil dan voor het omzetten van gedroogd hooi. We horen daarom ook vaak dat het geleidelijk introduceren van nieuwe voeding, heel erg belangrijk is. Dit is belangrijk om ervoor te zorgen dat de darm de benodigde darmbacteriën kan aanmaken, om het nieuwe voedsel te kunnen verteren. Gaat dit niet geleidelijk, dan kan de voeding onvoorbereid in de dikke darm terecht komen. Waarbij er verkeerde melkzuren kunnen ontstaan. Daardoor krijgt het paard gassen en wordt er minder water aan het voedsel onttrokken, met als gevolg diarree. Hierdoor kunnen gaskolieken, verstoppingen of zelfs verdraaiingen ontstaan. De darmwerking is minder en de voeding wordt minder goed getransporteerd. Eventueel aanwezig zand blijft in de darm en bezinkt. Ook hiervoor is een optimale darmwerking en darmperistaltiek van wezenlijk belang.

Een goede darmwerking begint bij het aanbieden van voldoende ruwe celstoffen. Een paard zou voldoende voedingsstoffen moeten kunnen halen uit alleen hoogwaardig ruwvoer. Dit kunnen we laten testen en eventuele tekorten kunnen zo worden aangevuld met bijvoeding. Hierdoor krijgt het paard geen overschotten en wordt het lichaam minder belast. Bij hogere prestaties hebben we het paard meer te ondersteunen door voeding. Dit kan door hoogwaardige bijvoeding of een supplement. Het geeft de voorkeur om te kiezen voor een voeding met een groot aandeel ruwe celstof, waardoor het paard veel kauwbewegingen en speeksel produceert. Het paard is zo langer met zijn voeding bezig. Ook vetten zijn een goede aanvulling voor het paard dat duurprestaties moet leveren. Vetten zijn een langzaam vrijkomende energiebron, in tegenstelling tot snelle suikers en producten met veel graan. Let er echter wel op dat het paard beschikt over voldoende eiwitten ter ondersteuning bij het herstellen van de spieren na de training. Meerdere giften per dag geniet de voorkeur om een constante toevoer van voedingsstoffen na te streven.

Een gezond paard begint bij een gezonde darm. Het paard zal beter bestand zijn tegen weersinvloeden en ziekteverwekkers. Met deze gezonde darm kunnen zelfs zeer ondervoede paarden (zonder kiezen!), nog weer volwaardig paard worden, bewijst Snow in haar blog: “Op je 26e nog revalideren“.