Voor een werkelijk prachtige merrie ben ik opzoek naar een match. Iemand die tijd wil investeren om deze mooie lady een stabiele basis, kudde genoten en een veilige omgeving kan bieden. Ze staat nog maar een week in training en pakt dit super op.
In paardenland zijn ontzettend veel richtingen en disciplines. De een is nog meer overtuigd van zichzelf dan de ander. En is dit juist waarom het vaak zo moeilijk is om je pad bij te stellen in het belang van het paard. Je bent al gauw anders op het moment dat je denkt in het belang van het paard en hun gezondheid voorop stelt. Voor velen is een paard niet zomaar een aanschaf. Vaak gaat er geruime tijd overheen, voordat we de stap zetten om een eigen paard aan te schaffen. Kan ik de kosten dragen? Ook de onverwachte uitgaven? Blijft het paard wel gezond? Waar ga ik hem stallen en tegenwoordig ook de vraag hoe ga ik hem stallen? Vroeger was het normaal dat een paard in een box stond en dan spreken we nog niet eens over de afmetingen van deze stallen. Tegenwoordig zie je dat er steeds meer verschillende stromingen ontstaan binnen de paardensport. Ook durft men hier vaker voor uit te komen. Een aantal jaren geleden werd ik vreemd aangekeken als ik zei dat mijn paarden het gehele jaar, 24/7 buiten staan. Tegenwoordig wordt er gevraagd hoe ik dit verwezenlijk en of dit wel samengaat met alles wat ik met mijn paarden wil bereiken. Krijgen ze geen te dikke vacht om nog te kunnen rijden? Ook is er veel angst voor zand, modder en blessures. Ik vertel met trots mijn manier van paarden houden met mijn eigen paddock paradise systeem. Zeker nu de herfst eraan komt, vergt dit enige aanpassingen van mijzelf. Niet voor de paarden, die zijn er immers voor gemaakt.
Moraal van mijn verhaal, durf te denken wat je paard nodig heeft. Al is het in strijd met de doelen die je zelf hebt gesteld. Uiteindelijk straalt een combinatie pas doordat ze beiden plezier hebben. Durf ook een paar passen terug te zetten om vervolgens zelfverzekerder terug te komen. Stap uit het zadel en leer de blokkades vanaf de grond te herkennen. Draagt elk been gelijk? Kan mijn paard even goed vooruit als achteruit? Buigt hij gemakkelijker naar een bepaalde kant? Of begint het paard te stuwen als je hem vraagt om zijn gewicht in een wending op het binnen achterbeen te plaatsen? Veel van deze compensaties zien we terug in het rijden van ons paard, het kan niet meer zonder de steun van onze handen en/of benen. Het paard ‘lijkt’ in balans maar is dan gewoon zwaar op de hand of hij krult liever wat te ver op.
Ik kijk liever wat verder. Waarom beweegt het paard op deze manier. Heeft het paard blokkades in zijn lijf of reageert het extra gevoelig op bepaalde spieren? Door middel van zachte pulsaties van bepaalde spiergroepen kunnen we achterhalen of er spierspanningen zijn. Deze spanningen zorgen ervoor dat het paard zijn lijf anders gaat gebruiken. Dit is goed te herkennen in een meer ontwikkelde schouder, een scheef opgevuld zadel, een grotere dijbeen spier of de zeer bekende ‘onderhals’. Door het paard opnieuw uit te balanceren, spierblokkades op te lossen middels osteopatische handelingen en yoga oefeningen, richten we het paard weer recht en leren we ze de juiste spieren te gebruiken door grondwerk. Pas daarna stijgen we weer in het zadel, die dan hoogstwaarschijnlijk niet meer past. 😉
Herken je zelf een van deze problemen? Maar wil je liever geen stap terug zetten? We kunnen grondwerk ook inzetten als hulpmiddel om het paard ook onder het zadel beter te kunnen balanceren. Voor iedereen is er een manier te vinden om het grondwerken een waardevolle aanvulling te laten zijn in het trainingsschema.
Het is zelfs mogelijk de grondwerksessies uit handen te geven aan Rechtgericht. Een personal trainer voor je paard. We bouwen samen aan een passend trainingsschema van je paard.
Hoe mooi is het als je werk eindelijk wordt vertaald in het beeld dat voor je staat. Na vele uurtjes trainen en Breeze proberen te motiveren om toch zijn rechter achterbeen meer te gebruiken, begint het zijn vruchten af te werpen. Om de vooruitgang vast te leggen, heb ik regelmatig foto’s gemaakt. Je gevoel zegt wel dat je goed bezig bent, maar foto’s laten je telkens weer realiseren hoe veel dit werk met Breeze zijn lijf doet.
Breeze zijn wintervacht heeft plaats gemaakt voor een schitterende, witte zomervacht. Hij glimt enorm en dat voor een wit paard. Zijn contouren zijn mooi zichtbaar in dit strakke velletje en er is geen sprake meer van een hangbuik. Sterke buikspieren betekenen een stabiele, sterke rug. Hoewel het nog altijd zichtbaar is dat Breeze zijn lange rugspier het moeilijk gehad heeft, ziet zijn algehele postuur er zoveel verbeterd uit. Hij heeft een krachtige schouderpartij ontwikkeld en ook zijn achterbenen kunnen steeds meer gewicht opnemen. Ook in vrijheid zie ik het gemak waarin Breeze beweegt. Vanuit de graashouding weg galopperen is geen uitzondering meer en met steigeren blijft hij lang in balans. Van zijn gelaat is af te lezen hoe machtig hij zich op dat moment voelt. Het is dat zijn grijze haren op zijn hoofd verraden dat hij al 19 is, anders zou je hem deze leeftijd nog niet geven.
Het mooie van deze manier van trainen is dat je op elke leeftijd en op elk gewenst moment kunt starten. We passen ons aan binnen het kunnen van het paardenlijf en brengen deze steeds meer in een gezondere houding. We zien een makkelijker bewegend en meer zelfverzekerd paard. Vaak zien we ook dat paarden het werken aan de hand ook erg leuk vinden. Nieuwgierig geworden of grondwerk ook wat voor jullie als combinatie is? Neem vrijblijvend contact op voor een proefles.
Ik had het genoegen om de afgelopen weken kennis te mogen maken met enkele nieuwe combinaties. Stuk voor stuk onbekende paarden en eigenaren, met elk haar eigen verhaal. Elk vraagstuk waarvoor mensen bij mij terecht komen is nieuw, maar ik merk wel dat het veelal begint bij een
miscommunicatie met het paard. Of het paard nu net nieuw is aangekocht
of dat het paard al jaren probeert duidelijk te maken dat zijn lichaam het gevraagde werk niet kán uitvoeren. Het paard zal een manier proberen te vinden zijn ongenoegen te uitten in de hoop dat het werk daarop wordt aangepast. Het is bij een nieuwe combinatie altijd even aftasten waar het probleem zich precies bevindt. Heeft het paard lichamelijke ongemakken? Ligt het paard niet op een lijn met de eigenaar? Of is er misschien sprake van een trauma.
Ik plan het eerste consult altijd extra tijd in om de met de nieuwe combinatie kennis te maken. Door met de eigenaar hun verhaal te bespreken kan ik aanvoelen waar we binnen de academische ladder kunnen beginnen. Gebruiken we het grondwerk voor de basiscommunicatie, of is de combinatie al een hecht team en help ik verder in souplesse, lichaamshouding en balans.
Ik word altijd erg enthousiast als ik met een nieuw onbekend paard mag samenwerken. Het is aftasten waar ik binnen de communicatie met het
nieuwe paard sta en wat ik mág inbrengen. Samen met het karakter van
het paard en door het verhaal van de eigenaar kan ik een pad (huiswerk)
voor de combinatie uitzetten die de combinatie kan gaan volgen. Met in eerste instantie simpele oefeningen voor houding en balans om het paard uit te lijnen in onze nieuwe grondwerk positie. Ook voor de eigenaar is het
soms een geheel nieuwe manier van omgaan met hun paard.
Door de combinatie tijd te geven het zich eigen te maken tussen de opeenvolgende lessen in, zie ik geweldige transformaties. Zie hiernaast Holly. Van een moeilijk te begeleiden, grote sterke B-pony, die in het echt eigenlijk gewoon niet snapt hoe je met een mens samenwerkt (en wat hierbij de regels zijn), naar een pony die aan een los touw zelfs een kleine schouderbinnenwaarts laat zien! Elke handbeweging en druk gaf een vechtreactie, waarbij pony Holly ook nog eens strak in haar eigen vel zat. Door lichte, maar duidelijke communicatie is de vraag nu simpel en werkt ze nu binnen het kunnen van haar lichaam, super mee! En dat is mijn streven. Met plezier kunnen samenwerken met het paard, binnen het kunnen van haar lichaam. Het paard helpen sterker te worden, zonder dat het werk spanning veroorzaakt. Hierdoor blijft het leuk en tegelijkertijd herbalanceren we het paardenlichaam en verbeteren we de communicatie.
Het is geweldig om te zien hoe de communicatie tussen paard en eigenaar verbeterd en het plezier in het grondwerken wordt gevonden. Het geeft nieuwe energie en motivatie om met deze voor velen nieuwe manier van trainen, bezig te zijn.
Nieuwsgierig geworden of we ook wat voor jullie kunnen betekenen? Neem vrijblijvend contact met ons op.
info@rechtgericht.nl / 06 12 83 15 88 (ook via whats app)
Het ligt aan het gebruiksdoel dat je voor je paard voor ogen hebt. Een paard dat grotendeels alleen vooruit hoeft te bewegen, hetzij voor de kar of voor recreatief gebruik in het bos, voldoet prima ongeacht haar natuurlijke scheefheden. Dat een paard zijn lichaam beter kan gebruiken en zo gezonder blijft in pezen en gewrichten is een keuze, geen vereiste om zijn werk te kunnen doen.
Wanneer we een paard gaan belasten met ons ruitergewicht of we vragen vanaf de grond om meer complexe oefeningen, komen we al snel uit bij haar natuurlijke scheefheden. Het paard zal gaan compenseren, zwaar worden op de hand, gaan versnellen, niet willen nageven en vervolgens ook niet kunnen ontspannen. Waarbij wij, als ruiter, hier ook weer op reageren. Hierdoor komen we in een negatief getouwtrek. Het paard bouwt spanning op, de ruiter vervolgens ook. De volgende keer moet het paard eerst worden moe gelongeerd. Als snel is het plezier van het rijden af en is de ontspanning en gedragenheid ver te zoeken. De opmerking dat een paard fris en gespannen is door te weinig beweging, het nieuwe zomergras, te lang op stal of het weer wordt dan al gauw gemaakt.
Ook mijn grote Tinker laat dit feilloos zien. Het is een winderige dag en er valt steeds wat neerslag. De bladeren in de bos wal bewegen en het is door de dichte begroeiing moeilijk te zien wat er zich erachter afspeelt. Deze factoren heb je als ruiter in acht te nemen, maar moeten je niet laten weerhouden. Ik kan aan het paard zien dat de ruiter zich dit realiseert en ineens moet het paard ook kijken wat de ruiter bezighoudt achter die bos wal. Het paard heft zijn hoofd en komt terug in tempo, drukt zijn rug wat weg en het contact met de mond is even weg. De ruiter pakt de teugels korter en het paard vindt het nu nog spannender. Die ene hoek wil hij niet meer door en ook het aandraven gaat ongecontroleerd. Snel en gehaast de hoeken door, het stuur zit er niet op. Wat nu.
We zetten de benen aan het werk! Van achter naar voren vragen we het paard naar de hand toe te komen. Wanneer het paard bezig gaat met de ruiter, vergeet hij al snel dat er net wat te zien was en het in balans bewegen met de ruiter geeft ontspanning. Het paard neemt het bit aan en Ook een ontspannen hals-hoofdhouding. De teugels blijven op lengte en met de achterbenen ondertredend komt de rug omhoog. Het paard komt in de zogenaamde LVO-houding (Lengtebuiging, voorwaarts-neerwaarts en ondertreden) en is op twee pinken te rijden. Heel af en toekijkt hij even op, maar de teugels blijven op lengte en het been vraagt het paard weer naar de hand toe te komen. De ruiter is consequent en het paard voelt zich ontspannen door de duidelijke communicatie. Het aandraven gaat gedragen en weinig versnelt, het bekken kantelt en de ruiter kan goed blijven meegaan met de beweging. Op een aangespannen rug kan je als ruiter niet goed meebewegen, laat staan doorzitten. Het lichtrijden kan zoveel ruis geven, dat het paard nog meer versnelt en we weer gaan trekken aan de teugels. Een reactie gevolg wat weer uitkomt bij de balans en ontspannenheid van ons paard.
Ook ongehoorzaam gedrag aan het halster of bij de dagelijkse bezigheden als hoeven krabben, vast staan, en trailer laden kunnen verbeteren met grondwerken. Het paard krijgt meer vertrouwen, balans en minder spanning. Tegelijk werk je als eigenaar aan je leiderschap en communicatie met je paard.
Mocht je ook tegen problemen aanlopen met je paard dan is er een mogelijkheid dat het voorkomt uit de natuurlijke scheefheid van je paard. Rechtrichten door middel van grondwerk en later longeren, leert het paard in zijn eigen balans en kracht te komen. Daarnaast leer je als eigenaar de onzichtbare communicatie via lichaamstaal en verbeterd het jullie band.
Neem vrijblijvend contact op om te kijken of rechtrichten voor jullie ook de oplossing kan zijn.
Na een heerlijk, inspirerende dag met mijn mede instructeurs heb ik er een schat aan kennis bij. Net even een andere invalshoek of een nieuwe oefening om Breeze zijn balans nog verder te verbeteren. Het is ontzettend leuk en leerzaam om met anderen in het zelfde vakgebied te werken. Nieuwe paarden, jonge paarden, paarden met problemen alles komt er op zo’n dag voorbij. We raken nooit uitgeleerd en dit wil ik mijn lezers ook mee geven.
Iedereen bouwt een schat aan informatie op tijdens zijn of haar leven. Of je nou leert door te doen, door te voelen of te kijken. Onopgemerkt neem je bepaalde dingen mee in je eigen rugzak. Samen met deze schat van informatie; geleerd van kennissen, cursussen en opleidingen, bewandelt een ieder zijn eigen pad. Soms is er een andere onverwachte afslag nodig, maar toch brengt ons dit ook weer ergens. Het werken met paarden is heel divers en ze kunnen een enorme aanvulling op ons leven zijn. Ze hebben allemaal 4 benen, een hoofd en een staart. Maar elk paard, is net als elk mens, uniek. Allemaal verschillende karakters, met allemaal hun schat aan levenservaring, met of zonder menselijke invloeden. Hun rugzak bepaalt hoe ze zijn in omgang.
Ik vind het een fantastische ervaring om te ontdekken wat er zich in de rugzak van een paard bevindt. Hoe is zijn energie en hoe reageert het op mijn lichaamshouding? Wil het paard met me communiceren of sluit het zich juist af. Heeft het paard veel steun nodig, werk ik snel te ‘groot’ in mijn houding, moet ik duidelijk en consequent zijn of is er eerst vertrouwen nodig om dit paard te mogen werken. Ik zeg bewust “mogen werken” omdat met een sterke wil en hand de meeste paarden wel doen wat je zegt. Dit wil niet zeggen dat het paard dán met je samen werkt. Voor mij straalt een combinatie pas als de ruiter met het paard samenwerkt, luistert en niet over zijn kunnen gaat. Niet elk paard is geboren met een spectaculair voorbeen, en ze hebben niet allemaal de looks. Maar ze zijn allemaal uniek en volgen hun eigen pad. Er is geen juiste weg, er is geen goed of fout, maar wanneer je luistert heb je plezier in hetgeen dat je doet.
Kijk ook naar elkaar en inspireer elkaar. Waarom reageert het paard bij de een zo, terwijl hij bij een ander totaal niet op zijn gemak. Er is geen betere spiegel dan een paard en sta ook open voor zijn reactie en koppel dit terug naar je zelf. Laat ik onbewust voelen dat ik dit paard of de eigenaar niks vind, ben ik met mijn hoofd nog op mijn werk of ben ik te moe. Ons paard voelt onze gemoedstoestand feilloos aan. Het ene paard staat er voor je als je ze even nodig bent, en het andere paard denkt: “Wie is die wild vreemde.” Ga eerst bij jezelf ten rade waarom je paard zo reageert zoals het reageert, en stap niet op, op dagen dat het niet wil. Zeker niet bij een paard dat juist jouw steun als ruiter nodig heeft. Geef op deze momenten het ook toe dat het even niet wil, misschien dat er zich een gouden tip in de rugzak van een ander bevindt.
Ik leer steeds meer en stop al deze verkregen informatie in mijn eigen rugzak. Vervolgens kijk ik bij welk paard, ik welke informatie nodig ben en geef dit weer door aan mijn eigen leerlingen. Wat voor de een werkt, werkt voor een ander niet en niet elke instructrice past bij elke ruiter. Maar leer van elkaar en verzamelen alle informatie, wie weet wie je er weer mee kunt inspireren.
Voor wie geïnspireerd wil worden op het gebied van grondwerken, loswerken en academische rijkunst kan ook voor losse lessen terecht bij Rechtgericht.
Deze week was het zover, Casanova had om 15.30u een afspraak bij de paardenarts van de paardenkliniek in Wolvega. Een rit van een half uurtje, veelal snelweg. Ik heb besloten dat Cas alleen reist vandaag, omdat het erg warm is en de trailer snel opwarmt.
Het laden gaat super en hij stapt er zonder moeite op. Het komt hem even
raar aan om vandaag alleen te gaan, maar zodra de trailer begint te rijden, zie ik hem uit het raampje van de trailer kijken. Hij hinnikt nog even naar de paarden langs de weg en staat de gehele rit mooi rustig. Gelukkig is het grootste gedeelte snelweg, want Cas kan nog slecht zijn evenwicht in de bochten bewaren. Wanneer we de trailer los doen staat hij erg te trillen, maar dit is al snel over als hij weer met de hoeven op de grond staat. Hij moet even luid laten weten dat hij er is en krijgt ook respons van de paarden op de kliniek.
We worden snel geholpen en ons eerste bezoek is aan de echografie ruimte. Cas lijkt moeite te hebben met het plassen en ik verdenk hem daarom van nierstenen of andere ongemakken. Dierenarts Marco is rustig en Cas staat rustig in de stand te wachten. Er volgt een rectaal onderzoek, waarbij er gelijk een mestmonster wordt genomen voor eventuele wormen. Door middel van echografie worden Cas zijn bekken en blaas gecontroleerd. Er wordt al snel duidelijk dat dit er allemaal normaal uit ziet.
Hierna gaan we naar de onderzoeksruimte, waarbij Cas een lichte
verdoving krijgt om met een camera zijn urinewegen en blaas van binnen te kunnen inspecteren. De assistente wil van te voren al gebruik maken van een praam, maar dit sla ik af. Cas heeft vorig jaar tijdens zijn koliek de neussonde zonder praam, heel braaf laten inbrengen. Mijn gevoel zegt dat hij zich niks in zijn hoofd haalt. Ik ben blij dat ze vertrouwen op mijn band met mijn paard en ze laten de praam voor wat het is. Door de sedatie laat hij zijn geslachtsdeel hangen en kan de dierenarts voorzichtig de camera inbrengen. Heel even tilt Cas zijn achterbeen op, maar zet deze ook snel weer neer. Met zijn hoofd in mijn armen laat hij het allemaal rustig over zich heenkomen, waarbij Marco heel zorgvuldig de binnenkant van zijn urinewegen kan bekijken. Op een klein wondje aan de voorzijde na, is er niet veel om mij zorgen om te moeten maken. Een iets andere vorm dan anders, maar niet zo hinderlijk om niet te kunnen plassen.
Er wordt een bloedmonster afgenomen, omdat paarden uit het buitenland
sneller bloedarmoede of bloedparasieten bij zich kunnen dragen. Tijdens het controleren van zijn bloed wordt Cas gewogen. 468kg! wauw, hij heeft een normaal gewicht. Op de spieren na ziet hij er prima uit. We doen Cas zijn verhaal en dat hij vorig jaar rond deze tijd maar 385 kg woog. Wat betekent dat hij in een jaar 100kg is aangekomen. Ik krijg nog wat specifieker advies over de eiwitten huishouding en ik leg mijn voedingsschema uit.
De dierenarts klappert met zijn oren, maar vervolgens komt de uitslag van het bloedonderzoek: er staat een meer dan gezond paard voor je neus. Zijn waarden zijn goed en ze kunnen geen belemmeringen bedenken. Ook zijn er 0 wormeneitjes geconstateerd. We nemen afscheid van Marco, die ons nog even vertelt dat het met het karakter van dit paard wel goed zit. Dan maakt je hart wel even een sprongetje van geluk. Wat ben ik trots op Casanova en dat hij mijn leven is binnen gewandeld.
Mijn, niet-willen-trailer-laden gedachte was niet nodig. Hij stapte, zonder moeite, nog iets gesedeerd en moe, de trailer op.
Soms loop je vast in de communicatie met je paard of voel je simpelweg dat er ergens iets niet klopt. Ik ben er voor wie wil starten met het grondwerken of voor wie de basiscommando’s van het rechtrichten wil eigen maken. Voor bestaande combinaties, maar ook voor naar het werken onder het zadel toe. Samen de juiste stapjes nemen om het jonge paard voor te bereiden om beleerd te worden.
Jong, oud, onbeleerd, western, klassiek, voor elk paard is het belangrijk fit en vitaal door het leven te gaan. De juiste voeding, balans en welbevinden van het paard spelen een grote rol. Hoe meer het paard op haar eigen lichaam & balans kan vertrouwen, hoe trotser en zelfverzekerder het paard in het werk zal zijn.
Grijp niet naar sterkere communicatie middelen, maar neem een stap terug en bevestig de basiscommunicatie met je paard. Maak kennis met deze manier van trainen tijdens een kennismakingsles op de locatie van Rechtgericht in Onna. Voel en ervaar wat deze manier van trainen ook jou paard kan brengen.
NIEUW: Myofasciaal behandeling & Dry Needling. Uniek! ik kan nu mijn krachten bundelen. Doormiddel van het lokaliseren van fysieke spierproblemen en deze op te lossen door myofasciale technieken kan ik nu aangedane spieren vrij maken van triggerpoints. Het paard kan vrijer bewegen en zal minder compensatie gedrag vertonen. Samen met het Rechtrichten de pefecte formule voor een tevreden atleet en soulmate.
Loop je vast in de communicatie met je paard? Blijft hij compenseren of uit hij ongenoegen door pijn? Geef je zelf en je paard de tijd weer in balans te komen en te werken aan lichtheid & harmonie.
Ik zie ernaar uit om met jullie aan het werk te gaan!
Liefs, Sharon
Contact
06 – 12 83 15 88
Na telefonisch contact te hebben gehad met de paardenkliniek over mijn onderbuikgevoel bij Casanova, kreeg ik het advies om met hem op de kliniek langs te komen. Doordat Cas vorig jaar erg naar van de trailer afgekomen is, heeft hij jammer genoeg een slechte ervaring over gehouden aan het trailer rijden. Ik neem daarom twee weken de tijd om hem te begeleiden naar de dag van de afspraak op de kliniek.
Ik leer Cas de commando’s aan van het leiderschap en te leren volgen op mijn commando. Hij moet leren dat hij bij druk naar voren treedt, in plaats van tegen de druk in te gaan. Wanneer paarden een eerder losbreek (voor hen een succes) moment hebben ervaren door tegen de druk in te gaan, zullen ze dit weer doen. Het paard zal omhoogkomen of hard achteruit gaan om zijn eigen idee uit te voeren. Dit doen paarden, omdat ze het zichzelf eigen hebben gemaakt. Ook heb ik meegemaakt dat het paard zichzelf ‘uit’ zet en het 500kg wegende paard met geen mogelijkheid meer in beweging kwam.
Door de commando’s op de grond (in een voor hem veilige omgeving) aan te leren, kan ik er later op terug vallen. De ‘regels’ die ik hem aanleer zijn duidelijk en altijd hetzelfde. Hierdoor komt er rust en ontspanning. Ik kan het paard vooruit, opzij en achteruit laten bewegen zonder dat er spanning nodig is. Mijn lichaamshouding is voldoende om het paard te laten weten wat hij moet doen.
Ik deel het trailerladen op in kleine stukjes. De eerste keer is het voldoende zodra hij in de trailer staat, uitademt en een klein teken van ontspanning geeft. Op het moment van de ontspanning (hoofd laag en kauwen) laat ik hem achterwaarts gaan en beëindig ik de sessie. Voor hem een succesmoment. De keer erna laat ik hem twee maal de trailer betreden en al snel weet hij de bedoeling en kijkt zelfs rustig uit het deurtje van de trailer. Zijn oogopslag blijft nog gespannen, maar hij weet inmiddels hoe het werkt.
Bij de volgende training vraag ik hulp om de stang achter Cas te sluiten. Op dit moment komt er even spanning op en drukt hij tegen de stang. Een lichte paniek, maar de druk op het halster geeft hem het sein om naar voren te treden. Ik beloon hem op het moment dat hij ontspant en de stang gaat er weer achter weg. Daarna gaat er 1 trailer deur dicht, de sessie daarna 2 deuren en een week later rijden we onze eerste kilometer en komen weer terug ’thuis’. Een succesmoment voor hem, de trailer betekent niet verhuizen.
Over dat een paard zo ‘denkt’ kan worden gediscussieerd, maar ze weten vaak maar al te goed waar de bakkabouter de vorige keer verstopt zat. 🙂 Het allerbelangrijkste is dat je zelf achter je plan staat en dit uitstraalt naar je paard. Ook ik weet hoe je eigen houding verandert als de hele wereld naar je kijkt, wanneer je paard de trailer niet op wil. Je paard kijkt je vervolgens aan of je een wild vreemde bent en maakt geen contact meer.
De laatste keer voordat we naar de kliniek af reizen maken we een positieve ervaring door naar het bos te gaan. Dit maal reist er een ander paard mee. Cas schraapt wat met zijn voorbeen en staat nog niet zo stevig. Ook hinnikt hij naar paarden langs de weg, maar het valt mij reuze mee. Wanneer ik het trailer deurtje open maak, staat hij erg te trillen. We laden hem uit en beginnen aan een heerlijke wandeling in het bos. Cas maakt flinke passen en hij luistert subliem naar de commando’s. Hij trekt niet aan het touw en kijkt opgewekt. Wanneer we aankomen bij het water loopt hij er zonder twijfel in en begint vrolijk met zijn voorbeen te spetteren. Hij doet zelfs een kleine schoolhalt! en gaat zitten op zijn achterbenen. Hij zet zijn Spaanse hals op en slingert zijn lange benen met gemak boven het wateroppervlak uit. Cas wordt ontzettend enthousiast en zijn Spaanse bloed komt boven. Wat is hij toch mooi! Heel even gaat mij door mijn gedachten wat als hij niet meer op de trailer stapt, maar dan lopen we gewoon naar huis. Die gedachten kan ik al gauw aan de kant zetten, hij twijfelt even, maar daarna stapt hij er weer op.
Houdt mijn blog in de gaten om te lezen hoe ons bezoek aan de kliniek is
verlopen en (of we er zijn gekomen) = negatieve gedachte = niet nodig.
In mijn vorige blog: “Op gelijke voet, of niet?” schreef ik over de functie van een paardenhoef. Kunnen we aan de uiterlijke kenmerken zien, wat er zich binnenin afspeelt? En hoe had de natuur de hoef eigenlijk bedoeld.
Een hoef past zich aan naar zijn leefomgeving. Leeft het paard voornamelijk op een zachtere ondergrond dan zal de hoef weker materiaal produceren. Een paard zal hiermee minder gemakkelijk over oneffenheden en ongelijk straatwerk bewegen. Het is daarom goed om een paard dat in zacht stalstrooisel en op een zachte weide leeft, regelmatig over het harde te laten lopen. Een hoef die zich heeft aan kunnen passen naar een hardere ondergrond, produceert slijtvaster zoolmateriaal en kan zonder moeite vele kilometers over asfalt bewegen. Zonder daarbij de angst van teveel hoefslijtage. Een wekere hoef zal teveel slijten en hiervoor dient er te worden gegrepen naar het aanbrengen van vervangend hoefmateriaal zoals ijzers of hoefschoenen.
Wanneer we kijken naar de wilde paarden, zien we dat de paarden niet overlijden aan een slechte hoefkwaliteit. Door het nemen van rotsachtige bergpaden en het afwisselen van verschillende ondergronden, slijten de hoeven regelmatig en creëren zelf de zogenaamde “mustangrol”. Dit is een perfect afgeronde hoefwand die gemakkelijke afrolt en weinig kans geeft op onnodige slijtage van de hoefwand. En dit is ook precies waar de natuurlijk bekappen richting, naar streeft. Echter is het hierbij ook deels nodig de leefomgeving van het paard aan te passen en natuurlijke slijtage na te bootsen door tijdiger te bekappen. De hoef moet niet het signaal krijgen dat hij te lang is, waardoor er dunner materiaal geproduceerd zal worden, zodat het gemakkelijker kan afbreken. De hoef zal het overtollige materiaal willen kwijtraken en ook hier kan het zich op aanpassen door te gaan brokkelen en scheuren bij een te grote kracht.
Het mooie is dat wij het natuurlijke nabootsen van slijtage, zelf kunnen bewerkstelligen door zelf de hoeven tijdig bij te vijlen. De gebruikelijke 8 tot 10 weken dat de hoefsmid komt of wanneer de hoef er slecht begint uit te zien, zorgen niet voor de aanmaak van beter en steviger hoefmateriaal. We zien hierbij zelfs dat in de drogere zomers deze hoeven alsnog snel brokkelen, ook al is de smid net geweest.
Voordat we een mooie bredere hoefgroei krijgen dient de hoefschoen volledig te zijn vernieuwd. Alles wat we aan de onderkant veranderen of in het dieet van ons paard, zien we pas als de volledige hoefwand is vernieuwd! Dat wil zeggen vanaf de kroonrand! Hier begint zich de verandering en na een aantal maanden zullen we dan ook een rand kunnen gaan zien. Alles boven de rand is het vernieuwde materiaal en alles daaronder het oude. Zolang de rand nog niet tot beneden is uitgegroeid, zullen we dan ook nog niks kunnen waarnemen aan de onderkant van de hoef! Dit betekent dat het voeren van extra biotine, of andere hoefgroeibevorderende supplementen, pas zichtbaar wordt als de hoefwand is vernieuwd. Dit proces duurt erg lang en daarvoor is ook volharding nodig, en dat is precies waar het jammer genoeg vaak mis gaat.
Kijk voor veranderingen daarom ook altijd net onder de kroonrand, want alleen daaraan is te herleiden of er verandering van hoefkwaliteit is.
Tip. Zet de hoeven van je paard geregeld op de foto, zodat je de vooruitgang kunt blijven volgen.
